Αρχιμανδρίτης Νικόδημος Καβαρνός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αρχιμανδρίτης
Νικόδημος Καβαρνός
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΠαναγιώτης Καβαρνός
14 Μαΐου 1980 (1980-05-14) (43 ετών)
Πλωμάρι, Ελλάδα
ΚατοικίαΕλλάδα Ελλάδα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα Ελλάδα
ΘρησκείαΟρθόδοξη Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Εκπαίδευσηπτυχίο θεολογίας
Bachelor of Music
διδάκτωρ φιλοσοφίας
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Αθηνών
Ποντιφικό Πανεπιστήμιο Ρώμης
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΙερέας, Μουσικός, Θεολόγος, Σκηνοθέτης, Διευθυντής Χορωδίας
Επηρεάστηκε απόΒυζαντινή μουσική, Δυτικοευρωπαϊκή μουσική
Ιστότοπος
www.byzmusic.gr

O Αρχιμανδρίτης Νικόδημος Καβαρνός (Πλωμάρι, 14 Μαΐου 1980[1][2]) είναι Έλληνας ιερέας της Ορθόδοξης Εκκλησίας, θεολόγος, διδάκτωρ επικοινωνίας-θεολογίας, σκηνοθέτης κινηματογράφου και τηλεόρασης, ηχολήπτης, πιανίστας, διευθυντής χορωδίας και ψάλτης.[3][4]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αρχιμανδρίτης Νικόδημος (κατά κόσμον: Παναγιώτης Καβαρνός), γεννήθηκε τον Μάιο του 1980 στο Πλωμάρι της Λέσβου, από τον Στέργο και την Αικατερίνη.[5][6] Μεγάλωσε στη Μυτιλήνη όπου και περάτωσε τις σπουδές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Είναι το πρώτο παιδί μιας μεγάλης ελληνικής οικογένειας, ο Παναγιώτης Καβαρνός (ο μελλοντικός πατέρας Νικόδημος). Μεγάλωσε και εκπαιδεύτηκε σε μια πολύ πιστή οικογένεια. O μικρός Πάνος θα αρχίσει να μελετάει τη βυζαντινή μουσική με τον γνωστό Πρωτοψάλτη και καθηγητή Γιώργο Μιχαλέλη. Ξεκίνησε ως επαγγελματικός ψάλτης όταν ήταν 13 ετών και σε ηλικία 15 ετών ανταμείφθηκε για το εκπληκτικό του ταλέντο στη βυζαντινή μουσική από το Υπουργείο Παιδείας. Ακολούθως μετέβηκε στην Αθήνα.[7][8]

Σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπούδασε Θεολογία στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών και στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια σπούδασε Μουσική Τεχνολογία στο τμήμα Μουσικής Τεχνολογίας και Μουσικών Οργάνων στο ΤΕΙ Ιονίων Νήσων και Σκηνοθεσία, Ηχοληψία και Ηχοτεχνία στο ΙΕΚ Αθηνών και στο στούνιο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Από το 2014, είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος (PhD) στην Επικοινωνία της Θρησκείας από το Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο της Ρώμης (Pontifical Oriental Institute).

Επιπλέον στις μουσικές σπουδές του, κατέχει πτυχία Ανώτερων Θεωρητικών της Ευρωπαϊκής μουσικής (Αρμονία, Αντίστιξη και Σύνθεση), ενώ παράλληλα είναι πτυχιούχος και διπλωματούχος Βυζαντινής Μουσικής.[9][10]

Ιερωσύνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 27 Ιανουαρίου 2009, χειροτονήθηκε σε διάκονο και δύο εβδομάδες αργότερα, στις 2 Φεβρουαρίου 2009, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, λαμβάνοντας και το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτη.

Ξεκίνησε ως διάκονος στην εκκλησία Μεταμόρφωσης Μοσχάτου, στη συνέχεια ως ιερέας στον Άγιο Γεώργιο, δύο εκκλησίες στην Αθήνα. Σήμερα υπηρετεί ως Προϊστάμενος και εφημέριος στον Ιερό Ναό Αναλήψεως, στον Νέο Κόσμο στην Αθήνα.[11]

Διδασκαλία και δραστηριότητα χορωδίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην ηλικία των 20 χρόνων ο πατέρας Νικόδημος δημιούργησε μια βυζαντινή μουσική σχολή όπου εκπαίδευσε πάνω από διακόσιες φοιτητές, μοιράζοντας τις γνώσεις και την εμπειρία του στη βυζαντινή μουσική για πάνω από δέκα χρόνια με αρκετές γενιές μαθητών, οι οποίοι έγιναν ψαλτήριοι, διάκονοι, ιερείς ή ακόμη και βυζαντινοί δάσκαλοι μουσικής. Κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας του, ο πατέρας Νικόδημος έγραψε ειδικά βιβλία για τους μαθητές για να μάθουν εύκολα τη βυζαντινή μουσική πιο εύκολα με συγκεκριμένες ασκήσεις για την εκπαίδευση της φωνής και της ακουστικής ευαισθησίας των μαθητών. Επιλέγοντας από τους μαθητές του σχολείου, ο πατέρας Νικόδημος δημιούργησε μια βυζαντινή μουσική χορωδία, η οποία είχε περίπου 40 άτομα τη φορά. O πατέρας Νικόδημος συνέχισε τη διδακτική του δραστηριότητα διδάσκοντας ως δάσκαλο βυζαντινής μουσικής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Καποδίστριας, στο Πανεπιστημιακό Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο της Ρώμης στην Ιταλία, στο Università degli Studi της Περούτζια, της Περούτζια, της Ιταλίας και του ελληνικού κολλεγίου. [12]

