Ένωση, Πρόοδος και Δημοκρατία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ένωση, Πρόοδος και Δημοκρατία
Unión Progreso y Democracia
Logo Activa UPYD.png
Ίδρυση26 Σεπτεμβρίου 2007
ΈδραC/ Cedaceros, 11, 2º H, 28014, Μαδρίτη, Ισπανία
ΙδεολογίαΠροοδευτισμός[1][2]
Κοινωνικός φιλελευθερισμός[3][4]
Κοσμικισμός[5][6]
Ριζοσπαστισμός[7][8]
Συγκεντρωτισμός[4][9][10][11]
Constitucionalismo[12][13]
Συνταγματισμός[14]
Ευρωπαϊκός φεντεραλισμός[15][16]
Ισπανικός εθνικισμός[5][17][18][19][20]
Πολιτικό φάσμαΚέντρο[4][21][22][23][24][25]
Ευρωπαϊκή προσχώρησηΚόμμα Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (παρατηρητής)
Ομάδα Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΣυμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη
Ιστότοπος
http://www.upyd.es/
Πολιτικό σύστημα Ισπανίας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Η Ένωση, Πρόοδος και Δημοκρατία (ισπ. Unión Progreso y Democracia) είναι ισπανικό πολιτικό κόμμα το οποίο ιδρύθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2007. Υπήρξε κόμμα με μια σχετική παρουσία στο ισπανικό κοινοβούλιο μεταξύ 2008 και 2013 ωστόσο από το 2015 η δύναμή του έχει περιορισθεί αισθητά όντας στην ουσία ένα ανενεργό κόμμα.[26]

Ιδεολογικά είναι ένα κοινωνικά φιλελεύθερο κόμμα[3] το οποίο αντιτίθεται στον περιφερειακό εθνικισμό και, ιδιαίτερα, στα αυτονομιστικά κινήματα της Χώρας των Βάσκων και της Καταλονίας.[27] Επίσης, προτείνει την αντικατάσταση του εκλογικού νόμου με έναν αναλογικότερο,[28] καθώς και ένα περισσότερο ομόσπονδο σύστημα για την Ευρώπη.[29]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κόμμα συμμετείχε για πρώτη φορά σε εκλογές το 2008, όπου συγκέντρωσε 303.246 ψήφους, αριθμός που αντιστοιχεί στο 1,2% των ψήφων, ενώ κέρδισε και μία έδρα στο Ισπανικό Κοινοβούλιο την οποία εκπροσωπούσε η Ρόσα Ντίεθ.[30]

Ο πυρήνας του κόμματος βρίσκεται στη Βασκική Αυτόνομη Κοινότητα, όπου και βασίστηκε σε πολιτικές οργανώσεις εναντίον της ΕΤΑ, ωστόσο απευθύνεται σε ζητήματα που αφορούν όλη την Ισπανία. Ανάμεσα στους υποστηρικτές του κόμματος βρίσκονται οι φιλόσοφοι Φερνάντο Σαβατέρ και Κάρλος Μαρτίνεθ Γκοριαράν, η πρώην ευρωβουλευτής του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ρόσα Ντίεθ και ο συγγραφέας Άλβαρο Πόμπο. Στις εθνικές εκλογές του 2011, το κόμμα συγκέντρωσε 1.143.225 ψήφους που αντιστοιχεί στο 4,70% των ψήφων κερδίζοντας 5 έδρες, ενώ έγινε το τέταρτο μεγαλύτερο κόμμα της χώρας από άποψη εκλογικών ποσοστών.[31]

Στο δεύτερο συνέδριο του κόμματος που διεξήχθη το Νοέμβριο του 2013 αναφέρθηκε ότι το κόμμα έχει 6.165 εγγεγραμμένα μέλη, σημειώνοντας πτώση από τα 6.634 μέλη που είχε το 2011.[32] Αντίστοιχα, στις εθνικές εκλογές του 2015 το κόμμα έλαβε μόλις το 0,62 %, με την πρόεδρό του να ανακοινώνει τον «θάνατο» του κόμματος και την απόσυρσή της από την πολιτική.[26]

