Όσιος Νείλος ο νέος
| Όσιος Νείλος ο νέος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 910 Ροσάνο |
| Θάνατος | 26 Σεπτεμβρίου 1004 Γκροτταφερράτα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Eορτασμός αγίου | 26 Σεπτεμβρίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μοναχός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αββάς |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Όσιος Νείλος ο νέος (επίσης Όσιος Νείλος του Ροσάνο ή Όσιος Νείλος, ο εκ Καλαβρίας[1], 910 - 27 Δεκεμβρίου 1005[α]) ήταν μοναχός, ηγούμενος και ιδρυτής του Ιταλο-ελληνικού μοναχισμού στη νότια Ιταλία. Είναι άγιος της Ανατολικής Ορθόδοξης[β] και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, και η μνήμη του τιμάται στις 26 Σεπτεμβρίου.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε σε μια ελληνική οικογένεια του Ροσάνο, στο βυζαντινό θέμα της Καλαβρίας. Παντρεύτηκε για κάποιο διάστημα και απέκτησε και μια κόρη[3]. Κάποια ασθένεια τον έστρεψε στην θρησκεία και έκτοτε εκάρη μοναχός και εργάστηκε για την εδραίωση του μοναχικού τάγματος του Αγίου Βασιλείου στην Ιταλία[4].
Ήταν γνωστός για την ασκητική του ζωή, τις αρετές του και τη θεολογική του παιδεία. Για ένα διάστημα έζησε ως ερημίτης, αλλά η φήμη του έφερε πολλούς οπαδούς του στο Ροσάνο, τους οποίους άρχισε να διδάσκει. Σύντομα συνειδητοποίησε ότι θεωρούνταν κάτι σαν τοπική αρχή και, όταν έμαθε ότι συζητούνταν να χειροτονηθεί επίσκοπος, έφυγε στην Κάπουα, όπου έμεινε δεκαπέντε χρόνια. Κατόπιν πέρασε ορισμένες περιόδους της ζωής του σε διάφορα μοναστήρια που είτε ίδρυσε ο ίδιος είτε αποκατέστησε. Αν και ο Νείλος κατηύθυνε τους μοναχούς του σύμφωνα με τους κανόνες του Αγίου Βασιλείου, εντούτοις διατηρούσε εγκάρδιες σχέσεις και με τους Βενεδικτίνους του Μόντε Κασίνο, όπου πέρασε λίγο χρόνο, καθώς και στο μοναστήρι του Αλεξίου στην Ρώμη[4]. Οι κανόνες του Αγίου Βασιλείου ήταν μία από τις πηγές που χρησιμοποίησε ο Βενέδικτος για την σύνταξη των κανόνων του δικού του τάγματος.
Όταν εκδιώχθηκε ο Πάπας Γρηγόριος Ε΄ (996–999) από την Ρώμη, ο Νείλος αντιτάχθηκε στον σφετερισμό της Αγίας Έδρας από τον Αντίπαπα Φιλάγαθο της Πιατσέντζας. Σύμφωνα με τον μαθητή και βιογράφο του, Βαρθολομαίο, το 998 ο Νείλος έσπευσε στην Ρώμη για να μεσολαβήσει εκ μέρους ενός συμπατριώτη του από το Ροσάνο, του Ιωάννη Φιλάγαθου, ο οποίος, παρά την συμβουλή του Νείλου, είχε συνεργαστεί με τον Ρωμαίο ευγενή Κρεσέντιο με σκοπό να εκθρονίσουν τον συγγενή του αυτοκράτορα Όθωνα Γ΄, Πάπα Γρηγόριο Ε΄. Όταν αργότερα ο Φιλάγαθος βασανίστηκε και ακρωτηριάστηκε, ο Νείλος κατηγόρησε τον Γρηγόριο και τον αυτοκράτορα για αυτό το έγκλημα[4], προφητεύοντας ότι «η κατάρα του ουρανού αργά ή γρήγορα θα επηρέαζε τις σκληρές καρδιές τους»[3].
Το σημαντικότερο έργο του Νείλου ήταν η ίδρυση, το 1004, του διάσημου ελληνικού μοναστηριού της Κρυπτοφέρρης (Grottaferrata), κοντά στο Frascati, σε εδάφη που του παραχώρησε ο Γρηγόριος, κόμης του Τοσκούλου. Ο Νείλος θεωρείται ο πρώτος του ηγούμενος. Εκείνη την εποχή η Καλαβρία βρισκόταν υπό τη βυζαντινή κυριαρχία και ήταν ελληνική όσον αφορά την γλώσσα, τον πολιτισμό και την πνευματική και λειτουργική παράδοση. Η μονή τηρεί το βυζαντινό τυπικό ως σήμερα.
Ο Νείλος πέρασε το τέλος της ζωής του εν μέρει στη Μονή της Αγίας Αγάθης στο Τοσκούλο και εν μέρει σε ένα ερημητήριο στο Valleluce κοντά στη Gaeta. Πέθανε στην Μονή της Αγίας Αγάθης το 1005.
Ο Όσιος Νείλος θεωρείται προστάτης άγιος των γραφέων και καλλιγράφων.
Υποσημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ο ιστότοπος της μονής της Grottaferrata αναφέρει την 26η Σεπτεμβρίου ως ημερομηνία θανάτου του.
- ↑ "After a carefree youth in the south of Italy, he became a monk at the monastery of St Adrian in Calabria, where he later became abbot. In 981 the invading Saracens drove the monks to Vellelucio, where they lived on land given to them by the monastery of Montecassino. Shortly before his repose, Nilus designated that as the place where his monastery was to be definitively established. This monastery, of Grottaferrata, was for long faithful to Orthodoxy."[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ ΟΣΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ, Ο ΕΚ ΚΑΛΑΒΡΙΑΣ Αρχειοθετήθηκε 2021-05-12 στο Wayback Machine.. Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος.
- ↑ September 26. Latin Saints of the Orthodox Patriarchate of Rome.
- ↑ 3,0 3,1 Agasso, Domenico. "San Nilo da Rossano", Santi e Beati, 1 Φεβρουαρίου 2001
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Fortescue, Adrian. "Nilus the Younger." The Catholic Encyclopedia Τόμ. 11. New York: Robert Appleton Company, 1911. 7 Νοεμβρίου 2017
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Santa Maria di Grottaferrata Αρχειοθετήθηκε 2019-02-03 στο Wayback Machine.
- saint.gr
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ντέιβιντ Πολ Χέστερ. Monasticism and Spirituality of the Italo-Greeks . Τόμος 55 του έργου «Ανάλεκτα Βλατάδων». Πατριαρχικόν Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, 1992. σελ. 200–221.