Βικτωρία Θεοδώρου
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Βικτωρία Θεοδώρου (1925-2019), ήταν Ελληνίδα ποιήτρια, εκπρόσωπος της Β' Μεταπολεμικής Γενιάς.
| Βικτωρία Θεοδώρου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Βικτωρία Θεοδώρου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 21 Δεκεμβρίου 1925 Χανιά |
| Θάνατος | 15 Φεβρουαρίου 2019 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας ποιήτρια |
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στα Χανιά στις 21 Δεκεμβρίου 1925. Το 1936 έχασε τον πατέρα της. Με σκοπό να γίνει δασκάλα η μητέρα της την οδήγησε στο Ίδρυμα Καλοκαιρινού Ορφανοτροφείο Παρθεναγωγείο Ηρακλείου, στο οποίο έζησε τρία χρόνια, και τελείωσε το δημοτικό σχολείο Το 1939 γράφτηκε στο 2ο Γυμνάσιο Θηλέων Χανίων όπου φοίτησε κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, που ξέσπασε στην Ελλάδα όσο αυτή ήταν μαθήτρια της Α' Γυμνασίου. Καταφεύγοντας με τα αδέρφια της σε ένα ορεινό χωριό κοντά στο πεδίο των μαχών, παρακολούθησε τον βομβαρδισμό των Χανίων το 1941.Παράλληλα με το γυμνάσιο, συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση και το 1943 έγινε μέλος της Ε.Π.Ο.Ν και της Επιμελητείας του Αντάρτη.
Στην Αθήνα έφθασε το 1945 με στόχο να σπουδάσει στη Σχολή Επισκεπτριών Αδελφών και το1948 πέτυχε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών . Την συνέλαβαν ως αριστερή και την εξόρισαν συνολικά 4 χρόνια στη Χίο, το Τρίκερι και τη Μακρόνησο. Ποτέ δεν έκανε δήλωση ούτε ανήκε σε κάποιο κόμμα .Το 1952 αφέθηκε ελεύθερη ως "αδειούχος εξόριστη" μετά από προσπάθειες του συμπατριώτη της Χαρίδημου Σπανουδάκη, τον οποίο παντρεύτηκε το 1955. Επέστρεψε στις σπουδές της και αργότερα απέκτησε δίδυμες κόρες την Ειρήνη και την Μαρία. Με την βοήθεια τους πήρε το πτυχίο της το 1986 .
Απεβίωσε στις 15 Φεβρουαρίου 2019
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το έργο της Βκτωρίας Θεοδώρου αποτελείται από 13 συλλογές, οι οποίες περιέχουν συνολικά 603 ποιήματα. Η ποίηση της Θεοδώρου είναι βιωματική και επικεντρώνεται στο υδάτινο στοιχείο. Η κυριαρχία του νερού ως βασικό στοιχείο στα ποιήματά της πιθανόν οφείλεται στο γεγονός πως η ποιήτρια γεννήθηκε και πέρασε τα πρώτα στάδια της ζωής της στα Χανιά, μία πόλη που η κοινωνική και οικονομική ζωή της είναι συνυφασμένη με το νερό.
Στο συνολικό της έργο η λέξη νερό αναφέρεται 101 φορές, η θάλασσα 92, το κύμα 53, η βροχή 34, ο γιαλός και το πέλαγος 23, ο ποταμός και η λίμνη 22 και ο αφρός 19. Επίσης, στα ποιήματά της εμφανίζονται επανειλημμένα λέξεις που σχετίζονται έμμεσα ή άμεσα με το υδάτινο στοιχείο και συγκεκριμένα τη θάλασσα, ονομασίες ψαριών και θαλάσσιων ζώων, ονομασίες θαλασσών και παραθαλάσσιων περιοχών και παράγωγα λέξεων όπως θάλασσα και άμμος.
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βορεινό προάστιο (1966)
Ευνοημένοι (1998) στην ποιητική συλλογή η Θεοδώρου μιλάει για τα βάσανα και το δέος της ψυχής του ανθρώπου και για τους ανθρώπους που θεωρούνται ευνοημένοι και πλεονεκτών ανθρώπων.
Άρειος ύπνος (1983) το συγκεκριμένο έργο είναι εμπνευσμένο από το κοιμητήριο των Γερμανών στον κάμπο του Μαλεμέ και η ποιήτρια εκφράζει την οργή και την απορία της για τις τιμές που δέχτηκαν στην Κρήτη οι Ναζί που υπήρξαν πεσόντες πολέμου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|