Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ίρια Αργολίδας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°29′06″N 23°00′48″E / 37.48500°N 23.01333°E / 37.48500; 23.01333

Ίρια
Ίρια is located in Greece
Ίρια
Ίρια
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
Αποκεντρωμένη ΔιοίκησηΠελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου
ΠεριφέρειαΠελοποννήσου
Περιφερειακή ΕνότηταΑργολίδας
ΔήμοςΝαυπλιέων
Δημοτική ΕνότηταΑσίνης
Γεωγραφία
ΝομόςΑργολίδας
Υψόμετρο20
Πληθυσμός
Μόνιμος523
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
ΠολιούχοςΠαναγία
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Τα Ίρια είναι πεδινό χωριό της Αργολίδας, στις ακτές του Αργολικού κόλπου, ανάμεσα στον κόλπο Τολού και Όρμο Βουρλιά, σε υψόμετρο 20 μέτρα[1] ενώ απέχουν 22 χιλιόμετρα νότια του Ναυπλίου. Διοικητικά ανήκουν στον Δήμο Ασίνης[2] και ο πληθυσμός τους σύμφωνα με την απογραφή του 2021 είναι 523 κάτοικοι.[3] Στα Ίρια ανήκουν και οι οικισμοί Τσαπραλαίικα, και Κατσιγιαναίικα. Κοντά στα Ίρια βρίσκεται το χωριό Κάντια Αργολίδας καθώς και άλλα χωριά.

Αγκινάρα Ιρίων

Η περιοχή των Ιρίων είναι κυρίως αγροτική καθώς περιβάλλεται από μεγάλη πεδινή έκταση με κυριότερο προϊόν της που είναι η αγκινάρα. Η αγκινάρα είναι το κύριο προϊόν καλλιέργειας των κατοίκων.

Τοπικές εκδηλώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Περιοχή των Ιρίων καλλιεργείται η αγκινάρα Ιρίων. Η Αγκινάρα Ιρίων στις 14 Νοεμβρίου του 2018 καταχωρήθηκε ως προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη (Π.Γ.Ε.)[4] που χαρακτηρίζεται από μεγάλη πρωιμότητα και ξεχωρίζει για την γευστικότητα και τη γλυκύτητα της. Η αγκινάρα Ιρίων είναι ιδιαίτερα γνωστή και κάθε Μάη στα Ίρια γίνεται η γιορτή της αγκινάρας. Μαγειρεύεται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και διατηρείται καθαρισμένη και στην κατάψυξη. Λόγω της σημασίας του προϊόντος για την τοπική οικονομία, κάθε χρόνο για πάνω από είκοσι χρόνια την περίοδο της άνοιξης πραγματοποιούνται οι εορταστικές αυτές εκδηλώσεις, του φεστιβάλ αγκινάρας. Στη γιορτή της αγκινάρας αναδεικνύεται και προβάλλεται η διατροφική αξία και οι φαρμακευτικές ιδιότητές της. Πρόκειται για γιορτή που περιλαμβάνει χορούς και πολιτιστικές εκδηλώσεις αλλά και παρουσιάσεις συνταγών βασισμένων στην αγκινάρα.[5][6]

Τα Ίρια γνωρίζουν και τουριστική ανάπτυξη εκμεταλλευόμενα την παραλία που διαθέτουν και την μικρή απόσταση που τα χωρίζει από σημαντικούς τουριστικούς προορισμούς όπως το Ναύπλιο και η Επίδαυρος.

Η παραλία των Ιρίων είναι μήκους 3,5 χιλιομέτρων και μέσου πλάτους 10 μέτρων. Ο προσανατολισμός της είναι νοτιοδυτικός. Στα όρια της ακτής εμφανίζεται σποραδική βλάστηση, καθώς και αλμυρίκια και καλαμιώνες. Στο νότιο τμήμα της παραλίας υπάρχει τοιχίο.

Η ευρύτερη περιοχή αποτελεί το δέλτα του ρέματος Ραδούς και επί της ακτής παρατηρούνται εκβολές ρεμάτων. Είναι κατάλληλη για οικογένειες, με ψιλό και χονδρό πετραδάκι ανάμεικτο με άμμο, ενώ ο βυθός είναι αμμώδης με μερικά πετρώδη σημεία. Η παραλία είναι οργανωμένη σε ελάχιστα σημεία με ξαπλώστρες, ομπρέλες, ντους, καφέ-μπαρ, εστιατόρια και πάρκινγκ. Αναγνωρίστηκε ως ακτή κολύμβησης το 1995.

Επί του παραλιακού δρόμου βρίσκεται και το Δημόσιο Νηπιαγωγείο Παραλίας Ιρίων. Πρόκειται για ένα κτίριο χτισμένο τη δεκαετία του 1960 εντός ενός μεγάλου δεντροφυτεμένου οικοπέδου, περιφραγμένου με χαμηλό τοιχίο και συρματόπλεγμα. Στο Νηπιαγωγείο φοιτούν κάθε χρόνο μαθητές και μαθήτριες των Ιρίων αλλά και γειτονικών οικισμών.

Τα Ίρια είχαν μεγάλη πληθυσμιακή αύξηση από το 1879 μέχρι και το 1961 και έκτοτε ο πληθυσμός τους έχει σταθεροποιηθεί.

Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού
Έτος Πληθ.   ±%  
1879 246     
1889 342 +39.0%
1896 121 −64.6%
1907 327 +170.2%
1920 345 +5.5%
1928 598 +73.3%
1940 455 −23.9%
1951 644 +41.5%
1961 814 +26.4%
1971 581 −28.6%
1981 615 +5.9%
1991 526 −14.5%
2001 581 +10.5%
2011 453 −22.0%
2021 523 +15.5%
Πηγή: Απογραφές Πληθυσμού ΕΛΣΤΑΤ 1879 - 2021
Λιμάνι Ιρίων Αργολίδας
  1. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 30. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 121.
  2. «Ίρια Αργολίδος». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2025.
  3. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού 2021», σελ. 21889 (σελ. 307 του pdf)
  4. Κανονισμός (ΕE) αριθ. 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίουκαι του Συμβουλίου. https://www.minagric.gr/images/stories/docs/agrotis/POP-PGE/prod-agkinara-irion-pge.pdf.
  5. Περιμένοντας την αγκιναρογιορτή
  6. «Φεστιβάλ αγκινάρας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2010.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]