Αμπού Σουφυάν ιμπν Χαρμπ
| Αμπού Σουφυάν ιμπν Χαρμπ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | أبو سفيان بن حرب (Αραβικά) |
| Προφορά | |
| Γέννηση | 565 (περίπου)[1] Μέκκα[2] |
| Θάνατος | 640 ή 653[3] ή 650 Μεδίνα |
| Τόπος ταφής | Αλ-Μπακί |
| Χώρα πολιτογράφησης | Χαλιφάτο των Ρασιντούν |
| Θρησκεία | Ισλάμ (από 630) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αραβικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | έμπορος |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Hind bint Utbah Safiyyah bint Abi al-'As |
| Τέκνα | Μωαβίας Α' Yazid ibn Abi Sufyan Utba ibn Abi Sufyan d:Q125258943 ʻAnbasah ibn aby sufyān d:Q102198010 d:Q20390038 d:Q89829575 d:Q125338954 d:Q125258974 Ziyad ibn Abih Ράμλα μπιντ Αμπού Σουφυάν[4] |
| Γονείς | Χαρμ ιμπν Ουμαγιά |
| Αδέλφια | Harith ibn Harb Umm Jamil |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Ομεϋαδών |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Μάχη της τάφρου, Battle of Hunayn, Siege of Ta'if και Μάχη του ποταμού Γιαρμούκ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σαχρ ιμπν Χαρμπ ιμπν Ουμαγιά (αραβικά: صَخْرِ ٱبْن حَرْب ٱبْن أُمَيَّةَ (π. 560 - 653), γνωστός συνήθως με το βασιλικό όνομα (kunya) Αμπού Σουφυάν (αραβικά: أَبُو سُفْيَانُ), ήταν ένας εξέχων αντίπαλος, που έγινε σύντροφος και πεθερός τού Μωάμεθπροφήτη του Ισλάμ. Ήταν ο πατέρας του πρώτου χαλίφη των Ομεϋαδών, Μωαβία Α΄ (βασ. 661-680). Από αυτόν ονομάστηκε ο πλάγιος κλάδος των Ομεϋαδών: οι Σουφυανίδες χαλίφες ήταν οι τρεις πρώτοι των ΟμμεΫαδών, και κυβέρνησαν από το 661 έως το 684.
Ο Αμπού Σουφυάν ήταν ηγέτης και έμπορος από την φυλή των Κορεϋσιτών της Μέκκας. Κατά την πρώιμη σταδιοδρομία του, συχνά οδήγησε εμπορικά καραβάνια στη Συρία. Ήταν ένας από τους κύριους ηγέτες της αντιπολίτευσης της Μέκκας στον Μωάμεθ προφήτη του Ισλάμ και μέλος των Κορεϋσιτών, ο οποίος διοίκησε τους κατοίκους της Μέκκας στις μάχες του Ουχούντ και του Τρεντς το 625 και το 627. Ωστόσο, όταν ο Μωάμεθ εισήλθε στη Μέκκα το 630, ήταν από τους πρώτους που υποτάχθηκε, και τού δόθηκε ένα μερίδιο στο νεοϊδρυθέν μουσουλμανικό κράτος, παίζοντας ρόλο στη μάχη του Χουναΰν και την επακόλουθη καταστροφή του πολυθεϊστικού ιερού του αλ-Λατ στο Ταΐφ. Μετά το τέλος τού Μωάμεθ, μπορεί να διορίστηκε κυβερνήτης του Νεζράν από τον χαλίφη Αμπού Μπακρ (βασ. 632-634) για μια μη καθορισμένη περίοδο. Ο Αμπού Σουφυάν αργότερα έπαιξε υποστηρικτικό ρόλο στον μουσουλμανικό στρατό στη μάχη του Γιαρμούκ εναντίον των Βυζαντινών στη Συρία. Οι γιοι του, ο Γιαζίντ και αργότερα η Μωαβίας, έλαβαν διοικητικούς ρόλους σε αυτή την επαρχία, και αυτοί οι τελευταίοι συνέχισαν να παγιώνουν το Χαλιφάτο των Ομεϋαδών το 661.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γιος του ήταν ο:
- Μωαβίας Α΄ 1ος χαλίφης των Ομεϋαδών.
- Γιαζίντ Α΄ 2ος χαλίφης των Ομεϋαδών.
- Μωαβίας Β΄ 3ος χαλίφης των ΟμεΫαδών.
- Γιαζίντ Α΄ 2ος χαλίφης των Ομεϋαδών.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Donner, Fred M. (1981). The Early Islamic Conquests. Princeton: Princeton University Press. ISBN 9781400847877.
- Guillaume, Alferd (1955). The Life Of Muhammad : A translation of Ishaq's Sirat Rasul Allah. Oxford University Press. ISBN 0-19-636033-1.
- Madelung, Wilferd (1997). The Succession to Muhammad: A Study of the Early Caliphate. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-56181-7.
- Poonawala, Ismail, επιμ. (1990). The History of al-Ṭabarī, Volume 09: The Last Years of the Prophet: The Formation of the State, A.D. 630–632/A.H. 8–11. SUNY series in Near Eastern studies. (στα Αγγλικά). Ώλμπανυ, Νέα Υόρκη: State University of New York Press. ISBN 978-0-88706-691-7.
- Watt, W. Montgomery (1960). Gibb, H. A. R., επιμ (στα αγγλικά). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume I: A–B. Λάιντεν: E. J. Brill, σελ. 151. ISBN 90-04-08114-3.