Όθων Α΄ του Μπράουνσβαϊγκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Όθων Α΄ ο Παις
δούκας του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ
Ο Ερρίκος Θ΄ (δεξιά) και η σύζυγός του Βολφχίλντε των Μπίλουνγκ (αριστερά)
δούκας του Μπράουνσβαϊγκ & Λύνεμπουργκ
Περίοδος1135 - 11522
ΠροκάτοχοςΓουλιέλμος
ΔιάδοχοςΑλβέρτος Α']
Ιωάννης
Γέννηση1204
Θάνατος9 Ιουνίου 1252 (ετών 48)
Λύνεμπουργκ, Κάτω Σαξονία
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός του Λύνεμπουργκ
ΣύζυγοςΜατθίλδη του Βρανδεμβούργου
ΕπίγονοιΕλισάβετ
Ελένη
Αδελαΐδα
Ματίλντα
Αλβέρτος Α'
Ιωάννης
ΟίκοςΓουέλφων
ΠατέραςΓουλιέλμος
ΜητέραΕλένη των Έστριντσεν
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Όθων Α΄ ο Παις (π. 1204 - 9 Ιουνίου 1252) από τον Οίκο των Γουέλφων, ήταν ο 1ος δούκας του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ (1235-1252). Ήταν ανιψιός του Όθωνα Δ΄ βασιλιά της Γερμανίας και τον αποκαλούσαν Όθων ο Παις για να τους ξεχωρίζουν.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν το μόνο τέκνο του Γουλιέλμου, κυρίου του Λύνεμπουργκ και της Ελένης της Δανίας, κόρης του Βάλντεμαρ Α΄, βασιλιά της Δανίας. Το 1202 ο Γουλιέλμος και τα αδέλφια του Ερρίκος Ε΄ και Όθων Δ΄ μοίρασαν τις πατρικές κτήσεις· ο Ερρίκος Ε΄ έλαβε το Μπράουνσβαϊγκ, ο Γουλιέλμος έλαβε τις περιοχές γύρω από το Λύνεμπουργκ. Το 1213 απεβίωσε ο Γουλιέλμος και τον κληρονόμησε ο Όθων Α΄ που ήταν μόλις 9 ετών, γι' αυτό και καλείται ο παις. Ο θείος του, Όθων Δ΄ απεβίωσε το 1218 χωρίς απογόνους και ο άλλος θείος του, Ερρίκος Ε΄, παλατινός κόμης του Ρήνου, όταν απεβίωσε ο μόνος γιος του, του έγραψε το Μπράουνσβαϊγκ. Ο Ερρίκος Ε΄ απεβίωσε το 1227 και ο Φρειδερίκος Β΄, βασιλιάς της Γερμανίας, που δεν θέλησε να αυξηθούν οι κτήσεις του Όθωνα Α΄, εισέβαλε στο Μπράουνσβαϊγκ, αλλά οι πολίτες ομόθυμα τον εξώθησαν.

Για να έχει βοήθεια σε τέτοιες επιθέσεις, ο Όθων Α΄ συμμάχησε με τον θείο του Βάλντεμαρ Β΄, βασιλιά της Δανίας και έλαβε μέρος σε δύο μάχες, αλλά το 1227 συνελήφθη και φυλακίστηκε στο Σβερίν. Μόλις το έμαθε αυτό ο Φρειδερίκος Β΄ κινήθηκε εναντίον του Μπράουνσβαϊγκ, αλλά οι πολίτες έκλεισαν τις πύλες. Σοβαρότεροι λόγοι και η φήμη ότι ο Βάλντεμαρ Β΄ θα επέλθει έκαναν τον Γερμανό βασιλιά να αποσυρθεί. Το 1228 ο Όθων Α΄ με την παραχώρηση γαιών και λύτρων εξαγόρασε την ελευθερία του και επέστρεψε στο Μπράουνσβαϊγκ. Στη διαδρομή πέρασε μερικές ημέρες στην Αυλή του μαργράβου του Βρανδεμβούργου, όπου γνώρισε την κόρη του Ματθίλδη. Όταν επέστρεψε, αντάμειψε την πιστή πόλη με την παραχώρηση γραπτών προνομίων (Chart)· ο Βάλντεμαρ Β΄ παραχώρησε ατέλεια εμπορίου στη χώρα του για τους πολίτες του Μπράουνσβαϊγκ.

