Αμαδόρα

Αμαδόρα
; Σημαία	; Έμβλημα
	Αμαδόρα 38°45′0″N 9°14′0″W
Χώρα	Πορτογαλία
Διοικητική υπαγωγή	διαμέρισμα της Λισαβόνας
Έκταση	23,77 km² και 23,78 km²
Υψόμετρο	105 μέτρα
Πληθυσμός	175.136 (2011)
Ταχ. κωδ.	2700
Ζώνη ώρας	UTC±00:00
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 38°45′N 9°14′W / 38.750°N 9.233°W / 38.750; -9.233

Η Αμαδόρα (πορτογαλικά: Amadora, πορτογαλική προφορά: ɐmɐˈðoɾɐ ( ακούστε)) είναι κονσέλιο (δήμος) και αστική πόλη στα βορειοδυτικά της μητροπολιτικής περιοχής της Λισαβόνας και 10 χλμ από την κεντρική Λισαβόνα. Ο πληθυσμός το 2011 ήταν 175.136,^[3] σε μια περιοχή 23,78 χλμ².^[4] Είναι ο πιο πυκνοκατοικημένος δήμος στην Πορτογαλία.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις για νεολιθικούς οικισμούς στο δήμο. Η Νεκρόπολη του Καρένκουε αποτελείται από τρεις τεχνητές σπηλιές που χρησίμευαν ως τάφοι από το 3000 π.Χ..

Αρχικά ονομαζόταν Πορκαλιότα (Porcalhota), επειδή ήταν Μαζορά της κόρης ενός άντρα με το επώνυμο Porcalho, η οποία επειδή ήταν για γυναίκα, ονομάστηκε Porcalhota .

Το Υδραγωγείο Άκουας Λίβρες, που μεταφέρει νερό από τους λόφους της Σίντρα στη Λισαβόνα και εκτείνεται για 30 χιλιόμετρα, ολοκληρώθηκε τη δεκαετία του 1770 και περιλαμβάνει τη μεγαλύτερη τοιχοποιία που κατασκευάστηκε ποτέ, που βρίσκεται στο Καμπολίδε- το τοπικό οικόσημο εμφανίζει επίσης το υδραγωγείο.

Κατόπιν αιτήματος του πληθυσμού της, το 1907, ένα διάταγμα που εκδόθηκε κατά τη διάρκεια του βασιλιά Καρόλου Α΄, συγχώνευσε τις κοινότητες Πορκαλιότα, Αμαδόρα και Βεντέιρα σε μια πόλη που ονομάστηκε Αμαδόρα.

Προς το παρόν, η Αμαδόρα δεν διαθέτει αεροδρόμιο. Ωστόσο, στη δεκαετία του 1920 ένα μικρό αεροδρόμιο (το πρώτο στην Πορτογαλία) βρισκόταν εδώ. Η πρώτη πτήση από την Πορτογαλία προς τη Βραζιλία έφυγε από την Αμαδόρα. Ο πιλότος του αεροπλάνου ήταν ο Κάρλος Βιέγκας Γκάγκο Κοουτίνιο, μια γνωστή πορτογαλική διασημότητα.

Ο δήμος ιδρύθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1979, όταν έπαψε να είναι συνοικία του δήμου Οέιρας. Λίγες μέρες αργότερα, στις 17 Σεπτεμβρίου, η Αμαδόρα έλαβε το καθεστώς πόλης.

Το πρώην εργοστάσιο τροχαίου υλικού σιδηροδρόμων της Sorefame βρισκόταν στην Αμαδόρα, αλλά έκλεισε το 2004. Τα περισσότερα βαγόνια για τους Σιδηρόδρομους Πορτογαλίας που κατασκευάστηκαν κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, κατασκευάστηκαν εδώ.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μία από τις μεγαλύτερες αστικές κοινότητες στην Πορτογαλία, η Αμαδόρα σχηματίζει αστικό συγκρότημα με τη Λισαβόνα, μοιράζοντας τα ίδια δίκτυα μετρό, λεωφορείων και τρένων. Κυριαρχείται από μεγάλες πολυκατοικίες, εμπορικά πάρκα, βιομηχανικές περιοχές και κάποια κεντρικά γραφεία διεθνών εταιρειών.

Διοικητικά, ο δήμος χωρίζεται σε 6 πολιτικές συνοικίες (φρεγεσία):^[5]

Άκουας Λίβρες
Αλφρασίντε
Ενκόστα ντο Σολ
Φαλαγκέιρα-Βέντα Νόβα
Μίνα ντε Άγκουα
Βεντέιρα

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρά το γεγονός ότι είναι ουσιαστικά μια κατοικημένη πόλη, η Αμαδόρα έχει εμπορικές ζώνες, βιομηχανίες και έδρες διεθνών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Πορτογαλία.

Ως εμπορικές ζώνες, διαθέτει IKEA, Nokia, Decathlon, Alegro, Continente και Dolce Vita Tejo (ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα στην Ευρώπη). Η Siemens και η Roche είναι παραδείγματα διεθνών εταιρειών που εδρεύουν στην Αμαδόρα.

Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το δίκτυο δημόσιων μεταφορών της Αμαδόρα είναι εξαιρετικά εκτεταμένο και αξιόπιστο, ενσωματωμένο πλήρως με το δίκτυο μεταφορών της μητροπολιτικής περιοχής της Λισαβόνας. Διαθέτει 3 σταθμούς του μετρό, τη σιδηροδρομική γραμμή Suterra με 3 σταθμούς, 2 υπηρεσίες λεωφορείων (Vimeca και Carris) και 4 αυτοκινητόδρομους γύρω από την πόλη (2ª Κυκλικός, CRIL, CREL και IC-16).