Βασίλειο του Σικίμ

Βασίλειο του Σικίμ
1642–16 Μαΐου 1975
; Σημαία	; Έμβλημα
Χώρα	Βρετανική Αυτοκρατορία
Πολίτευμα	μοναρχία
Γεωγραφικές συντεταγμένες	27°33′0″N 88°30′0″E
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 27°33′0″N 88°30′0″E / 27.55000°N 88.50000°E / 27.55000; 88.50000

Το Βασίλειο του Σικίμ (κλασικά θιβετιανά και σικιμέζικα: འབྲས་ལྗོངས། Ντρεντζόνγκ), προηγουμένως γνωστό ως Ντρεμοσόνγκ (κλασικά θιβετιανά και σικιμέζικα: འབྲས་མོ་གཤོངས།, επίσημη ονομασία μέχρι το 1800), ήταν κληρονομική μοναρχία που υφίστατο από το 1642 έως τις 16 Μαΐου 1975 στα Ανατολικά Ιμαλάια, στο σημερινό Σικίμ της Ινδίας. Το κυβερνούσαν Τσογκιάλ από την δυναστεία Ναμγκιάλ.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νεπάλ κυριαρχία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα μέσα του 18ου αιώνα, το Σικίμ δέχθηκε εισβολή από το Νεπάλ (το οποίο έπειτα έγινε το βασιλείο των Γκόρχα) και ήταν υπό την κατοχή των Γκόρχα για πάνω από 40 χρόνια. Από το 1775 μέχρι το 1815, σχεδόν 180.000 Νεπαλέζοι από το Ανατολικό και το Κεντρικό Νεπάλ μετανάστευσαν στο Σικίμ. Μετά την βρετανική κατάκτηση της Ινδίας, οι Σικιμέζοι συμμάχισαν με τους βρετανούς αποικιοκράτες επειδή είχαν ένα κοινό εχθρό - το Νεπάλ. Αυτό εξόργισε τους Νεπαλέζους που εισέβαλαν στο Σικίμ με οργή, διασχίζοντας το μεγαλύτερο μέρος περισσότερες της περιοχής, συμπεριλαμβανομένου του Τεράι. Αυτό ώθησε τη Βρετανική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών να επιτεθεί στο Νεπάλ το 1814, με αποτέλεσμα τον αγγλονεπαλικό πόλεμο. Η συνθήκη του Σουγκόλι μεταξύ της Βρετανίας και του Νεπάλ και η Συνθήκη της Τιτάλια μεταξύ του Σικίμ και της Βρετανικής Ινδίας οδήγησαν σε εδαφικές παραχωρήσεις από την πλευρά του Νεπάλ, το οποίο παραχώρησε το Σικίμ στη Βρετανική Ινδία.^[1]

Ιστορία του βασιλείου ως Βρετανικό και Ινδικό προτεκτοράτο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την συνθήκη του Τουμλόνγκ (1861) το Σικίμ έγινε βρετανικό προτεκτοράτο το 1861 και ινδικό προτεκτοράτο το 1950.^[2]

Προσχώρηση στην Ινδία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1975, οι καταγγελίες για διακρίσεις εις βάρος των νεπαλέζων ινδουιστών οδήγησαν σε αγανάκτηση κατά του Τσογκιάλ.^[3]^[4] Έπειτα από την παρότρυνσή τους, ο Ινδικός Στρατός μετέφερε στρατιώτες στην Γκανγκτόκ. Σύμφωνα με τον Σουνάντ Κ. Ντάτα-Ράι της εφημερίδας The Statesman, ο στρατός σκότωσε την φρουρά του παλατιού και περικύκλωσε το παλάτι τον Απρίλιο του 1975.^[2]

Αφού ο Ινδικός Στρατός εγκατέλειψε το παλάτι, πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα για τη κατάργηση της μοναρχίας, στο οποίο ο Σικιμέζικος λαός ψήφισε υπέρ της κατάργησης της μοναρχίας με συντριπτική πλειοψηφία. Το νέο κοινοβούλιο του Σικίμ, έπειτα από πρωτοβουλία του Καζί Λεντούπ Ντορτζί, πρότεινε ένα νομοσχέδιο για την ένταξη του Σικίμ στην Ινδία ως κρατίδιο, κάτι που έγινε αμέσως αποδεκτό από την Ινδία.^[2]^[5]

Πολιτισμός και θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον πολιτισμό και τη θρησκεία, το Σικίμ συνδέεται στενά με το Θιβέτ (απ'όπου μετανάστευσε ο πρώτος βασιλιάς) και το γειτονικό Μπουτάν. Η παρουσία ενός μεγάλου πληθυσμού Νεπαλέζων, κυρίως από το ανατολικό και κεντρικό Νεπάλ, επίσης οδήγησε σε πολιτιστικές επαφές με το Νεπάλ.