Ζήτησε το χέρι της Ματθίλδης και οι γάμοι τελέστηκαν με αίγλη στο Λύνεμπουργκ. Με τη συμμαχία των βασιλέων της Δανίας και της Αγγλίας φιλοδόξησε να γίνει βασιλιάς της Γερμανίας. Ο Οίκος των Γουέλφων ήταν σε αντιπαράθεση με αυτόν των Χοενστάουφεν· αυτή είχε κορυφωθεί όταν ο παππούς του Φρειδερίκου Β΄, Φρειδερίκος Α΄ είχε αφαιρέσει τα δουκάτα της Σαξονίας και Βαυαρίας από τον Ερρίκο τον Λέοντα, παππού του Όθωνα Α΄. Ο Όθων Α΄ το 1235 σε μια πράξη συμφιλίωσης, παρέδωσε τις ελεύθερες (μη υποτελείς φεουδαλικά) περιοχές του στον Φρειδερίκο Β΄ και αυτός του τις επέστρεψε ως επικυρίαρχος. Σε αντάλλαγμα θα αναγνωριζόταν ως δούκας. Επειδή το δουκάτο της Σαξονίας ανήκε πια στον Οίκο του Άνχαλτ, δημιουργήθηκε ο τίτλος του δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ από τις δύο μεγαλύτερες πόλεις των περιοχών του.

Έδωσε την κόρη του Ελισάβετ σύζυγο στον Γουλιέλμο, βασιλιά της Γερμανίας. Απεβίωσε αιφνίδια το 1252 και ετάφη στον Καθεδρικό ναό του Μπράουνσβαϊγκ.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περί το 1228 νυμφεύτηκε τη Ματθίλδη των Ασκάνια, κόρη του Αλβέρτου Β΄ μαργράβου του Βρανδεμβούργου και είχε τέκνα:

  • Ελισάβετ (απεβ. 1266), σύζυγος του Γουλιέλμου, βασιλιά της Γερμανίας
  • Ελένη (απεβ. 1273), σύζυγο πρώτα του Αλβέρτου Α΄, δούκα της Σαξονίας και έπειτα του Χέρμαν Β΄, λαντγράβου της Θουριγγίας
  • Αδελαΐδα (απεβ. 1274), σύζυγος του Ερρίκου Α΄, λαντγράβου της Έσσης
  • Αγνή
  • Αλβέρτος Α΄ 1236-1279 δούκας του Μπράουνσβαϊγκ-Βολφενμπύτελ
  • Ιωάννης 1242-1277 δούκας του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ
  • Όθων (απεβ. 1279) επίσκοπος του Χίλντεσχαϊμ
  • Κορράδος (απεβ. 1300) πρίγκιπας-επίσκοπος του Φέρντεν

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • M. A. Pollock, Scotland, England and France After the Loss of Normandy, 1204-1296, (The Boydell Press, 2015), xv.
  • Germany and Flanders: Welfs, Hohenstaufen and Habsburgs, Michael Toch, The New Cambridge Medieval History: Volume 5, C.1198-c.1300, ed. David Abulafia, (Cambridge University Press, 1999), 391.
  • Kantorowicz, Ernst, Frederick II, p. 638.
  • Graaf, Ronald P. de (2004). Oorlog om Holland, 1000-1375. Verloren. pp. 231ff. ISBN 9789065508072.
  • Tom Verschaffel, ed. (2000). Koningsmoorden. Leuven UP. pp. 150ff. ISBN 9789058670731