Έδρες σε κοινοβούλια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κοινοβούλιο Έδρες
Κογκρέσο των Αντιπροσώπων
0 / 350
Ισπανική Γερουσία
0 / 266
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
4 / 54
Τοπικές κυβερνήσεις
152 / 68.230
Περιφερειακά κοινοβούλια
10 / 1.268

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Buck, Tobias (25 February 2014), Spain's Popular party challenged by newcomers, http://www.ft.com/cms/s/0/01904392-9d7a-11e3-a599-00144feab7de.html, ανακτήθηκε στις 28 May 2014 
  2. ↑ Could a pair of minority groups spell the end of Spain's two-party system? Αρχειοθετήθηκε 2015-02-18 στο Wayback Machine. - El País
  3. ↑ 3,0 3,1 «Parties and Elections in Europe, "Spain", The database about parliamentary elections and political parties in Europe, by Wolfram Nordsieck». Parties & Elections. 19 Μαρτίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2013. CS1 maint: Unfit url (link)
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 UPyD. Ideology: centralism, social liberalism. Political Position: Centre Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine. - European Social Survey
  5. ↑ 5,0 5,1 Dorange 2013, σελ. 100: «Partido españolista republicano, nacional y laico»
  6. ↑ «Savater: "La educación es la única vía posible para salir de la crisis actual"». Laicismo.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2012. 
  7. ↑ (Ισπανικά) «La abigarrada diversidad de nuestro ALDE nos revela no sólo la convivencia de nacionalistas de distinto signo, sino también de formaciones de ascendencia radical, como UPyD» - Simón Alegre (political scientist)
  8. ↑ (Ισπανικά) "Somos un partido radical y profundamente institucional, hay que transformar la política a fondo y de fondo desde las instituciones" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine. - UPyD
  9. ↑ Fernández-Albertos, José (May 19, 2014). «EU election: idea of Europe remains powerful in Spain». The Conversation. http://theconversation.com/eu-election-idea-of-europe-remains-powerful-in-spain-26552. Ανακτήθηκε στις February 20, 2015. «and the liberal-reformist and centralist Union Progress and Democracy (UPyD)». 
  10. ↑ UPyD no se rinde a pesar de no lograr el escaño - El Mundo
  11. ↑ «and a centralist and centrist party had emerged: UPyD» Αρχειοθετήθηκε 2017-08-11 στο Wayback Machine. - Spanish Journal of Sociological Research
  12. ↑ Ciudadanos pide a UPyD unir fuerzas en el seno de ALDE Αρχειοθετήθηκε 2014-10-06 στο Wayback Machine. - Noticias de Gipuzkoa
  13. ↑ UPyD y Ciudadanos no pueden resignarse a ser irrelevantes - Editorial El Mundo
  14. ↑ (Ισπανικά) UPyD y Ciudadanos no pueden resignarse a ser irrelevantes - El Mundo's editorial
  15. ↑ The party is the most pro-European in Spain, and supports a federal Europe, which it sees as an important guarantor of individual rights Αρχειοθετήθηκε 2014-10-06 στο Wayback Machine. - Demsoc Europe
  16. ↑ «UPyD apuesta por "una unión política federal para Europa"». elcomercio.es. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2014. 
  17. ↑ Montero & Lago 2010, σελ. 361: «Los resultados de este capítulo han mostrado que la movilización del nacionalismo español fue un mecanismo efectivo de competición con el PSOE, dado que consiguió movilizar el voto de nuevos votantes y antiguos abstencionistas. La estrategia caló de tal forma que UPyD, un nuevo partido creado pocos meses antes de la convocatoria electoral, consiguió entrar en el Congreso de los Diputados abanderando posiciones claras sobre la política antiterrorista y enfatizando la identidad nacional española»
