Αλβέρτος ο Μέγας
| Διδάσκαλοι της Εκκλησίας Αλβέρτος ο Μέγας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα |
Albertus Magnus (Γερμανικά) |
| Γέννηση |
1200 (περίπου)[1] Lauingen[2][3][4] |
| Θάνατος |
15 Νοεμβρίου 1280[4] Κολωνία[3][4] |
| Τόπος ταφής | Κολωνία |
| Ψευδώνυμο | Doctor Universalis |
| Θρησκεία | Καθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες |
Λατινική γλώσσα[4] Γερμανικά |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Πάδοβας[4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα |
χημικός[4] ιερέας μουσικολόγος φιλόσοφος[4] συγγραφέας[4] θεωρητικός της μουσικής καθηγητής πανεπιστημίου οικονομολόγος αστρολόγος εντομολόγος θεολόγος[4] γεωγράφος πνευματικός μοναχός[4] Καθολικός ιερέας |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Παρισιού |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα |
Επίσκοπος[3][4] καθολικός επίσκοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
O Αλβέρτος ο Μέγας (Albertus Magnus, περίπου 1200 - 15 Νοεμβρίου 1280), ο επικαλούμενος Doctor Universalis (διδάσκαλος πασών των επιστημών), ήταν θεολόγος και φιλόσοφος, άγιος της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.
Γεννήθηκε στο Λάουινγκεν της Γερμανίας, σπούδασε στην Πάντοβα και στο Παρίσι, έγινε Δομινικανός μοναχός και το 1260 επίσκοπος του Ρέγκενσμπουργκ.
Δίδασκε ότι τα χριστιανικά δόγματα (Αγία Τριάδα, ενσάρκωση, Ανάσταση) πρέπει να πιστεύονται απλώς χωρίς να επιχειρείται η εξήγησή τους με την λογική και ότι όταν υπήρχε διάσταση απόψεων έπρεπε να προτιμάται ο Ιερός Αυγουστίνος από τους αρχαίους φιλοσόφους.
Σχολίασε όσα έργα του Αριστοτέλη του ήταν προσιτά σε λατινικές μεταφράσεις και τον θεωρούσε ως «ευρισκόμενον μεταξύ των Επικουρείων αφενός και των Πυθαγορείων και Σωκρατικών αφετέρου». Από τη διδασκαλία του Αριστοτέλη απέρριπτε την περί αιωνιότητος του κόσμου διδασκαλία του και τον περί ψυχής ορισμό του. Ασχολήθηκε επίσης με τη βοτανική και τη ζωολογία. Το κύριο θεολογικό του έργο περιέχεται στη Summa Theologiae.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Union List of Artist Names. 500330855. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2017.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Albert le Grand»
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 Paul de Roux: «Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays» (Γαλλικά) Éditions Robert Laffont. 1994. σελ. 41. ISBN-13 978-2-221-06888-5. ISBN-10 2-221-06888-2.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Attwater, Donald and Catherine Rachel John. The Penguin Dictionary of Saints. 3rd edition. New York: Penguin Books, 1993. ISBN 0-14-051312-4.
- Collins, David J. "Albertus, Magnus or Magus?: Magic, Natural Philosophy, and Religious Reform in the Late Middle Ages." Renaissance Quarterly 63, no. 1 (2010): 1–44.
- Miteva, Evelina. "The Soul between Body and Immortality: The 13th Century Debate on the Definition of the Human Rational Soul as Form and Substance", in: Philosophia: E-Journal of Philosophy and Culture, 1/2012. ISSN: 1314-5606
- Wallace, William A. (1970). «Albertus Magnus, Saint». Στο: Gillispie, Charles, επιμ. Dictionary of Scientific Biography. 1. New York: Scribner & American Council of Learned Societies, σσ. 99–103. ISBN 978-0-684-10114-9. http://www.u.arizona.edu/~aversa/scholastic/Dictionary%20of%20Scientific%20Biography/Albertus%20Magnus%20(Wallace).pdf.
|
 | Αυτό το λήμμα που σχετίζεται με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!. |
