Αλκινόη

* Αυτό το λήμμα αναφέρεται στα μυθικά πρόσωπα. Για το ομώνυμο γένος ζώων δείτε Αλκινόη (κτενοφόρο).

Με το όνομα Αλκινόη (αρχ. ελλ. Ἀλκινόη) ήταν γνωστά τα εξής τρία πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας:

• Η κόρη του βασιλέα της Κορίνθου Πολύβου και της συζύγου του Περίβοιας. Η Αλκινόη παντρεύτηκε τον Αμφίλοχο, γιο του Δρύα. Καθώς γράφει ο Παρθένιος ο Νικαεύς, η Αλκινόη αρνήθηκε να δώσει όλη την αμοιβή που όφειλε στη Νικάνδρα, μια υφάντρια την οποία είχε προσλάβει. Τότε η Νικάνδρα προσευχήθηκε στη θεά Αθηνά (ως προστάτιδα των υφαντριών) να πάρει εκδίκηση για λογαριασμό της. Η θεά έκανε την Αλκινόη να ερωτευθεί σφοδρά τον Σαμιώτη Ξάνθο, οπότε η πριγκίπισσα εγκατέλειψε τον σύζυγο και τα παιδιά της και έφυγε μαζί με τον Ξάνθο. Αλλά συνήλθε στα μέσα του ταξιδιού, έκλαψε πικρά και αυτοκτόνησε πέφτοντας στη θάλασσα.
• Μια από τις «Λυκαιάδες Νύμφες», δηλαδή τις Νύμφες που κατοικούσαν στο Λύκαιο όρος της Αρκαδίας. Γονείς της ήταν πιθανώς ο Ωκεανός και η Τηθύς. Η Νύμφη Αλκινόη μαζί με άλλες Νύμφες βοήθησαν τη Ρέα να γεννήσει τον Δία και να τον περιποιηθεί. Στον βωμό της Αλέας Αθηνάς, που κατασκεύασε στην Τεγέα ο Μελάμποδας, υπήρχε ανάγλυφο (σκαλιστή απεικόνιση) της Αλκινόης αυτής.
• Κόρη του Σθενέλου και εγγονή του ήρωα Περσέως. Αυτή η Αλκινόη είναι γνωστή και ως Αλκυόνη, οπότε δεν πρέπει να συγχέεται με το κυρίως μυθικό πρόσωπο με το ίδιο όνομα.

Πηγές

• Παρθενίου του Νικαέως Ερωτικά, μετάφρ. σερ Stephen Gaselee (1882-1943), Κλασική Βιβλιοθήκη S. Loeb, τόμος 69, Harvard University Press, 1916 - Online
• Παρθενίου Erotici Scriptores Graeci, τόμ. 1, επιμ. Rudolf Hercher, εκδ. Teubner, Λειψία 1858
• Παυσανίου Ελλάδος περιήγησις, αγγλ. μετάφρ. W.H.S. Jones και H.A. Ormerod σε 4 τόμους, Harvard University Press και William Heinemann Ltd., Λονδίνο 1918, ISBN 0-674-99328-4Online version at the Perseus Digital Library
• Παυσανίου Graeciae Descriptio, 3 τόμοι, εκδ. Teubner, Λειψία 1903 (ελληνικό κείμενο στην Perseus Digital Library)
• Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμ. 4