Βλαντίσλαφ Β΄ ο Εξόριστος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Βλάντισλαφ Β΄ ο Εξόριστος | |
|---|---|
_(cropped).jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Władysław II Wygnaniec (Πολωνικά) |
| Γέννηση | 1105[1][2] Κρακοβία |
| Θάνατος | 30 Μαΐου 1159 (πιθανώς)[3] Άλτενμπουργκ |
| Τόπος ταφής | Άλτενμπουργκ[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Δουκάτο της Σιλεσίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηγεμόνας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αγνή των Μπάμπενμπεργκ[1][4][5] |
| Τέκνα | Βολέσλαος Α΄ ο Υψηλός[6][7] Μιέσκο Α΄ ο Λεπτόπους[1][8] Ριτσέζα της Πολωνίας, βασίλισσα της Καστίλης[6][9] Κορράδος ο Μακροσκελής[1][10] Αλβέρτος της Σιλεσίας[1][11] |
| Γονείς | Βολέσλαος Γ΄ ο Στραβόστομος[2][12] και Ζμπυσλάβα του Κιέβου[2][12] |
| Αδέλφια | Αγνή της Πολωνίας Ιουδήθ της Πολωνίας Ρίκισσα της Πολωνίας, βασίλισσα της Σουηδίας Ντομπρόνιεγκα Λουντγκάρντα της Πολωνίας Ερρίκος του Σαντόμιες Βολέσλαος Δ΄ ο Σγουρός Καζιμίρ Β΄ ο Δίκαιος Μιέσκο Γ΄ ο Γηραιός Λέζεκ Μπολεσλάφοβιτς |
| Οικογένεια | Οίκος των Πιάστ και Οίκος των Πιαστ-Σιλεσίας[6] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βλάντισλαφ Β΄ ο εξόριστος, πολων. Władysław II wygnaniec (1105 - 30 Μαΐου 1159) από τον Οίκο των Πιαστ ήταν υψηλός δούκας της Πολωνίας και δούκας της Σιλεσίας (1138-1146). Είναι ο γενάρχης του Οίκου της Σιλεσίας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Μπολέσλαφ Γ΄ δούκα της Μικρής Πολωνίας και της (1ης συζύγου του) Ζμπυσλάβας των Ρουρικιδών, κόρης τού Σβιατοπόλκ Β΄ μεγάλου πρίγκιπα τού Κιέβου.
Ως διάδοχος, ο πατέρας του τον είχε να συμμετέχει ενεργά στη διακυβέρνηση. Μερικοί πιστεύουν [ποιος;], ότι του είχε δώσει τη Σιλεσία πριν αποβιώσει ως κληρονομικό φέουδο. Ο γάμος του με την Αγνή, κόρη τού δούκα της Αυστρίας τον έκανε να έχει σύνδεση με τη Γερμανία: η Αγνή ήταν εγγονή τού Ερρίκου Δ΄ των Σαλίων και ετεροθαλής αδελφή τού Κορράδου Γ΄ των Χοενστάουφεν.
Το 1137 παραβρέθηκε στη συνάντηση με τον Σομπιέσλαφ Α΄ δούκα της Βοημίας στη Νιέμτσα (ή στο Κουότσκο), όπου συζητήθηκαν διάφορα ζητήματα. Εκεί έγινε ανάδοχος τού γιου τού Σομπιεσλάβ Α΄, τού Βεντσεσλάου Β΄.
Το 1138 απεβίωσε ο πατέρας του και με τη διαθήκη του προσπάθησε να κρατήσει την ενότητα της χώρας και ταυτόχρονα να αποφύγει διαμάχες μεταξύ των γιων του. Όρισε ο Βλάντισλαφ Β΄ να λάβει, εκτός της Σιλεσίας, την κεντρική επαρχία της Κρακοβίας με τον τίτλο τού υψηλού δούκα της Πολωνίας. Οι γιοί από τον 2ο γάμο του έλαβαν: ο Βολέσλαος Δ΄ ο Σγουρός τη Μαζοβία, ο Μιέσκο Γ΄ ο Γηραιός την υπόλοιπη Μεγάλη Πολωνία, ο Ερρίκος το Σανντομίες, ενώ ο Καζιμίρ Β΄ ο Δίκαιος δεν είχε ακόμη γεννηθεί.
