Έστουροϊ
Συντεταγμένες: 62°13′N 06°53′W / 62.217°N 6.883°W
| Eysturoy | |
|---|---|
 To Σλαταρτίντουρ (882 μ.) στο Έστουροϊ. | |
 | |
| Γεωγραφία | |
| Τοποθεσία | Βόρειος Ατλαντικός Ωκεανός |
| Αρχιπέλαγος | Νήσοι Φερόες |
| Αριθμός νήσων | 18 |
| Έκταση | 286,3 km² |
| Υψόμετρο | 882 μ |
| Υψηλότερη κορυφή | Σλαταρτίντουρ |
| Χώρα | |
| Δημογραφικά | |
| Πληθυσμός | 12.186[1] (απογραφής 1-2022) |
| Πυκνότητα | 42,6 /χλμ2 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Έστουροϊ (φεροϊκά και δανέζικα: Eysturoy, δηλ. ανατολικό νησί) είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε έκταση, αλλά και σε πληθυσμό, νησί των Φερόων Νήσων, μετά το Στρέιμοϊ. Βρίσκεται στον Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό και έχει έκταση 286,3 τ.χλμ.. Το Έστουροϊ έχει πληθυσμό 12.186[1] κατοίκους (1-2022) δηλαδή περίπου το 23% του συνολικού πληθυσμού των Φερόων Νήσων κατοικεί σε αυτό.
Το Έστουροϊ χωρίζεται με ένα στενό από το κύριο νησί, Στρέιμοϊ, το οποίο βρίσκεται δυτικά του. Τα δύο νησιά συνδέονται μέσω μιας οδικής γέφυρας από το 1973. Από το 2006, στην ανατολική ακτή του νησιού, κοντά στο Λέιρβικ λειτουργεί οδική σήραγγα (Norðoyatunnilin) μήκους 6,3 χιλιομέτρων, η οποία ενώνει το Έστουροϊ με το νησί Μπόρντοϊ και το Κλάκσβικ, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη των Φερόων. Το Έστουροϊ είναι εξαιρετικά ορεινό, με περίπου 66 ξεχωριστές κορυφές βουνών, συμπεριλαμβανομένης του Σλάταρατιντουρ, την υψηλότερη κορυφή του αρχιπελάγους (882 μέτρα).
Σημαντικά χωριά του νησιού είναι το Φούγκλαφιορντουρ (1.600 κατ.), το Eiði (711 κατ.) και το Norðskáli (333 κατ.) στο βορρά, το Λέιρβικ (1.029 κατ.), το Νόρντραγκοτα (649 κατ.) και το Σίντριγκοτα (491 κατ.) στα ανατολικά και το Σάλτανγκαρα (1.100 κατ.), το Στρέντουρ (944 κατ.), το Τόφτιρ (942 κατ.), το Σκάλα (731 κατ.), το Ρούναβικ (592 κατ.) το Γκλίβραρ (437 κατ.), το Νες (362 κατ.) και το Σόλνταφιορντουρ (373 κατ.) στο νότο (1-2022).[1]
Στις ενδιαφέρουσες τοποθεσίες του Έστουροϊ περιλαμβάνονται τα χωριά Eiði και Gjógv, το τελευταίο έχει ένα μικρό φυσικό λιμάνι σε μια πέτρινη στήλη, το ιστορικό μουσείο Blásastova στο χωριό Góta, οι ιαματικές πηγές varmakelda στο Φούγκλαφιορντουρ, οι οποίες υποδεικνύουν την ηφαιστειακή προέλευση του αρχιπελάγους. Σο βόρειο άκρο του νησιού βρίσκονται οι βασαλτικές στήλες Risin og Kellingin.
Σημαντική περιοχή για πτηνά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι βόρειες, βορειοανατολικές και νοτιοανατολικές ακτές του νησιού έχουν χαρακτηριστεί ως Σημαντικές περιοχές για τα πουλιά από την BirdLife International, λόγω της σημασίας του ως τόπος αναπαραγωγής για τα θαλασσοπούλια, ειδικά των μυχών (2.500 ζευγάρια), υδροβατών (500 ζευγάρια) και κέπφους (300 ζευγάρια).[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Επίσημη εκτίμηση
- ↑ «BirdLife International Important Bird Areas Eysturoy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2015.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||||||
|
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γεωγραφία της Δανίας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Eysturoy της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |