Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ανδρέας Παλαιολόγος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανδρέας Παλαιολόγος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση17  Ιανουαρίου 1453
Δεσποτάτο του Μυστρά
ΘάνατοςΙουνίου 1502
Ρώμη
Τόπος ταφήςΡώμη
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιεκδικητής θρόνου[1]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚατερίνα Παλαιολογίνα
ΤέκναΜαρία Αντρέγιεβα Παλαιολογίνα
ΓονείςΘωμάς Παλαιολόγος και Αικατερίνη Ζαχαρία
ΑδέλφιαΖωή Σοφία Παλαιολογίνα
Ελένη Παλαιολογίνα Μπράνκοβιτς
Μανουήλ Παλαιολόγος
ΟικογένειαΔυναστεία των Παλαιολόγων
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ανδρέας Παλαιολόγος (1453 - 1502) ήταν τιτουλάριος Αυτοκράτορας των Ρωμαίων και δεσπότης του Μωρέως το διάστημα 1465-1502.

Σφραγίδα του Ανδρέα με τον δικέφαλο αετό. Επιγραφή: ANDREAS PALEOLOGVS DEI GRATIA DESPOTES ROMEORVM

Ήταν γιος του Θωμά δεσπότη του Μωρέως και της Αικατερίνης Ζαχαρία, γεννήθηκε στην Πάτρα[2], κόρης του Κεντυρίωνα Β΄ πρίγκιπα της Αχαΐας[3]. Στις 29 Μαΐου 1453 ο θείος του Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Αυτοκράτορας των Ρωμαίων απεβίωσε υπεραμυνόμενος της Κωνσταντινούπολης. Ο άλλος θείος του Δημήτριος και ο πατέρας του ήταν δεσπότες του Μωρέως, υποτελείς του Μωάμεθ Β΄, αλλά οι συνεχείς διενέξεις τους έδωσαν αφορμή στον σουλτάνο να καταλάβει τον Μωρέα το 1460. Ο Θωμάς με την οικογένειά του διέφυγε στην Κέρκυρα, όπου αφού την άφησε εκεί, μετέβη στη Ρώμη[4]. Ο πάπας Πίος Β΄ τον υποδέχθηκε με τιμές. Επειδή ο μεγαλύτερος αδελφός Δημήτριος ζούσε υπό την επίβλεψη του Μωάμεθ Β΄, ο Θωμάς εθεωρείτο ως ο Αυτοκράτορας των Ρωμαίων και ως τέτοιον τον υποδέχθηκαν στη Ρώμη. Λίγες ημέρες πριν αποβιώσει ο πατέρας τους το 1462, ο Ανδρέας και ο αδελφός του Μανουήλ μετέβησαν στη Ρώμη και τον συνάντησαν. Ο Ανδρέας έζησε, με την συναίνεση του πάπα, στη Ρώμη και έφερε τον τίτλο του Αυτοκράτορα των Ρωμαίων[5] και ως τέτοιον τον θεωρούσαν οι σύγχρονοί του, μάλιστα ο πολύς Βησσαρίων ο Τραπεζούντιος[6].

Ο πάπας του χορήγησε ένα ποσό για διαβίωση και οι αξιωματούχοι του προσδοκούσαν μεγάλα από τον Ανδρέα, όμως ο ίδιος νυμφεύτηκε μία απλή γυναίκα[7]. Ο Στ. Ράνσιμαν την αναφέρει ως μία από τους δρόμους της Ρώμης. Τα χρήματα έφταναν για ένα πενιχρό τρόπο ζωής, έτσι ο απελπισμένος Ανδρέας επώλησε τον τίτλο του Αυτοκράτορα των Ρωμαίων -που κατείχε από τότε που απεβίωσε ο πατέρας του- στον Κάρολο Η΄ Βαλουά της Γαλλίας το 1494. Ο Κάρολος Η΄ απεβίωσε το 1498[7], όμως τον τίτλο έφεραν οι επόμενοι βασιλείς της Γαλλίας ως τον Κάρολο Θ΄ Βαλουά[8]. Αναφέρεται ότι ο Ανδρέας επώλησε μετά τον τίτλο του στον Φερδινάνδο Β΄ της Αραγονίας[5], αλλά ο Στ. Ράνσιμαν αμφιβάλλει για το ότι δόθηκαν χρήματα, μια και όταν ο Ανδρέας απεβίωσε το 1502, ζητήθηκαν από τον πάπα 104 δουκάτα για τα έξοδα της κηδείας του[7].