Όταν απεβίωσε η Σαλωμέα του Μπεργκ, δεύτερη σύζυγος τού πατέρα του, ο Βλάντισλαφ Β΄ έλαβε το μερίδιό της, τη Λεγκνίτσα. Όπως οι πρόγονοί του που κατείχαν την Κρακοβία, μεριμνούσαν για την ενότητα της Πολωνίας, έτσι προσπάθησε και ο Βλάντισλαφ Β΄.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 1125 την Αγνή των Μπάμπενμπεργκ, κόρη τού αγίου Λεοπόλδου Γ΄ δούκα της Αυστρίας και είχε τέκνα:
- Μπολέσλαφ Α΄ 1127-1201, δούκας τού Βρότσλαφ.
- Μιέσκο Α΄ ο Λεπτόπους π. 1330-1211, δούκας της Κρακοβίας ("υψηλός δούκας της Πολωνίας"), Σιλεσίας, Ρατσίμπους, Οπόλε. Ιδρυτής του κλάδου του Οπόλε.
- Ριτσέζα 1140-1185, παντρεύτηκε πρώτα τον Αλφόνσο Ζ΄ τού Λεόν, Καστίλης & Γαλικίας και μετά τον Ραϋμόνδο-Βερεγγκάριο Β΄ κόμη της Προβηγκίας.
- Κορράδος ο Μακροσκελής 1146/57-1190, δούκας τού Γκλόγκουφ.
- Αλβέρτος απεβ. π. 1168, νέος.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1 2 3 4 5 Zdeněk Jirásek, Robert Antonín, Martin Čapský, Vratislav Janák, Dalibor Prix, Pavel Kouřil: «Slezsko v dějinách českého státu I. Od pravěku do roku 1490» (Τσεχικά) Nakladatelství Lidové noviny. 2012. σελ. 569. ISBN-13 978-80-7422-168-2.
- 1 2 3 Kazimierz Jasiński: (Πολωνικά) d:Q9311570. σελ. 57.
- ↑ Kazimierz Jasiński: (Πολωνικά) d:Q9311570. σελ. 57–58.
- 1 2 Kazimierz Jasiński: (Πολωνικά) d:Q9311570. σελ. 58.
- ↑ p11333.htm#i113328. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- 1 2 3 Zdeněk Jirásek, Robert Antonín, Martin Čapský, Vratislav Janák, Dalibor Prix, Pavel Kouřil: «Slezsko v dějinách českého státu I. Od pravěku do roku 1490» (Τσεχικά) Nakladatelství Lidové noviny. 2012. σελ. 568. ISBN-13 978-80-7422-168-2.
- ↑ Kazimierz Jasiński: (Πολωνικά) d:Q9311570. σελ. 62–66.
- ↑ Kazimierz Jasiński: (Πολωνικά) d:Q9311570. σελ. 66–71.
- ↑ Kazimierz Jasiński: (Πολωνικά) d:Q9311570. σελ. 71–73.
- ↑ Kazimierz Jasiński: (Πολωνικά) d:Q9311570. σελ. 74–75.
- ↑ Kazimierz Jasiński: (Πολωνικά) d:Q9311570. σελ. 76–77.
- 1 2 Мякотин, Венедикт Александрович: «Владислав II, король польский» (Ρωσικά)
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Berend, Nora; Urbańczyk, Przemysław; Wiszewski, Przemysław (2013). Central Europe in the High Middle Ages: Bohemia, Hungary and Poland, c.900–c.1300. Cambridge University Press.
- Davies, Norman (1982). God's Playground:A History of Poland. Vol. I. Columbia University Press.
- Freed, John B. (2016). Frederick Barbarossa: The Prince and the Myth. Yale University Press.
- Reilly, Bernard F. (1998). The Kingdom of León-Castilla under King Alfonso VII, 1126–1157. University of Pennsylvania Press.
- Wyrzykowska, Malgorzata (2016). "The Cult of Saints of the House of Habsburg in Silesian Baroque Art". In Bogade, Marco. Transregionalität in Kult und Kultur: Bayern, Böhmen und Schlesien zur Zeit der Gegenreformation. Bohlau Verlag Koln Weimar Wein.