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 2010: Βυζαντινός Ύμνος του CD της Μεγάλης Εβδομάδας, με τίτλο "Anesti Christos", με τον Γιώργο Δεμήλη. Ένας δίσκος των οποίων τα έσοδα από την πώληση θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για το σκοπό αυτό: κατασκευή σχολείων στο Μπουρούντι.
  • 2010-2012: CD με την πρώτη Λειτουργία στον πρώτο τόνο.
  • 2010-2012: CD με ύμνους για αγγέλους και χερουβείμ.
  • 2011: "Ύμνοι από τα Χριστούγεννα και την παραμονή της Πρωτοχρονιάς σε Θεοφάνους" CD. Μια συλλογή από τους πιο όμορφους και διάσημους ύμνους δώδεκα ημερών. Το πρώτο άλμπουμ είναι μια παραδοσιακή ακουστική γιορτή και περιλαμβάνει τους εκπληκτικούς και υπέροχους ύμνους για τα Χριστούγεννα, το Νέο Έτος, τον εορτασμό του Μεγάλου Βασιλείου και τα Θεοφάνια. Ο ανώτερος αρχαιολόγος Δημήτριος Βερικός και η χορωδία της βυζαντινής μουσικής συμμετείχαν επίσης. (Τρίτη επανέκδοση).
  • 2011: Συναυλία Βυζαντινού Μουσικού CD, Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία
  • 2011: "Ω, το γλυκό μου άνοιγμα" CD, Μεγάλη Εβδομάδα Ύμνοι. Ξεκινήστε για πρώτη φορά από τους ωραίους ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας. Αυτό το άλμπουμ είναι μια παραδοσιακή ακουστική γιορτή με τους εκπληκτικούς και γνωστούς ύμνους των παθών του Κυρίου.
  • 2012: CD "Ο κανόνας του Τιμίου Σταυρού". Ο Σταυρός του Χριστού, "Η δύναμη και η σοφία του Θεού", αγιάζει, σώζει και ξεκουράζεται. Για αυτό προσευχόμαστε και απευθυνόμαστε στον Τίμιο Σταυρό.
  • 2013: CD με τη συναυλία της Σερβίας Μαυροβουνίου, με τον Μητροπολίτη Αμφιλόχιο.
  • 2013: CD για τη Θεοτόκο, «Παναγία μασ».
  • 2018: Άλμπουμ (εικονικό CD) "Βυζαντινά Χριστούγεννα", μια συλλογή από ύμνους που καταγράφηκαν στη συναυλία από τη Βηρυτό του Λιβάνου, από τις 8 Δεκεμβρίου 2017 (Live Lebanon 2017) [13]

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το πρώτο βραβείο με το άγαλμα του Αγίου Βλαντιμίρ και το δίπλωμα ειδικής προσκεκλημένης συμμετοχής στις 28-29 Ιουλίου του 2018 στο Διεθνή Διαγωνισμό Ορθοδόξων Ύμνων «Άγιος Βλαντιμίρ, Ο Εμπλουτιστής», Βαλαάμ, Ρωσία
  • Διάταγμα "Άγιος Ανδρέας Ιεράρχης, Μητροπολίτης Τρανσυλβανίας", 23-24 Σεπτεμβρίου, Μπρασόβ, Ρουμανία.[14]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Νικόδημος Καβαρνός discography - RYM/Sonemic». Rate Your Music (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2022. 
  2. «kabarnos - Sinónimos kabarnos | Antónimos kabarnos | Definición kabarnos | Ejemplo kabarnos | Word Synonyms API | Word Similarity API». wordsimilarity.com. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2022. 
  3. «Ο τίτλος μου». www.byzmusic.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021. 
  4. «Ο Αρχιμανδρίτης Νικόδημος Καβαρνός στο ραδιόφωνο της Ι.Μ. Τρίκκης και Σταγών». trikalaIN. 11 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021. 
  5. Arteantica | (2 Ιανουαρίου 2018). «Nikodimos Kabarnos». arteantica.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2022. 
  6. admin_nec. «Concert Arhim. Nikodimos Kabarnos, 10 noiembrie 2013. Intrarea este gratis, pe bază de invitaţie, care se procură de la biserica din Coslada (Avenida de Fuentemar, nr. 20) – Parohia "Sf. Nectarie Taumaturgul" – Coslada (Spania)» (στα Ρουμανικά). Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2022. 
  7. Κατσαγεώργη, Της Γιάννας. «Υμνοι από τα μοναστήρια του Κόσμου για τις Αγιες Μέρες του Πάσχα». ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2021. 
  8. «Ο τίτλος μου». www.byzmusic.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021. 
  9. Arteantica | (2 Ιανουαρίου 2018). «Nikodimos Kabarnos». arteantica.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2021. 
  10. «π. Νικόδημος Καβαρνός - Βιογραφικό». ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. 5 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021. 
  11. «Βιογραφικό KABARNOS Νικόδημος». Byzantinemusic's Blog (στα Αγγλικά). 9 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021. 
  12. «Νικητής σε Διεθνές Φεστιβάλ Θρησκευτικού Τραγουδιού ο Αρχιμ. Νικόδημος Καβαρνός». ROMFEA. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021. 
  13. «Συνέντευξη: Πατήρ Νικόδημος Καβαρνός & Γιώργος Δεμελής». tralala.gr. 29 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021. 
  14. «Αρχιμανδρίτης π. Νικόδημος Καβαρνός: Όταν ψάλλω προσπαθώ να επικοινωνώ με τον Θεό». THE BEST. 11 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021.