Δρέπανο Αργολίδας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°32′25″N 22°53′33″E / 37.54037°N 22.89260°E / 37.54037; 22.89260

Δρέπανο
Δρέπανο is located in Greece
Δρέπανο
Δρέπανο
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΠελοποννήσου
Περιφερειακή ΕνότηταΑργολίδας
ΔήμοςΝαυπλιέων
Δημοτική ΕνότηταΑσίνης
Δημοτική ΚοινότηταΔρεπάνου
Γεωγραφία και Στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοποννήσου
ΝομόςΑργολίδας
Υψόμετρο20 μέτρα
Πληθυσμός1.272 (2011)
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΧαϊντάρι
Ονομασία κατοίκωνΔρεπανιώτες
Ταχ. κώδικας210 60
Τηλ. κωδικός2752

Το Δρέπανο (Παλαιά ονομασία: Χαϊντάρι ή Χαϊντάριον) είναι χωριό του νομού Αργολίδας, χτισμένο στις ακτές του Αργολικού κόλπου. Αποτελεί έδρα του δήμου Ασίνης και ο πληθυσμός του σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είναι 1272 κάτοικοι.

Πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο οικισμός είναι κυρίως αγροτικός με κύρια καλλιέργεια τα εσπεριδοειδή ενώ γνωρίζει και τουριστική ανάπτυξη λόγω της παραλίας που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση αλλά και της μικρής απόστασης που τον χωρίζει από τις μεγάλες παραλίες του Τολού και του Βιβαρίου. Βρίσκεται σε απόσταση 8 χιλιομέτρων από το ιστορικό Ναύπλιο.

Ο οικισμός είναι κυρίως αγροτικός με κύρια καλλιέργεια τα εσπεριδοειδή ενώ γνωρίζει και τουριστική ανάπτυξη λόγω της παραλίας που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση αλλά και της μικρής απόστασης που τον χωρίζει από τις μεγάλες παραλίες του Τολού και του Βιβαρίου. Βρίσκεται σε απόσταση 8 χιλιομέτρων από το ιστορικό Ναύπλιο.

Η παραλία της Πλάκας

Στην παραλία της Πλάκας γυρίστηκε η επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ «Στο κάμπινγκ».[1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ονομασίες του οικισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, λίγο πριν την Επανάσταση του 1821, το χωριό ανήκε στον πάμπλουτο Τούρκο Αγά Χαϊντάρ. Για αυτό το λόγο μέχρι το 1930 ο οικισμός ονομαζόταν «Χαϊντάριον»,[2] έπειτα όμως μετονομάστηκε σε Δρέπανο, λόγω της κοιλότητας που σχηματίζει με την θάλασσα.

Νησί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χωριό με τα στενά κι ανηφορικά σοκάκια θυμίζει περισσότερο νησί. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ντόπιοι αποκαλούν νησί τη χερσόνησο του Δρεπάνου, που έχει μήκος 3 χλμ. και καταλήγει στη θέση που βρίσκονται τα ερείπια του Βενετσιάνικου κάστρου.

Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Στον δρόμο που συνδέει το Δρέπανο με την Ασίνη υπάρχει ένας παλιός ανεμόμυλος, ο οποίος είναι άξιος σεβασμού.
  • Στο τέλος του Νησιού μπορεί ο καθένας με ένα καϊκάκι να πάρει μερικές φωτογραφίες από το Βενετσιάνικο κάστρο.
  • Κάθε Τρίτη λαμβάνει χώρα το τοπικό παζάρι με τοπικά φρούτα και λαχανικά να πωλούνται εκείνη την ημέρα.
  • Η παραλία της Πλάκας: πρόκειται για μία ήρεμη παραλία,με πλάκες (για αυτό και το όνομά της), καθαρή με αρκετές καφετέριες και ταβέρνες. Συνίσταται κυρίως σε οικογένειες.
  • Άγιος Δημήτριος: βρίσκεται στην τοποθεσία Σπηλιά και χρονολογείται από τον 16ο αιώνα.
  • Η μαρίνα του Αγίου Σπυρίδωνα: πρόκειται για το φυσικό λιμάνι που φιλοξενεί εκατοντάδες βάρκες και καϊκάκια και βρίσκεται στον δρόμο για την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα.
  • Κάψιμο του Ιούδα[3]: Αποτελεί έθιμο του χωριού από τις αρχές του 20ου αιώνα που είχε ξεχαστεί και στις αρχές του 21ου αιώνα κάποια άτομα από το χωριό τόλμησαν να το φέρουν ξανά στην επιφάνεια. Καθε Πάσχα δίπλα από το δημοτικό γήπεδο του Δρεπάνου καίγεται ο προδότης, ο Ιούδας. Αφού περιφέρουν το ομοίωμα του σε κοντινά χωριά και αφού γίνει ο πόλεμος της Ασίνης και του Δρεπάνου για το ποιος Ιούδας είναι πιο ωραίος, τότε δεν τον πυροβολούν, όπως στην Ασίνη, αλλά τον ανατινάσουν με αρκετά βαρελότα και δυναμίτες.
  • Η λιμνοθάλασσα του Δρεπάνου αριθμεί χιλιάδες είδη ψαριών αλλά ακόμη και σπάνια είδη πουλιών.

Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο χωριό στεγάζονται ένα νηπιαγωγείο, ένα δημοτικό[4] και ένα γυμνάσιο.[5]

Απασχόληση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την κύρια ασχολία των ντόπιων αποτελεί η καλλιέργεια των μανταρινιών.[6] Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι του χωριού διαθέτουν τουλάχιστον μια μικρή έκταση με εσπεριδοειδή ή ακόμη και λαχανικά. Το Δρέπανο αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους μανταρινιώνες της Ελλάδας με δεκάδες ποικιλίες μανταρινιών να καλλιεργούνται σε αυτόν τον εύφορο τόπο, με κυρίαρχη ποικιλία την Κλημεντίνη. Επιπλέον υπάρχουν και μερικοί ντόπιοι που ασχολούνται με την κτηνοτροφία, αλλά τα τελευταία 40 χρόνια ολοένα και περισσότεροι ασχολούνται με τον τουρισμό και την εστίαση.

Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πληθυσμός γνώρισε μεγάλη αύξηση πληθυσμού μέχρι και το 1940 και έκτοτε έχει παραμείνει σε σταθερά επίπεδα (με εξαίρεση την απογραφή του 1961).

Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού
Έτος Πληθ.   ±%  
1879 433 —    
1889 580 +33.9%
1896 557 −4.0%
1907 895 +60.7%
1920 770 −14.0%
1928 681 −11.6%
1940 1.377 +102.2%
1951 1.571 +14.1%
1961 683 −56.5%
1971 1.103 +61.5%
1981 1.366 +23.8%
1991 1.255 −8.1%
2001 1.305 +4.0%
2011 1.272 −2.5%
Πηγή: Απογραφές Πληθυσμού ΕΛΣΤΑΤ 1879 - 2011

Πανηγύρι 25ης Αυγούστου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την παραμονή των Αγίου Αδριανού και Αγίας Ναταλίας λαμβάνει χώρα στο χωριό ένα από τα μεγαλύτερα πανηγύρια του νομού (μαζί με αυτά της Νέας Τίρυνθας και του Νέου Ροεινού). Η εικόνα των Αγίων περιφέρεται γύρω από το χωριό προς ευλογία των σπιτιών και μιας καλής σοδιάς τον Χειμώνα. Περίπου 10000 κόσμος περνάει μπροστά από τους πλανόδιους πωλητές και μέσα στο πανηγύρι. Το πανηγύρι τελειώνει περίπου στις 7π.μ. Ανήμερα της εορτής τα τοπικά μαγαζιά διοργανώνουν πανήγυρι στην πλατεία του χωριού στο οποίο διασκεδάζουν συνήθως οι εορτάζοντες από το χωριό.

Ιεροί ναοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Άγιοι Αδριανός και Ναταλία (ενοριακός Ιερός Ναός)
  • Αρχάγγελος Μιχαήλ (κοιμητηριακός)
  • Άγιος Γεώργιος
  • Άγιος Σπυρίδωνας
  • Αγία Παρασκευή η Μεγαλομάρτυς
  • Άγιος Νικόλαος

Άγιος Αδριανός και Αγία Ναταλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόκειται για μία εκκλησία που χρονολογείται από το 1840. Το τέμπλο της εκκλησίας είναι κατασκευασμένο από μάρμαρο και πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα τέμπλη του νομού. Στην εικόνα του Αγίου Ανδριανού πολλοί ντόπιοι έχουν δικά τους ιδιαίτερα ''τάματα'' στον Άγιο είτε για την δικιά τους υγεία είτε για κάποιου συγγενικού τους προσώπου. Είναι μια εξαιρετική εκκλησία, η οποία παραμονή της εορτής σφίζει από τον κόσμο ακόμα και στο εξωτερικό προαύλιο της Εκκλησίας. Τέλος υπάρχει ένας θρύλος των παλιών που λέει ότι κάποια βράδια έχουν ακούσει τα μεσάνυχτα ένα άλογο να ''βολτάρει'' γύρω από την Εκκλήσία, πιστεύοντας ότι είναι ο ίδιος ο Αγιαντριανός.

Αθλητισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποδόσφαιρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τοπική ομάδα ποδοσφαίρου ονομάζεται Αστέρας Δρεπανιακός. Επιπλέον το 2012 ιδρύθηκε δεύτερη ομάδα ποδοσφαίρου με την επωνυμία Αλκυών Δρεπάνου. Στο δημοτικό γήπεδο που φιλοξενεί αυτές τις ομάδες είναι τοποθετημένος συνθετικός χλοοτάπητας και φιλοξενεί επίσης τις τοπικές ποδοσφαιρικές Ιρίων, Τολού και Ασίνης. Το 2015 με πρωτοβουλία των τοπικών αρχών τοποθετήθηκε υπερσύγχρονη κερκίδα χωρητικότητας 300 ατόμων.

Καλαθοσφαίριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα τελευταία χρόνια ιδρύθηκε η Αλκυονίδα Δρεπάνου για την καλαθοσφαίριση.

Χειροσφαίριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Δρέπανο έχει μεγάλη παράδοση στο χάντμπολ. Όνειρο του χωριού είναι να χτιστεί ένα κλειστό γυμναστήριο που θα μπορεί να στεγάσει αγώνες καλαθοσφαίρισης και χειροσφαίρισης.

Σημαντικές προσωπικότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «"Στο κάμπινγκ": Η θρυλική σειρά της ΕΡΤ1. Γυρίστηκε στο Δρέπανο και οι ηθοποιοί έμεναν πράγματι σε κάμπινγκ…». Argolida Planet. 19 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2023. 
  2. «Πανδέκτης, Μετονομασίες». 
  3. «Κάψιμο του Ιούδα στο Δρέπανο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2014. 
  4. «Δημοτικό Σχολείο Δρεπάνου». 
  5. «Γυμνάσιο Δρεπάνου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2014. 
  6. «Μανταρίνια». 
  7. «Βιογραφικο Γιάννη Μανιάτη». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2014. 
  8. Newsroom, Anagnostis.Org (9 Νοεμβρίου 2019). «Πέθανε η Κατερίνα Παπαδριανού – Θρηνεί ο πολιτισμός της Αργολίδας». anagnostis.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]