Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αχάρακα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°54′0″N 28°6′0″E / 37.90000°N 28.10000°E / 37.90000; 28.10000

Αχάρακα
Χάρτης
Είδοςαρχαίος οικισμός
Γεωγραφικές συντεταγμένες37°54′0″N 28°6′0″E
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία Αϊδινίου
ΤοποθεσίαΛυδία
ΧώραΤουρκία
Commons page Πολυμέσα

Η Αχάρακα ήταν αρχαία Μικρασιατική πόλη στην κοιλάδα του Μαιάνδρου, στην σημερινή Τουρκία.

Βρισκόταν πάνω στον αρχαίο δρόμο από τις Τράλλεις στη Νύσσα και φημιζόταν για το μαντείο της που ήταν αφιερωμένο στον Πλούτωνα. Το μαντείο ήταν μια σπηλιά , το Χαρώνειον άντρον, όπου ο χρησμός έβγαινε με την ερμηνεία των ονείρων, εκεί πήγαιναν ασθενείς οι οποίοι κοιμόντουσαν εκεί και την άλλη μέρα οι ιερείς ερμήνευαν τα όνειρα τους . Κάθε χρόνο γινόταν γιορτή όπου αφηνόταν ένας ταύρος στο σπήλαιο-μαντείο όπου πέθαινε αμέσως από τις αναθυμιάσεις. Δίπλα στο σπήλαιο ήταν ο ναός του Πλούτωνα το άλσος. [1]

Η πόλη έχει ανασκαφεί, 3 χιλιόμετρα από την αρχαία Νύσσα, και έχει βρεθεί ο ναός του Πλούτωνα αλλά όχι το Χαρώνειον άντρον[εκκρεμεί παραπομπή].

  1. Εν τη οδώ μεταξύ των Τράλλεων και της Νύσης, κώμη των Νυσαέων εστίν, ουκ άπωθεν της πόλεως Αχάρακα, εν ή το Πλουτώνειον, έχον και άλσος πολυτελές, και νεών Πλούτωνος τε και Κόρης, και το Χαρώνειον άντρον υπερκείμενον του άλσους, θαυμαστόν τη φύσει. Λέγουσι γαρ δη και τους νοσώδεις και προσέχοντας ταις των θεών τούτων θεραπείαις, φοιτάν εκείσαι, και διαιτάσθαι εν τη κώμη πλησίον του άντρου παρά τοις εμπείροις των ιερέων, οί εγκοιμώμενοί τε υπέρ αυτών, και διατάττουσι εκ των ονείρων τας θεραπείας. Ούτοι δ’ εισί και οι εγκαλούντες την των θεών ιατρείαν. Άγουσι δε πολλάκις εις το άντρον, και ιδρύουσι μένοντες καθ’ ησυχίαν εκεί, καθάπερ εν φωλεώ, σιτίων χωρίς επί πλείους ημέρας. Εστί δ’ ότε και ιδίοις ενυπνίοις οι νοσηλευόμενοι προσέχουσι, μυσταγωγοίς δ’ όμως και συμβούλοις εκείνοις χρώνται, ως αν ιερεύσι. Τοις δ’ άλλοις άδυτος εστί ο τόπος και ολέθριος. Πανήγυρις δ’ εν τοις Αχαράκοις συντελείται κατ’ έτος. Και τότε μάλιστα οράν εστι και ακούειν περί των νοσούντων τους πανηγυρίζοντας. Τότε δε και περι την μεσημβρίαν υπολαβόντες ταύρον, οι εκ του γυμνασίου νέοι και έφηβοι, γυμνοί επαληλιμμένοι, μετά σπουδής ανακομίζουσιν εις το άντρον. Αφεθείς δε, μικρόν προελθών, πίπτει και έκπνους γίνεται. Στράβωνος Γεωγραφικά ΙΔ