Αλεξάντρ Αμφιτεάτροφ
| Αλεξάντρ Αμφιτεάτροφ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14ιουλ. / 26 Δεκεμβρίου 1862γρηγ.[1][2][3] ή 26 Δεκεμβρίου 1862[4][5] Καλούγκα[1] |
| Θάνατος | 26 Φεβρουαρίου 1938[1][2][3] Λέβαντο[1] |
| Τόπος ταφής | Λιγουρία |
| Ψευδώνυμο | Old Gentleman[5], Московский Фауст, Old Gentelman[6], Амфи[5], Spiritus familiaris[5] και Аббадона[5] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ρωσικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά[7] |
| Σπουδές | Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας (έως 1885)[1][8] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | θεατρικός συγγραφέας μυθιστοριογράφος ιστορικός μονωδός συγγραφέας δημοσιογράφος κριτικός λογοτεχνίας μεταφραστής |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Daniele Amfitheatrof Massimo Amfiteatrof |
| Γονείς | Valentin Amfiteatrov |
 Σχετικά πολυμέσα | |
O Αλεξάντρ Βαλεντίνοβιτς Αμφιτεάτροφ (ρωσ. Алекса́ндр Валенти́нович Амфитеа́тров, 26 Δεκεμβρίου 1862 – 26 Φεβρουαρίου 1938) ήταν Ρώσος συγγραφέας, δημοσιογράφος-επιφυλλιδογράφος και ιστορικός.
Ο Αμφιτεάτροφ γεννήθηκε στην πόλη Καλούγκα και ήταν γιος ιερέως. Σπούδασε νομικά και μαθήτευσε ως δικηγόρος, αλλά σύντομα ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και τη συγγραφή γενικότερα. Το 1902 εξορίσθηκε επειδή είχε γράψει ένα σατιρικό άρθρο με στόχο την αυτοκρατορική οικογένεια. Με την επιστροφή του ταξίδεψε προκειμένου να επισκεφθεί το μέτωπο του Ρωσοϊαπωνικού Πολέμου, και στη συνέχεια έζησε στο Παρίσι και την Ιταλία.
Τη δεκαετία του 1890 συνέλαβε την ιδέα να γράψει ένα βιβλίο για τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Νέρωνα και το πρώτο αιώνα του Χριστιανισμού. Η Ιταλία τού παρείχε πλήθος σχετικών εικόνων και πηγών, ώστε το 1913 ολοκλήρωσε το έργο με τίτλο «Зверь из бездны. Нерон» (= «Νέρων: Το θηρίον το εκ της αβύσσου», μια αναφορά στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, εδάφιο ια΄ 7), μια βιογραφία του Νέρωνα εξελισσόμενη σε μια περιεκτική εγκυκλοπαίδεια για τη Ρώμη της ύστερης Ιουλιο-Κλαυδιανής δυναστείας και σε μια κριτική επισκόπηση των ιστορικών αντιλήψεων της εποχής του συγγραφέως. Μέχρι το 1913 η όραση του Αμφιτεάτροφ είχε αμβλυνθεί σε σημείο που δεν μπορούσε να διαβάσει τα τυπωμένα φύλλα για να τα διορθώσει, με αποτέλεσμα η πρώτη έκδοση του έργου να κυκλοφορήσει με σημαντικά λάθη και κενά συνεχείας. Η δεύτερη μελέτη του σχετικώς με τη ρωμαϊκή εποχή, με τίτλο Η Αψίδα του Τίτου, αφιερωμένη στις απαρχές του Χριστιανισμού στη Ρώμη, δεν ολοκληρώθηκε.
Στην Ιταλία επίσης ο Αμφιτεάτροφ ολοκλήρωσε τα δύο μυθιστορήματα που έγραψε, το Vosmidesyatniki (σε ελεύθερη μετάφραση «η γενιά του '80», δημοσιεύθηκε το 1907-1908) και το Devyatidesyatniki (σε ελεύθερη μετάφραση «η γενιά του '90», δημοσιεύθηκε το 1911-1913), τα οποία είχαν ως θέμα την ιντελιγκέντσια των δεκαετιών του 1880 και του 1890 αντιστοίχως. Σε αυτά, «ευέλικτος και επικεντρωμένος στο θέμα του, αλλά και έξυπνα επιφανειακός, ο Αμφιτεάτροφ υπηρετούσε τον γενικό αναγνώστη, τις προτιμήσεις του οποίου γνώριζε τέλεια» (Cassell's Encyclopaedia of World Literature, επιμ. S.H. Steinberg, σελ. 1680).
Το 1916 ο συγγραφέας επέστρεψε στη Ρωσία και έγινε συντάκτης της εθνικιστικής εφημερίδας Ρούσκαγια βόλγια. Εξαιτίας των επιθέσεών του κατά της κυβερνήσεως, εξορίσθηκε στο Ιρκούτσκ τον Ιανουάριο του 1917, αλλά μετά την Επανάσταση του Φεβρουαρίου έναν μήνα αργότερα επέστρεψε στην Αγία Πετρούπολη, όπου ανέλαβε τη σύνταξη μιας εφημερίδας των Κοζάκων και έγραφε άρθρα εναντίον των Μπολσεβίκων, μέχρι που οι τελευταίοι έπαψαν να ανέχονται την ελευθερία του τύπου. Τότε, αφού εργάσθηκε για λίγα χρόνια ως μεταφραστής και δάσκαλος, εγκατέλειψε τη Ρωσία με την οικογένειά του τον Αύγουστο του 1921. Μέχρι την άνοιξη του 1922 έζησε στην Πράγα και ύστερα εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, όπου συνεισέφερε κείμενα σε πολλά περιοδικά Ρώσων εμιγκρέδων.
Σύζυγος του Αμφιτεάτροφ ήταν η Ιλάρια Σακαλόβα (1871-1949), κόρη του Ρώσου συνθέτη Σακαλόφ. Γιοι τους ήταν ο Βλαντίμιρ Αμφιτεάτροφ-Καντάσεφ (συγγραφέας και δημοσιογράφος), ο συνθέτης Ντανιέλε Αμφιτεάτροφ και οι μουσικοί Μάσσιμο και Ρόμαν Αμφιτεάτροφ. Ο Αλεξάντρ Αμφιτεάτροφ πέθανε στο Λέβαντο της Ιταλίας σε ηλικία 75 ετών.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Краткая литературная энциклопедия». (Ρωσικά) Συνοπτική Λογοτεχνική Εγκυκλοπαίδεια. Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1962.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb14430805z. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6xq1bfs. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 «Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги» (Ρωσικά) 2005. ISBN-10 5-94848-245-6.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 «Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век». (Ρωσικά) Writers of St. Petersburg. XX century.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2002113867. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2020.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb14430805z. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Русские писатели 1800—1917: Биографический словарь (русский)» Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1989.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Amfiteatrov Collection Αρχειοθετήθηκε 2006-03-03 στο Wayback Machine. (βιογραφικά στοιχεία)
- Биография (βιογραφία στη ρωσική)
- Διαθέσιμα έργα στην Amazon
- Έργα του/της Αλεξάντρ Αμφιτεάτροφ στο Project Gutenberg
|