Κατάλογος Τσογκιάλ του Σικίμ (1642-1975)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονική σειρά	Έτη βασιλείας	Όνομα τσογκιάλ (Διάρκεια ζωής)	Σημαντικά γεγονότα στην βασιλεία του.
1	1642-1670	Φουντσόγκ Ναμγκιάλ (1604–1670)	Ανέβηκε στο θρόνο και ενθρονίστηκε πρώτος Τσογκιάλ του Σικίμ. Έκανε τη Γιουκσόμ πρωτεύουσά του.
2	1670-1700	Τενσούνγκ Ναμγκιάλ (1644–1700)	Άλλαξε την πρωτεύουσα από τη Γιουκσόμ στο Ραμπντέντσε.
3	1700-1717	Τσακντόρ Ναμγκιάλ (1686–1717)	Η ετεροθαλής του αδελφή Πεντιόνγκμου προσπάθησε να τον εκθρονίσει. Ο Τσακντόρ κατέφυγε στη Λάσα και αποκαταστάθηκε στη θέση του με τη βοήθεια των Θιβετιανών.
4	1717-1733	Γκιουρμέντ Ναμγκιάλ (1707–1733)	Ο Σικίμ επιτέθηκε στους Νεπαλέζους.
5	1733-1780	Φουντσόνγκ Ναμγκιάλ Β΄ (1733–1780)	Οι Νεπαλέζοι κάνουν επιδρομή στο Ραμπντέντσε, την τότε πρωτεύουσα του Σικίμ.
6	1780-1793	Τενζίνγκ Ναμγκιάλ (1769–1793)	Ο Τενζίνγκ Ναμγκιάλ κατέφυγε αργότερα στο Θιβέτ, και πέθανε εξόριστος.
7	1793-1863	Τσουγκφούντ Ναμγκιάλ (1785–1863)	Ο μακροβιότερος Τσογκιάλ του Σικίμ. Μετατόπισε τη πρωτεύουσα από το Ραμπντέντσε στο Τουμλόνγκ. Υπέγραψε την Συνθήκη της Τιτάλια (1817) από κοινού με την Βρετανική Ινδία, στην οποία το Σικίμ κέρδισε εδάφη από το Νεπάλ. Το Νταρτζιλίνγκ χαρίστηκε στην Βρετανική Ινδία το 1835. Δύο Βρετανοί, ο Δρ. Άρτσιμπαλντ Κάμπελ και ο Δρ Τζόζεφ Ντάλτον Χούκερ συνελήφθησαν από τους Σικιμέζους το 1849. Οι εχθροπραξίες μεταξύ της Βρετανικής Ινδίας και του Σικίμ συνεχίστηκαν. Εντέλει υπεγράφη μια συνθήκη στην οποία το Νταρτζιλίνγκ προσαρτήθηκε στις Βρετανικές Ινδίες.
8	1863-1874	Σιντκεόνγκ Ναμγκιάλ (1819–1874)
9	1874-1914	Θουτόμπ Ναμγκιάλ (1860–1914)	Ο Τζον Κλοντ Γουάιτ διορίστηκε ως ο πρώτος πολιτικός υπάλληλος στο Σικίμ το 1889. Το 1894 μετέτρεψε την Γκανγκτόκ σε πρωτεύουσα του βασιλείου του.
10	1914	Σιντκεόνγκ Τούκου Ναμγκιάλ (1879–1914)	Ο βασιλιάς του Σικίμ με τη συντομότερη βασιλεία. Κυβέρνησε από τις 10 Φεβρουαρίου μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου 1914. Πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια σε ηλικία 35 ετών, υπό ύποπτες συνθήκες.
11	1914-1963	Τασί Ναμγκιάλ (1893–1963)	Το 1950 υπεγράφη συνθήκη μεταξύ της Ινδίας και του Σικίμ, δίνοντας στην Ινδία δικαιώματα επικυριαρχίας στο Σικίμ.
12	1963-1975	Παλντέν Θοντούπ Ναμγκιάλ (1923–1982)	Ο τελευταίος Τσογκιάλ του Σικίμ. Η χώρα έγινε κρατίδιο της Ινδίας, μετά το δημοψήφισμα του 1975.

