Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βικτωριανή εποχή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Βικτωριανή Εποχή)
Βικτωριανή εποχή
1837–1901

Βασίλισσα Βικτωρία, από την οποία πήρε το όνομά της η περίοδος

Ακολουθεί την   Γεωργιανή εποχή
Ακολουθείται από   Εδουάρδεια εποχή
Αιώνας 19ος


Η βικτωριανή εποχή στη βρετανική ιστορία ήταν η περίοδος βασιλείας της βασίλισσας Βικτωρίας από τις 20 Ιουνίου 1837 έως τον θάνατό της, στις 22 Ιανουαρίου 1901. Ήταν μακρά περίοδος ευημερίας και εθνικής αυτοπεποίθησης για τη Βρετανία.[1] Ορισμένοι ιστορικοί τοποθετούν την έναρξη της περιόδου σύμφωνα με την Πράξη Μεταρρύθμισης του 1832. Της βικτωριανής εποχής προηγείται η Γεωργιανή εποχή και ακολουθείται από την Εδουαρδιανή εποχή. Το δεύτερο μισό της περιόδου συμπίπτει περίπου με την πρώιμη Μπελ Επόκ στην Ευρώπη και η Επίχρυση εποχή στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Πολιτισμικά παρατηρείται απομάκρυνση από τον ορθολογισμό της Γεωργιανής εποχής προς την κατεύθυνση του ρομαντισμού και του θρησκευτικού μυστικισμού, των κοινωνικών αξιών και των τεχνών.[2] Σε ό,τι αφορούσε στις διεθνείς σχέσεις η συγκεκριμένη εποχή ήταν μακρά περίοδος ειρήνης, γνωστή ως Pax Britannica. Η οικονομική, αποικιακή και η βιομηχανική ανάπτυξη, διαταράχτηκε από τον Κριμαϊκό Πόλεμο το 1854. Στο τέλος αυτής της περιόδου έγινε ο δεύτερος πόλεμος των Μπόερς. Σε ό,τι αφορά στην εσωτερική πολιτική, η πολιτική ατζέντα περιελάμβανε μετατοπίσεις προς την κατεύθυνση της βαθμιαίας πολιτικής μεταρρύθμισης και της διεύρυνσης του εκλογικού σώματος.

Σημαντικές μορφές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δύο σημαντικές μορφές σε αυτή την περίοδο της βρετανικής ιστορίας είναι οι πρωθυπουργοί Ουίλλιαμ Γκλάντστοουν και Μπέντζαμιν Ντισραέλι, οι αντιθετικές απόψεις των οποίων άλλαξαν τον ρου της ιστορίας. Ο Ντισραέλι, ευνοούμενος της βασίλισσας, ήταν συντηρητικός πολιτικός. Ο αντίπαλός του Γκλάντστοουν, φιλελεύθερος που δεν έχαιρε της εκτίμησης της Βασίλισσας, επέβλεψε το μεγαλύτερο τμήμα της νομοθέτησης της εποχής.

Ο πληθυσμός της Αγγλίας και της Ουαλίας στη συγκεκριμένη περίοδο σχεδόν διπλασιάστηκε από 16,8 εκατομμύρια το 1851 σε 30,5 το 1901, όπως και ο πληθυσμός της Σκωτίας, από 2,8 εκατομμύρια το 1851 σε 4,4 το 1901. Αντίθετα ο πληθυσμός της Ιρλανδίας μειώθηκε γοργά, από 8,2 εκατομμύρια το 1841 σε λιγότερα από 4,5 το 1901, κυρίως εξαιτίας του Μεγάλου Λιμού.[3] Την ίδια στιγμή, περίπου 15 εκατομμύρια μετανάστες εγκατέλειψαν το Ηνωμένο Βασίλειο για να εγκατασταθούν κυρίως στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία.

Παραπομπές, σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. John Wolffe (1997). Religion in Victorian Britain: Culture and empire. Volume V. Manchester University Press. σελίδες 129–30. 
  2. «From Georgian to Victorian | History Today». www.historytoday.com. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2018. 
  3. «Ireland - Population Summary». homepage.tinet.ie. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]