Ύμνος του Κέντμον
 Χειρόγραφο των αρχών του 11ου αιώνα στη Βιβλιοθήκη Μπόντλιαν που δείχνει μια σελίδα του λατινικού κειμένου του Βέδα, με τον Ύμνο του Κέντμον στο κάτω περιθώριο | |
| Συγγραφέας | Κέντμον |
|---|---|
| Γλώσσα | Αρχαία αγγλική γλώσσα |
| Μορφή | ποίημα |
| Θέμα | Θεός Πατέρας |
| δεδομένα () | |
Ο Ύμνος του Κέντμον (αγγλικά: Cædmon's Hymn) είναι ένα σύντομο ποίημα στα παλαιά αγγλικά που αποτελείται από εννέα παρηχητικούς στίχους και υμνεί τον Θεό και τη Δημιουργία του. Αποδίδεται στον Κέντμον, έναν αναλφάβητο βοσκό, ο οποίος λέγεται ότι έγινε πολυγραφότατος ποιητής αφού έλαβε θεϊκή έμπνευση.[1]
Το ποίημα είναι η μόνη γνωστή σύνθεση του Κέντμον και είναι χαρακτηριστικό για την πρώιμη χρήση της παραδοσιακής ποιητικής φόρμας για χριστιανικά θέματα στα πρώτα στάδια του εκχριστιανισμού της αγγλοσαξονικής Αγγλίας. Σύμφωνα με τον Βέδα, ο Κέντμον έζησε κατά το δεύτερο μισό του 7ου αιώνα, έτσι ο Ύμνος του είναι ένα από τα παλαιότερα γνωστά ποιήματα της παλαιάς αγγλικής λογοτεχνίας.[2]
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ύμνος αναφέρεται μόνο σε χειρόγραφα της λατινικής Εκκλησιαστικής ιστορίας του αγγλικού έθνους του Βέδα, τα οποία περιλαμβάνουν το κείμενο του ποιήματος και την αφήγηση της ζωής του Κέντμον. Αν η αφήγηση του Βέδα είναι σωστή, το ποίημα γράφτηκε μεταξύ 658 και 680. Σε αντίθεση με την πλειονότητα των αγγλοσαξονικών ποιημάτων, τα οποία είναι γνωστά μέσω ενός μόνο αντιγράφου, ο Ύμνος εμφανίζεται σε 21 χειρόγραφα κυρίως ως επισημάνσεις στο περιθώριο στη λατινική αφήγηση του ποιήματος του Βέδα, τρία από τα οποία καταστράφηκαν ή υπέστησαν σοβαρές ζημιές.[3]
Οι εκδοχές του ποιήματος στα χειρόγραφα δεν αποκλίνουν πολύ, ποικίλλουν όμως αρκετά - είτε λόγω αλλαγής στην προφορική παράδοση είτε λόγω των αντιγραφέων - ώστε οι ερευνητές ανασυνέθεσαν πέντε παραλλαγές του ποιήματος σε δύο διαφορετικές διαλέκτους, τη Νορθουμπριανή και τη Δυτικοσαξονική. Κάθε μία από αυτές τις πέντε παραλλαγές είναι γνωστή από τουλάχιστον τρία διαφορετικά χειρόγραφα. Οι παλαιότερες γνωστές εκδοχές του ποιήματος είναι δύο χειρόγραφα από τα μέσα 8ου αιώνα, χωρίς αυτό να σημαίνει, ωστόσο, ότι αυτή ήταν η αρχική μορφή του ποιήματος.[4]
Ο ύμνος αναμιγνύει τόσο ειδωλολατρικά όσο και χριστιανικά στοιχεία: ορισμένοι τύποι - Πατέρας της δόξας, Φύλακας της Οικουμένης (Μίντγκαρντ) - φέρουν εμφανή ίχνη παγανισμού, άλλα - όπως άγιος Δημιουργός - αντικατοπτρίζουν την επιρροή του Χριστιανισμού.[5]
Ο ύμνος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Παλαιά αγγλικά | Σύγχρονα αγγλικά | Μετάφραση |
|---|---|---|
| Nū scylun hergan hefaenrīcaes Uard,
metudæs maecti end his mōdgidanc, uerc Uuldurfadur, suē hē uundra gihuaes, ēci dryctin ōr āstelidæ hē ǣrist scōp aeldah, hépenhrum hebenfeetiln. Thā middungeard moncynnæs Uard, eci Dryctin, æfter tīadæ fīrum foldu, Frēa allmectig. |
Now let us praise Heaven-Kingdom's guardian,
the Maker's might and his mind's thoughts, the work of the glory-father—of every wonder, eternal Lord. He established a beginning. He first shaped for men's sons Heaven as a roof, the holy Creator; then middle-earth mankind's guardian, eternal Lord, afterwards prepared the earth for men, the Lord almighty. |
Τώρα ας υμνήσουμε τον φύλακα της Βασιλείας των Ουρανών,
τη δύναμη του Δημιουργού και τις σκέψεις του, το έργο του Πατέρα της δόξας - όλων αυτών των θαυμάτων, ο αιώνιος Κύριος. Αυτός πρώτος δημιούργησε για τα παιδιά των ανθρώπων τον ουρανό για στέγη, ο άγιος Δημιουργός. έπειτα, ο παντοδύναμος Φύλακας της Οικουμένης αιώνιος Κύριος, μετά δημιούργησε τη γη για τους ανθρώπους, ο παντοδύναμος Κύριος. |