Αγνωνίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αγνωνίδης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση3ος αιώνας π.Χ.
Αθήνα
Θάνατος317 π.Χ.
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Αθήνα
Δημότης (αρχ. Αττική)Περγασή[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός

Ο Αγνωνίδης (αρχ. ελλ. Ἀγνωνίδης, 4ος αι. π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ρήτορας, Αθηναίος, γνωστότερος όχι για τις ρητορικές του ικανότητες, αλλά ως δημαγωγός και συκοφάντης. Ο πατέρας του ονομαζόταν Νικόξενος και είχε πιθανώς καταγωγή από την Πέργαμο.

Ο Αγνωνίδης κατηγόρησε τον σοφό Θεόφραστο για ασέβεια, όμως ο Θεόφραστος στον Άρειο Πάγο όχι μόνον αθωώθηκε, αλλά οι δικαστές θα τιμώρούσαν τον Αγνωνίδη με πρόστιμο, αν ο Θεόφραστος είχε φανεί λιγότερο μεγαλόψυχος.[2] Ο Αγνωνίδης ήταν αντίθετος του «Μακεδονικού κόμματος» στην Αθήνα και υπήρξε ένας από τους ρήτορες που παρότρυναν τους Αθηναίους να πολεμήσουν στον Λαμιακό Πόλεμο κατά των Μακεδόνων μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μετά τη μακεδονική νίκη ο Αγνωνίδης εξορίσθηκε[3] και κατέφυγε στην Πελοπόννησο. Επέστρεψε στην Αθήνα μαζί με τον Αλέξανδρο, τον γιο του Πολυπέρχοντος, κατά τον Β΄ Πόλεμο των Διαδόχων.[4] Στη δεύτερη αυτή περίοδό του ο Αγνωνίδης έπεισε τους Αθηναίους να καταδικάσουν σε θάνατο τον Φωκίωνα ως προδότη, για τον ρόλο του ως μέλους του ολιγαρχικού καθεστώτος των Αθηνών που είχε εγκαταστήσει ο Αντίπατρος ο Μακεδόνας, καθώς και επειδή είχε αφήσει να πέσει ο Πειραιάς στα χέρια του Μακεδόνα στρατηγού Νικάνορα.[5][6] Μετά την εκτέλεση του Φωκίωνα και των συντρόφων του, οι Αθηναίοι κατάλαβαν το σφάλμα τους και καταδίκασαν σε θάνατο και εκτέλεσαν τον Αγνωνίδη.[7]

Κατά καιρούς ο Αγνωνίδης έχει θεωρηθεί ότι είναι το ίδιο πρόσωπο με τον ρήτορα Άγνωνα, αλλά η ταύτιση αυτή αμφισβητείται.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Johannes Kirchner: «Prosopographia Attica». (λατινική γλώσσα) Prosopographia Attica. Βερολίνο. 1901.
  2. Διογένης ο Λαέρτιος, v. 37
  3. James Romm: Ghost On The Throne, σελ. 377
  4. James Romm: Ghost On The Throne, σελ. 410
  5. Πλουτάρχου «Φωκίων», 33, 35
  6. Κορνήλιος Νέπως: Phocion, 3
  7. Πλουτάρχου «Φωκίων», 38

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]