Ακοίτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Ακοίτης (αρχαία ελληνικά: Ἀκοίτης‎‎, μεταγρ. Akoítēs λατινικά: Ăcoetēs‎‎) ήταν το όνομα τεσσάρων ανδρών στην ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία.

  • Aκοίτης, ένας ψαράς που βοήθησε τον θεό Βάκχο. [1]
  • Aκοίτης, πατέρας του Τρώα ιερέα Λαοκόωντα, ο οποίος προειδοποίησε για τον δούρειο Ίππο. Ως αδελφός του Αγχίση, ήταν γιος του βασιλιά Κάπιου της Δαρδανίας και της Θεμίστης, κόρης του βασιλιά Ίλου της Τρωάδος. [2]
  • Ακοίτης, ένας ηλικιωμένος άνδρας που ήταν ακόλουθος του Eυάνδρου στην Αρκαδία, πριν ο τελευταίος μεταναστεύσει στην Ιταλία. [3]
  • Aκοίτης, στρατιώτης στον στρατό των Επτά επί Θήβας. Όταν αυτός ο στρατός πολέμησε στη Θήβα για πρώτη φορά στην πεδιάδα, έγινε σφοδρή μάχη στις πύλες της πόλης. Κατά τη διάρκεια αυτών των αγώνων ο Αγρέας από την Καλυδώνα έκοψε το χέρι του Θηβαίου Φηγαίου. Το κομμένο μέλος έπεσε στο έδαφος, ενώ το χέρι κρατούσε ακόμη το σπαθί. Ο Aκοίτης που βγήκε μπροστά, ήταν τόσο τρομοκρατημένος από αυτό το χέρι, που το χτύπησε με το δικό του σπαθί. [4]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]