Συζήτηση:Βικτωρία Θεοδώρου

προέκτεινε την ποίησή της πέρα από τον απόηχο της "ήττας" του ακριβού οράματος της γενιάς της, ατενίζοντας λυρικά τον αγωνιζόμενο άνθρωπο της Ιστορίας μέσα από τό δέος του και τη μοναξιά του απέναντι στο χρόνο και το σύμπαν

Μάλιστα... *Αλέξανδρος 10:08, 17 Ιουλίου 2008 (UTC)