Αγαθάγγελος Κωνσταντινίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αγαθάγγελος Κωνσταντινίδης - Μάγνης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα γεννήσεωςΣτυλιανός Κωνσταντινίδης
Γέννηση27  Δεκεμβρίου 1864
Μανίσα
Θάνατος16  Αυγούστου 1935[1]
Χάλκη
Τόπος ταφήςΜονή Αγίας Τριάδας Χάλκης
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
Τουρκία
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσακαθαρεύουσα
ΣπουδέςΙερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχριστιανός ιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμητροπολίτης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αγαθάγγελος Κωνσταντινίδης - Μάγνης (κατά κόσμον Στυλιανός Κωνσταντινίδης, 27 Δεκεμβρίου 186416 Αυγούστου 1935) ήταν εκκλησιαστική μορφή των αρχών του 20ού αιώνα, που διετέλεσε Μητροπολίτης πολλών επαρχιών[2].

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας (εξ'ού και το προσωνύμιο Μάγνης) και φοίτησε στη Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε το 1886. Χειροτονήθηκε διάκονος από τον Εφέσου Αγαθάγγελο, συμπατριώτη και προστάτη του, του οποίου έγινε και αρχιδιάκονος. Εργάστηκε ως καθηγητής σε σχολαρχείο και ιεροκήρυκας. Από το 1892 ως το 1896 σπούδασε νομικά στο Βερολίνο και το Παρίσι[3][4] και έζησε και 4 μήνες στο Λονδίνο για να μάθει αγγλικά. Με την επιστροφή του στην Κωνσταντινούπολη (Οκτώβριος 1896) δίδαξε νομικά στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης.

Το 1901 εξελέγη Μητροπολίτης Γρεβενών. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ανέπτυξε έντονη εθνική δράση συνεργαζόμενος με το ελληνικό προξενείο[3]. Η γενικότερη στάση του προκάλεσε την αντίδραση των οθωμανικών αρχών που πέτυχαν την ανάκλησή του στην Κωνσταντινούπολη δύο φορές, με αποτέλεσμα το 1910 το Πατριαρχείο να αναγκαστεί να τον μεταθέσει στη Μητρόπολη Δράμας[3]. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, από τις 21 Ιουλίου 1916 έως το 1919, αναγκάστηκε να μείνει στη Θεσσαλονίκη, καθώς η Δράμα βρισκόταν στα χέρια των Βουλγάρων. Κατά τον Εθνικό Διχασμό υποστήριξε τη βασιλική παράταξη. Ανέπτυξε εκτεταμένη δράση κατά της βουλγαρικής κατοχής. Επέστρεψε στη Δράμα τον Ιούνιο του 1919, μετά από έγκριση της Ελληνικής Κυβέρνησης και άδεια της Ιεράς Συνόδου. Το 1920, ζήτησε και έλαβε την έγκριση του Οικουμενικού Πατριαρχείου για τη μεταφορά των οστών του Πατριάρχη Νεοφύτου Η΄ στη Μονή Παναγίας Εικοσιφοινίσσης.

Το 1922 εξελέγη Μητροπολίτης Νεοκαισαρείας και το 1924 Μητροπολίτης της νεοϊδρυθείσας Μητρόπολης Πριγκηποννήσων. Στην πατριαρχική εκλογή της 1ης Ιουλίου 1925, οι τουρκικές αρχές αντέδρασαν σε τυχόν υποψηφιότητά του, λόγω της θητείας του σε Μητροπόλεις της ελληνικής επικράτειας[5]. Το 1927 εξελέγη Μητροπολίτης Χαλκηδόνας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1932, οπότε και παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Το ίδιο έτος η Πατριαρχική Σύνοδος του απένειμε τον τίτλο του Μητροπολίτη Εφέσου[4][3].

Απεβίωσε στις 16 Αυγούστου 1935 στη Χάλκη και ετάφη στο εκεί κοινοτικό κοιμητήριο.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιστολή του ως Μητροπολίτη Δράμας προς τον Ίωνα Δραγούμη, 31 Μαρτίου 1913

Ο Μητροπολίτης Αγαθάγγελος είχε ιδιαίτερα πλούσιο συγγραφικό έργο. Μεταξύ αυτών:

  • Ἐπίτομος Χριστιανικὴ Ἠθική, μετὰ Πολλῶν Σημειώσεων. Σμύρνη. 1891. 
  • Ὑπομνήματα περὶ Ἐκκλησιαστικῶν διαρρυθμίσεων. 1908: Ἐκκλ. Ἀλήθεια. 
  • Δραματικαὶ Περιπέτειαι τῆς Δράμας καὶ Ἀπελευθέρωσις Αὐτῆς. Καβάλα. 1913. 
  • Τὸ Ζήτημα τῶν Μικρασιατῶν καὶ Θρακῶν Ὁμογενῶν Προσφύγων. Αθήνα. 1914. 
  • Περὶ τοῦ νῦν Εὐρωπαϊκοῦ Πολέμου, κλπ. Δράμα και Αθήνα. 1916. 
  • Εἰκοσιφοίνισσα, Ἱερὰ Μονὴ Παγγαίου, Ἱστορία — Περιγραφή. Δράμα. 1916. 
  • Θρησκευτικὴ Ἀλληλογραφία (μὲ τὸν καθηγητὴν Στέφανον Λαδᾶν. 1927. 
  • Περὶ θρησκευτικῆς Συνεργασίας Ἁπασῶν τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν. Ὀρθοδοξία. 1928. 
  • Ὑπόμνημα περὶ τοῦ Κύρους τοῦ Βαπτίσματος τῶν Σχισματικῶν. Ὀρθοδοξία. 1931. 

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]