Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπό τη Δυναστεία του Νικηφόρου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετά την εκτόπιση της Ρωμαίας Αυτοκράτειρας Ειρήνης της Αθήνας, ο θρόνος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας πέρασε σε μία σχετικά βραχύβια δυναστεία, τη δυναστεία των Νικηφόρων, που πήρε το όνομά της από τον ιδρυτή της, Νικηφόρο Α΄ τον Λογοθέτη. Η Αυτοκρατορία βρισκόταν σε πιο αδύναμη και πιο επισφαλή θέση, από ό,τι ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα και τα οικονομικά της ήταν προβληματικά. [1]

Κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής, η Ρωμανία βρισκόταν σχεδόν συνεχώς σε πόλεμο σε δύο σύνορα, που εξάντλησαν τους πόρους της, και όπως πολλοί από τους προκατόχους του, ο ίδιος ο Νικηφόρος Α΄ (802–811) απεβίωσε, ενώ ήταν σε εκστρατεία εναντίον των Βουλγάρων προς τα βόρεια. Επιπλέον, η επιρροή της Ρωμανίας συνέχισε να μειώνεται στα δυτικά με τη στέψη τού Καρλομάγνου (800–814) ως αυτοκράτορα της Φραγκίας (Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) από τον πάπα Λέοντα Γ΄ στην Παλαιά Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη το έτος 800 και την ίδρυση μίας νέας αυτοκρατορίας στη Δυτική Ευρώπη. διεκδικώντας την καθολική ρωμαϊκή μοναρχία.

Νικηφόρος Α΄, 802–811[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νικηφόρος Α΄ ήταν υπουργός Οικονομικών της Αυτοκρατορίας και με την εκθρόνιση της Ειρήνης ξεκίνησε αμέσως μία σειρά δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων. Οι διοικητικές του μεταρρυθμίσεις περιελάμβαναν την αναδιοργάνωση των θεμάτων. Επέζησε από έναν εμφύλιο πόλεμο το 803 και, όπως οι περισσότεροι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες, βρέθηκε σε πόλεμο σε τρία μέτωπα. Υπέστη μεγάλη ήττα στη μάχη του Κράσου στη Φρυγία το 805 και απεβίωσε σε εκστρατεία κατά των Βουλγάρων.

Οι διάδοχοι του Νικηφόρου Α΄, 811–813[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Νικηφόρο διαδέχθηκε ο γιος του και συναυτοκράτορας Σταυράκιος (811). Ωστόσο, τραυματίστηκε βαριά στην ίδια μάχη, στην οποία απεβίωσε ο πατέρας του και, μετά από πολλές διαμάχες σχετικά με τη διαδοχή, πείστηκε να παραιτηθεί αργότερα το ίδιο έτος από τον σύζυγο της αδελφής του Προκοπίας, Μιχαήλ Α΄ Ραγκαβέ (811–813), που τον διαδέχθηκε.

Ο Μιχαήλ Α΄ επεδίωξε περισσότερο διπλωματικές παρά στρατιωτικές λύσεις. Ωστόσο, συνεπλάκη με τον Κρούμο χάνο των Βουλγάρων, τον ίδιο που εξ αιτίας του απεβίωσαν οι δύο προκάτοχοί του, και επίσης ηττήθηκε, αποδυναμώνοντας σοβαρά τη θέση του. Έχοντας επίγνωση μίας πιθανής εξέγερσης, επέλεξε να παραιτηθεί, δεδομένης της φρικτής μοίρας τόσων πολλών Αυτοκρατόρων, που είχαν ανατραπεί προηγουμένως. Έτσι τερματίστηκε η σύντομη δυναστεία του Νικηφόρου Α΄.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Jenkins. Byzantium The Imperial Centuries AD 610-1071. p. 117