Ο γιος του Παλντέν Θοντούπ Ναμγκιάλ από τον πρώτο του γάμο, Ουανγκτσούκ Ναμγκιάλ (γεννηθείς την 1η Απριλίου 1953), ονομάστηκε 13ος Τσογκιάλ του Σικίμ το θάνατο του πατέρα του, στις 29 Ιανουαρίου 1982. Από το 2003 η θέση του δεν έχει κάποια επίσημη ιδιότητα. ^[6]

Κατάλογος Τσογκιάλ του Σικίμ (1642-1975)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονική σειρά	Έτη βασιλείας	Όνομα τσογκιάλ (Διάρκεια ζωής)	Σημαντικά γεγονότα στην βασιλεία του.
1	1642-1670	Φουντσόγκ Ναμγκιάλ (1604–1670)	Ανέβηκε στο θρόνο και ενθρονίστηκε πρώτος Τσογκιάλ του Σικίμ. Έκανε τη Γιουκσόμ πρωτεύουσά του.
2	1670-1700	Τενσούνγκ Ναμγκιάλ (1644–1700)	Άλλαξε την πρωτεύουσα από τη Γιουκσόμ στο Ραμπντέντσε.
3	1700-1717	Τσακντόρ Ναμγκιάλ (1686–1717)	Η ετεροθαλής του αδελφή Πεντιόνγκμου προσπάθησε να τον εκθρονίσει. Ο Τσακντόρ κατέφυγε στη Λάσα και αποκαταστάθηκε στη θέση του με τη βοήθεια των Θιβετιανών.
4	1717-1733	Γκιουρμέντ Ναμγκιάλ (1707–1733)	Ο Σικίμ επιτέθηκε στους Νεπαλέζους.
5	1733-1780	Φουντσόνγκ Ναμγκιάλ Β΄ (1733–1780)	Οι Νεπαλέζοι κάνουν επιδρομή στο Ραμπντέντσε, την τότε πρωτεύουσα του Σικίμ.
6	1780-1793	Τενζίνγκ Ναμγκιάλ (1769–1793)	Ο Τενζίνγκ Ναμγκιάλ κατέφυγε αργότερα στο Θιβέτ, και πέθανε εξόριστος.
7	1793-1863	Τσουγκφούντ Ναμγκιάλ (1785–1863)	Ο μακροβιότερος Τσογκιάλ του Σικίμ. Μετατόπισε τη πρωτεύουσα από το Ραμπντέντσε στο Τουμλόνγκ. Υπέγραψε την Συνθήκη της Τιτάλια (1817) από κοινού με την Βρετανική Ινδία, στην οποία το Σικίμ κέρδισε εδάφη από το Νεπάλ. Το Νταρτζιλίνγκ χαρίστηκε στην Βρετανική Ινδία το 1835. Δύο Βρετανοί, ο Δρ. Άρτσιμπαλντ Κάμπελ και ο Δρ Τζόζεφ Ντάλτον Χούκερ συνελήφθησαν από τους Σικιμέζους το 1849. Οι εχθροπραξίες μεταξύ της Βρετανικής Ινδίας και του Σικίμ συνεχίστηκαν. Εντέλει υπεγράφη μια συνθήκη στην οποία το Νταρτζιλίνγκ προσαρτήθηκε στις Βρετανικές Ινδίες.
8	1863-1874	Σιντκεόνγκ Ναμγκιάλ (1819–1874)
9	1874-1914	Θουτόμπ Ναμγκιάλ (1860–1914)	Ο Τζον Κλοντ Γουάιτ διορίστηκε ως ο πρώτος πολιτικός υπάλληλος στο Σικίμ το 1889. Το 1894 μετέτρεψε την Γκανγκτόκ σε πρωτεύουσα του βασιλείου του.
10	1914	Σιντκεόνγκ Τούκου Ναμγκιάλ (1879–1914)	Ο βασιλιάς του Σικίμ με τη συντομότερη βασιλεία. Κυβέρνησε από τις 10 Φεβρουαρίου μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου 1914. Πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια σε ηλικία 35 ετών, υπό ύποπτες συνθήκες.
11	1914-1963	Τασί Ναμγκιάλ (1893–1963)	Το 1950 υπεγράφη συνθήκη μεταξύ της Ινδίας και του Σικίμ, δίνοντας στην Ινδία δικαιώματα επικυριαρχίας στο Σικίμ.
12	1963-1975	Παλντέν Θοντούπ Ναμγκιάλ (1923–1982)	Ο τελευταίος Τσογκιάλ του Σικίμ. Η χώρα έγινε κρατίδιο της Ινδίας, μετά το δημοψήφισμα του 1975.

Ο γιος του Παλντέν Θοντούπ Ναμγκιάλ από τον πρώτο του γάμο, Ουανγκτσούκ Ναμγκιάλ (γεννηθείς την 1η Απριλίου 1953), ονομάστηκε 13ος Τσογκιάλ του Σικίμ το θάνατο του πατέρα του, στις 29 Ιανουαρίου 1982. Από το 2003 η θέση του δεν έχει κάποια επίσημη ιδιότητα. ^[7]