Αρμενική αρχιτεκτονική

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το μοναστήρι του Γκεγάρντ, 13ος αιώνας

Η αρμενική αρχιτεκτονική περιλαμβάνει αρχιτεκτονικά έργα με αισθητική ή ιστορική σύνδεση με τον αρμενικό λαό. Είναι δύσκολο να τοποθετηθεί αυτή η αρχιτεκτονική τεχνοτροπία σε συγκεκριμένα γεωγραφικά ή χρονολογικά όρια,[1] αλλά πολλά από τα μνημεία της δημιουργήθηκαν στις περιοχές της ιστορικής Αρμενίας, των Αρμενικών υψίπεδων.[2] Το μεγαλύτερο επίτευγμα της αρμενικής αρχιτεκτονικής γενικά συμφωνείται ότι είναι οι μεσαιωνικές εκκλησίες της, αν και υπάρχουν διαφορετικές γνώμες ακριβώς από ποιές απόψεις.

Κοινά χαρακτηριστικά της αρμενικής αρχιτεκτονικής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ναός της Αγίας Ριψιμίας, του 618, με μεταγενέστερες αλλαγές, μια σημαντική πρώιμη εκκλησία

Η μεσαιωνική αρμενική αρχιτεκτονική, και ειδικότερα οι αρμενικές εκκλησίες, έχουν πολλά χαρακτηριστικά γνωρίσματα, τα οποία ορισμένοι θεωρούν ότι είναι η πρώτη εθνική τεχνοτροπία ενός κτιρίου εκκλησίας.[3]

Κοινά χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν:

  • Μυτεροί θόλοι, που θυμίζουν τον ηφαιστειακό κώνο του Μεγάλου Αραράτ. Ο κωνικός ή ημικωνικός ακτινικά χωρισμένος σε τμήματα θόλος ή τρούλος είναι τοποθετημένος πάνω από θολωτές οροφές σε κυλινδρικό τύμπανο (συνήθως πολυγωνικό στο εξωτερικό, συνηθέστερα οκταγωνικό)
  • Η κάθετη έμφαση ολόκληρης της δομής, με το ύψος συχνά να υπερβαίνει το μήκος μιας εκκλησίας
  • Ενίσχυση της καθετότητας με ψηλά, στενά παράθυρα
  • Πέτρινες θολωτές οροφές
  • Αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από πέτρα, συνήθως ηφαιστειακό τόφφο ή βασάλτη
  • Σύνθετη σκεπή αποτελούμενη από ψιλοκομμένο τόφφο
  • Οι τοιχογραφίες και τα σκαλίσματα, αν υπάρχουν, είναι συνήθως διακοσμημένα και περιλαμβάνουν στροβιλισμένα μπλεγμένα αμπέλια και φυλλωσιές.
  • Έντονη χρήση υψηλών δομικών αψίδων, για τη στήριξη του τρούλου ως τμήμα του τυμπάνου, της θολωτής οροφής και των κάθετων τοίχων.
  • Σκεπές που τέμνονται για να υποστηρίξουν τον τρούλο, τόσο στις βασιλικές όσο και στις κεντρικά σχεδιασμένες εκκλησίες.
  • Γλυπτική διακόσμηση των εξωτερικών τοίχων, συμπεριλαμβανομένων των φιγούρων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Patrick Donabedian, Jean-Michel Thierry, "Armenian Art", New York, 1989, p29-30
  2. Vazken Lawrence Parsegian, 1996
  3. Architecture, Arts of Armenia (c) Dr. Dickran Kouymjian , Armenian Studies Program, California State University, Fresno Αρχειοθετήθηκε December 31, 2008, στο Wayback Machine.