Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αγία Ειρήνη Χανίων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον Gerakibot (συζήτηση | συνεισφορές) στις 08:43, 5 Απριλίου 2021. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.

Συντεταγμένες: 35°20′12.32″N 23°49′56.86″E / 35.3367556°N 23.8324611°E / 35.3367556; 23.8324611

Αγία Ειρήνη
Αγία Ειρήνη is located in Greece
Αγία Ειρήνη
Αγία Ειρήνη
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚρήτης
Περιφερειακή ΕνότηταΧανίων
ΔήμοςΚαντάνου - Σελίνου
Δημοτική ΕνότηταΑνατολικού Σελίνου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΚρήτη
ΝομόςΧανίων
Υψόμετρο700 μ.στ.
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας73009
Τηλ. κωδικός+30 28230
Το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης

Η Αγία Ειρήνη είναι οικισμός του δήμου Καντάνου - Σελίνου, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Χανίων, στην περιφέρεια Κρήτης.[1] Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του οικισμού ανέρχεται στους 80 κατοίκους. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία. Επίσης παράγονται κάστανα, μέλι και μουρνόρακη, ένα ιδιαίτερο τοπικό ποτό.

Γεωγραφία

Η Αγία Ειρήνη βρίσκεται στο ΔΚ. τμήμα του τέως νομού Χανίων, σε ορεινή περιοχή, ανάμεσα στις κορυφές Αποπηγάδι και Τουρλί, στα Λευκά Όρη. Το οροπέδιο του Ομαλού βρίσκεται στα ανατολικά. Από την Αγία Ειρήνη ξεκινάει μονοπάτι που οδηγεί στο οροπέδιο. Βρίσκεται σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 700 μέτρων[2] και απέχει από τα Χανιά 43 χλμ. περίπου, προς τα ΝΔ.[3][4][5] Το χωριό διαρρέει ο ποταμός Αγιερηνιώτικος, σχηματίζοντας μια κοιλάδα.[6] Από το χωριό ξεκινά το ομώνυμο φαράγγι.

Ιστορικά στοιχεία

Ο Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 αναφέρει την Αγία Ειρήνη ως S(an)nta Erinni και υπάγεται στην επαρχία Σελίνου. Στην ενετική απογραφή του 1583 από τον Καστροφύλακα (K239) αναφέρεται ως Lacus S. Erini et Sgurafianà, με 556 κατοίκους. Στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834 αναφέρεται ως Haghía Iréne, με 50 χριστιανικές και 2 τουρκικές οικογένειες.[6]

Κοντά στον οικισμό έγινε η Α’ Γενική Συνέλευση Κρητών, τον Δεκέμβριο του 1866, αλλά μετά την κατάληψη του Σελίνου από τον Μουσταφά, μία εβδομάδα αργότερα, η έδρα της Συνέλευσης μεταφέρθηκε στην Αγία Ρουμέλη.[7] Ο Μουσταφά πασά προσπάθησε να εισέλθει στο φάραγγι όπου είχαν καταφύγει 1000 γυναικόπαιδα, αλλά η είσοδος φυλασσόταν από τους επαναστάτες και έτσι δεν τα κατάφερε.[6]

Πληθυσμιακά στοιχεία

Η εξέλιξη πληθυσμού του οικισμού έχει ως εξής: κάτοικοι 214 (κοινότητα) (1920), 242 (1928), 185 (1951), 167 (1961), 118 (1971), 102 (1981), 84 (2001), 80 (2011).[1][4][7][8][9] Δεν αναφέρεται στην απογραφή του 1940.[6]

Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»

Πρίν το πρόγραμμα Καλλικράτης και το σχέδιο Καποδίστριας, ανήκε στην επαρχία Σελίνου του νομού Χανίων, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Κρήτης.[7]

  • Με το ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925, ο οικισμός προσαρτάται στην κοινότητα Απανοχωρίου
  • Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997, ο οικισμός αποσπάστηκε από την κοινότητα Επανωχωρίου και προσαρτήθηκε στο δήμο Ανατολικού Σελίνου
  • Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010, αποσπάστηκε από το δήμο Ανατολικού Σελίνου και προσαρτήθηκε στο δήμο Καντάνου-Σελίνου[10]

Αξιοθέατα

  • Το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης, που ξεκινάει από τη νότια μεριά του οικισμού. Έχει μήκος 7 χλμ., περίπου, και αποτελεί τμήμα του ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4. Εκεί, υπάρχουν οι εκκλησίες του Χριστού και του Αγίου Γεωργίου, των 14ου και 15ου αιώνων, αντίστοιχα, καθώς και ο «Άγιος Ιωάννης», ένας μεγάλος βράχος που μοιάζει με εκκλησία.[5] Θεωρείται το δεύτερο σε σπουδαιότητα φαράγγι της Κρήτης, μετά από εκείνο της Σαμαριάς.
  • Ο ναός της Αγίας Ειρήνης, με τοιχογραφίες δύο εποχών, οι πιο πρόσφατες του 1368.[6]

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 statistics.gr
  2. Σταματελάτος Μιχαήλ - Βαμβά Σταματελάτου Φωτεινή, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 5.
  3. Εκδόσεις «Ελλάδα»
  4. 4,0 4,1 Δομή
  5. 5,0 5,1 «Διακοπές»
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 43. 
  7. 7,0 7,1 7,2 Πάπυρος Λαρούς
  8. Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006
  9. Πρόγραμμα Καλλικράτης
  10. Αγία Ειρήνη Ν. Χανίων Διοικητικές μεταβολές Οικισμών των ΟΤΑ, eetaa.gr

Πηγές

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963
  • Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
  • Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
  • Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
  • Χάρτες «ROAD»
  • Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΣΑ)
  • http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/General/[νεκρός σύνδεσμος]