Ο Ανδρέας είχε επισκεφθεί την αδελφή του Ζωή (Σοφία) Παλαιολογίνα στη Μόσχα το 1480 και πάλι το 1491. Ήταν η δεύτερη σύζυγος του Ιβάν Γ΄ μεγάλου πρίγκιπα της Μόσχας· ο εγγονός της Ιβάν Δ΄ της Ρωσίας ο τρομερός άλλαξε τον τίτλο του σε αυτόν του Καίσαρα (Tsar, Αυτοκράτορα) και υιοθέτησε τον δικέφαλο αετό των Παλαιολόγων. Αυτό διατηρήθηκε από τους διαδόχους του.

Οι περισσότεροι λόγιοι δεν αναφέρουν τέκνα του, αλλά ο Ντ. Νίκολ στο έργο του "Ο αθάνατος Αυτοκράτορας" θεωρεί τέκνα του[6] τον

  • Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, αξιωματούχο της παπικής φρουράς και τη
  • Μαρία Παλαιολογίνα, σύζυγο του Βασίλι πρίγκιπα του Βερέγια-Μπελόζερσκ, γιο του Μιχαήλ Αντρέγιεβιτς πρίγκιπα του Μοζαΐσκι (Можайский). Ο Βασίλι και ο Ιβάν Γ΄ ήταν δισεγγονοί του Ντμίτρι Ντονσκόι. Η Μαρία είχε λάβει ως δώρο από τη θεία της Ζωή (Σοφία) ένα περιδέραιο, που ανήκε στη πρώτη σύζυγο του Ιβάν Γ΄. Όταν το ζήτησε ο Ιβάν Γ΄ και δεν το βρήκε, δημιουργήθηκε σκάνδαλο[9].

Πηγές αναφέρουν την:

  • (νόθη) Δομιτία ή Δομινίκη Παλαιολογίνα, ερωμένη του Ευάνδρου Κόντι, Ρωμαίου ευγενούς και απογόνου του πάπα Ιννοκέντιου Γ΄. Παιδιά τους ήταν ο Μάριο (ονομάζεται επίσης Marzio, Άρης) Κόντι και η Στεφανία Κόντι. Ο Μάριο ήταν ιππότης της Μάλτας. Η Στεφανία ήταν μοναχή. Δεν είχαν απογόνους.

Ίσως είχε γιο τον:

  1. pantheon.world/profile/person/Andreas_Palaiologos.
  2. Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Β', Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, λήμμα Παλαιολόγοι, σελ. 1520
  3. Donald M. Nicol, The Immortal Emperor (Cambridge: Canto Paperbacks, 1994), pp. 114f
  4. Steven Runciman, The Fall of Constantinople (London: Cambridge, 1969), pp. 171ff
  5. 5,0 5,1 Norwich, John Julius, Byzantium - The Decline and Fall, p.446
  6. 6,0 6,1 Nicol, Immortal Emperor, p. 116
  7. 7,0 7,1 7,2 Runciman, Fall, p. 184
  8. David Potter, A History of France, 1460-1560: The Emergence of a Nation State, 1995, p. 33
  9. Sophia Fominichna // Russian Biographical Dictionary
  • Jonathan Harris, Greek Émigrés in the West, 1400-1520, Camberley: Porphyrogenitus, 1995. ISBN 1-871328-11-X
  • Jonathan Harris 'A worthless prince? Andreas Palaeologus in Rome, 1465-1502', Orientalia Christiana Periodica 61 (1995), 537-54
  • Donald M. Nicol, The Immortal Emperor, Cambridge University Press, 1992, pp. 115–22. ISBN 0-521-41456-3.
  • Steven Runciman, The Fall of Constantinople 1453, Cambridge University Press, 1965, pp. 183–4. ISBN 0-521-09573-5
  • also see F. Rodriguez, Origine, cronologia esuccesione degli Imperatori Paleologo, "Riv. di Araldica e Genealogia" I, 1933.