  18. ↑ Cabestan & Pavković 2013, σελ. 116: «It condemns ETA violence and maintains a strong pro-Spanish nationalist orientation»
  19. ↑ "UPyD is a (Spanish) nationalist party with a very critical stand with the way the process of devolution to the regions has evolved in Spain"- European Consortium for Political Research
  20. ↑ Sánchez-Cuenca, Ignacio (October 23, 2007). «UPD, partido nuevo, viejos tópicos». El País. http://elpais.com/diario/2007/10/23/opinion/1193090410_850215.html. Ανακτήθηκε στις October 23, 2014. «Esta tesis sobre "el derecho a permanecer unidos e iguales" es el pretexto para combatir el nacionalismo vasco y catalán no con argumentos, sino con una buena dosis de nacionalismo español. De ahí el silencio elocuente de los ideólogos de este partido sobre el renacido nacionalismo español de la derecha». 
  21. ↑ Azagra Ros & Romero González 2012, σελ. 120: «más el radical-centrismo de UPyD»
  22. ↑ Mallet, Victor (16 April 2011). «Centrist politician woos disenchanted Spaniards». Financial Times. http://www.ft.com/cms/s/0/a45009e2-47e7-11df-b998-00144feab49a.html. Ανακτήθηκε στις 9 June 2011. 
  23. ↑ «How much is enough?». The Economist. 6 November 2008. http://www.economist.com/node/12501023. Ανακτήθηκε στις 9 June 2011. ««Mr Savater and Rosa Díez, a former Basque Socialist leader, have set up a new party of the radical centre called Union, Progress and Democracy (UPyD), in an effort to combine social liberalism with a defence of the idea of Spain»» 
  24. ↑ Cantalou, Julie (17 June 2013), The Spanish slump – political crisis and the need for institutional reform, Friedrich Naumann Foundation for Freedom, http://www.freiheit.org/Aktuelle-Berichte/1804c25680i2p/index.html, ανακτήθηκε στις 28 May 2014 
  25. ↑ Diez Challenging Spanish Politics, Voice of America, 27 May 2013, http://www.voanews.com/content/the-maverick-challenging-spanish-politics/1668945.html, ανακτήθηκε στις 28 May 2014 
  26. ↑ 26,0 26,1 «Fulgor y muerte de UPyD antes de cumplir los nueve años» (στα es). El Español. https://www.elespanol.com/espana/20160208/100740211_0.html. Ανακτήθηκε στις 2018-06-18. 
  27. ↑ Henderson, Karen; Sitter, Nick (2008), Political Developments in the EU Member States, Wiley, σελ. 196 
  28. ↑ «browser – TPL_WARP_OUTDATEDBROWSER_PAGE_TITLE». sevillaactualidad.com. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2014. 
  29. ↑ «12 propuestas de UPyD | Europa federal». cadavotovale.es. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2014. 
  30. ↑ 2008 Cortes Generales Election Results Αρχειοθετήθηκε 2008-04-10 στο Wayback Machine.. Ministerio del Interior. 10 March 2008. Last Retrieved 10 April 2008. (Spanish)
  31. ↑ Gobierno de España (20 November 2011). «Resultados de UPyD en las Elecciones Generales de 2011». http://www.infoelectoral.mir.es/min/busquedaAvanzadaAction.html;jsessionid=DACC162B4A7001F566D89CF448DBF1BE.app1?vuelta=1&codTipoEleccion=2&codPeriodo=201111&codEstado=99&codComunidad=0&codProvincia=0&codMunicipio=0&codDistrito=0&codSeccion=0&codMesa=0. Ανακτήθηκε στις 21 November 2011. 
  32. ↑ «UPyD alcanzó su cuota máxima de afiliación en 2011 con más de 6.600 miembros (spanish)». Europa Press. 1 November 2013. http://www.europapress.es/nacional/noticia-upyd-alcanzo-cuota-maxima-afiliacion-2011-mas-6600-miembros-20131101173322.html. Ανακτήθηκε στις 6 April 2014. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ένωση,_Πρόοδος_και_Δημοκρατία&oldid=9605286"