Αντόνιο Γκονσάλες δε Μπαλκάρσε
| Αντόνιο Γκονσάλες δε Μπαλκάρσε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Antonio González de Balcarce (Ισπανικά) |
| Γέννηση | 24 Ιουνίου 1774 Μπουένος Άιρες |
| Θάνατος | 5 Αυγούστου 1819 ή 15 Αυγούστου 1819 Μπουένος Άιρες |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Ρεκολέτα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αργεντινή |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
| Σπουδές | Εθνικό Κολέγιο του Μπουένος Άιρες |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ντομίνγκα Μπουτσάρδο |
| Τέκνα | Φλορένσιο Γκονσάλες Μπαλκάρσε Μαριάνο Σεβέρο Μπαλκάρσε |
| Αδέλφια | Χουάν Ραμόν Μπαλκάρσε[1] Μάρκος Γκονσάλες δε Μπαλκάρσε[1] Χοσέ Πατρίσιο Γκονσάλες Μπαλκάρσε[1] Ντιέγο Μπαλκάρσε[1] Φρανσίσκο Μαρία Γκονσάλες Μπαλκάρσε[1] |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ανώτατος Διοικητής των Ηνωμένων Επαρχιών του Ρίο ντε λα Πλάτα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αντόνιο Γκονσάλες δε Μπαλκάρσε (ισπανικά: Antonio González de Balcarce, 24 Ιουνίου 1774 – 15 Αυγούστου 1819) ήταν στρατιωτικός διοικητής της Αργεντινής στις αρχές του 19ου αιώνα.
Ο Γκονσάλες δε Μπαλκάρσε γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες. Εντάχθηκε στις ένοπλες δυνάμεις ως δόκιμος το 1788. Στη μάχη για το Μοντεβιδέο το 1807, αιχμαλωτίστηκε από τις βρετανικές δυνάμεις και μεταφέρθηκε στην Αγγλία. Μετά την αποφυλάκισή του, πολέμησε στην υπηρεσία της Ισπανίας κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ιβηρικής Χερσονήσου εναντίον του αυτοκράτορα Ναπολέοντα. Επιστρέφοντας στο Μπουένος Άιρες, συμμετείχε στην Επανάσταση του Μαΐου του 1810. Στη συνέχεια, ορίστηκε δεύτερος διοικητής για τη στρατιωτική εκστρατεία των δυνάμεων ανεξαρτησίας στην Αντιβασιλεία του Περού, όπου κέρδισε τη μάχη της Σουιπάτσα στις 7 Νοεμβρίου 1810, την πρώτη νίκη επί των ισπανικών βασιλικών δυνάμεων.[2]
Τελικά, κλήθηκε πίσω και έγινε Κυβερνήτης της Επαρχίας του Μπουένος Άιρες το 1813. Το 1816 διετέλεσε προσωρινά Ανώτατος Διοικητής των Ηνωμένων Επαρχιών του Ρίο ντε λα Πλάτα και τον επόμενο χρόνο έγινε υποστράτηγος των ενόπλων δυνάμεων υπό την κυβέρνηση του Χουάν Μαρτίν ντε Πουεϊρεδόν. Σύμφωνα με τον ιστορικό Γουίλιαμ Ντένσλοου, ο Αντόνιο Μπαλκάρσε ήταν μέλος της γνωστής μασονικής στοάς Lautaro.[3] Πήρε μέρος στη διάβαση των Άνδεων προς τη Χιλή και ήταν δεύτερος τη τάξει διοικητής του Σαν Μαρτίν κατά τη διάρκεια των μαχών της Κάντσα Ραγιάδα και της Μαϊπού.[4]
Αρρώστησε στη Χιλή και αναγκάστηκε να επιστρέψει στο Μπουένος Άιρες, όπου πέθανε το 1819.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2019.
- ↑ Historical Dictionary of Argentina. London: Scarecrow Press, 1978.
- ↑ Dunslow, William. 10000 Famous Freemasons. Richmond, Virginia: Macoy Publishing & Masonic Supply Co., 1957.
- ↑ «Biografia de Antonio González Balcarce». www.biografiasyvidas.com. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2024.
|