Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αουρεμπιάιξ του Ουρζέλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αουρεμπιάιξ του Ουρζέλ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1196 (περίπου)
Μπαλαγέ
Θάνατος1231[1]
Μπαλαγέ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΚαταλανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΆλβαρο Πέρεθ ντε Κάστρο (1212–1228)
Πέτρος Α΄ του Ουρζέλ (από 1229)[2]
ΣύντροφοςΙάκωβος Α΄ της Αραγωνίας (1228–1229)
ΓονείςΕρμενγκόλ Η΄ του Ουρζέλ και Elvira de Subirats
ΟικογένειαHouse of Urgell
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚόμης του Ουρζέλ (1209–1231)

Η Αουρεμπιάιξ, ισπαν.: Aurembiaix (1196-1231) ήταν κόμισσα του Ουρζέλ από το 1208, η τελευταία του κλάδου του Ουρζέλ του Οίκου της Βαρκελώνης.[3][4]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν το μοναδικό παιδί του Ερμενγκόλ Η΄ κόμη του Ουρζέλ και της Ελβίρας του Σουμπιράτς. Το 1206 ο Ερμενγκόλ Η΄ ζήτησε από τον Πέτρο Β ́ της Αραγωνίας να υπερασπιστεί το δικαίωμα της κόρης του (που ήταν το μόνο τέκνο του) να κληρονομήσει την κομητεία, και της χήρας του να έχει την επιτροπεία. Αυτό συνέβη το 1209, όταν η Aουρεμπιάιξ έγινε κόμισσα υπό την επιτροπεία της μητέρας της. Ωστόσο, μετά το τέλος του Πέτρου Β΄ (1213), ο Γκερώ Β ́ της Καμπρέρα, εξάδελφος της Αουρεμπιάιξ που διεκδικούσε την κληρονομία, εισέβαλε στην επαρχία και ανέλαβε τον έλεγχο.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε τον Άλβαρο Πέρεθ ντε Κάστρο το 1212, αλλά το 1228 αυτή ακύρωσε τον γάμο και επέστρεψε στο Ουρζέλ, για να διεκδικήσει το δικαίωμά της στη διαδοχή. Πήρε την υποστήριξη του Ιακώβου Α΄ της Αραγονίας και υπέγραψε συμφωνία μαζί του (η οποία, σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, ήταν να γίνει η ερωμένη του) στο Αγκράμουντ.[4] Με τον φόβο εισβολής και πιθανής γαμήλιας συμμαχίας με την Αραγονία, οι ευγενείς του Ουρζέλ αναγκάστηκαν να δεχθούν την Αουρεμπιάιξ ως ηγεμόνα τους. Το 1229 η Αουρεμπιάιξ παντρεύτηκε (για 2η φορά), με τον Πέτρο, εξόριστο αδελφό του Αλφόνσου Β΄ της Πορτογαλίας. Έδωσε τη Λιέιδα στον Ιάκωβο Α΄, και δέχτηκε το Ουρζέλ από αυτόν ως φέουδο.

Βλέπε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τσαϊτόρ, Χ. Τζ. Ιστορία της Αραγόνης και της Καταλονίας. Λονδίνο: Μέθουεν, 1933.