Άννι Μπέσαντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άννι Μπέσαντ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Annie Besant (Αγγλικά)
Γέννηση1  Οκτωβρίου 1847[1][2][3]
Clapham[4]
Θάνατος20  Σεπτεμβρίου 1933[1][4][2]
Adyar[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας (έως 1927)
Ηνωμένο Βασίλειο[5]
ΘρησκείαΙνδουισμός
Θεοσοφία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[6][7]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μπίρκμπεκ του Λονδίνου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδοκιμιογράφος
συγγραφέας[8][9]
ρήτορας[8]
δημοσιογράφος[8]
επιμελήτρια[8][5]
πολιτικός[10]
φεμινίστρια
θεοσοφίστρια[10]
σουφραζέτα[11]
ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών
υπέρμαχος ανθρωπίνων δικαιωμάτων
μαχητής για την ελευθερία
Αξιοσημείωτο έργοThe Ancient Wisdom[12]
Thought-Forms: A Record of Clairvoyant Investigation[13]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΙνδικό Εθνικό Κογκρέσο
Οικογένεια
ΤέκναMabel Besant-Scott[10]
Τζίντου Κρισναμούρτι
ΑδέλφιαHenry Trueman Wright Wood
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςSubba Row Medal (1895)[14]
Βραβείο Αργυρού Λύκου (1933)[15]
ΣυνεργάτηςΕλένα Μπλαβάτσκυ και G. R. S. Mead
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Άννι Μπέσαντ (Annie Besant ; 1 Οκτωβρίου 1847-20 Σεπτεμβρίου 1933) ήταν Βρετανίδα σοσιαλίστρια, θεοσοφίστρια, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, συγγραφέας, ρήτορας, μέλος πολιτικού κόμματος, εκπαιδευτικός και φιλάνθρωπος. Θεωρείται υπέρμαχος της ανθρώπινης ελευθερίας και ήταν ένθερμη υποστηρίκτρια της ιρλανδικής και της ινδικής τοπικής αυτοδιοίκησης. Υπήρξε επίσης παραγωγική συγγραφέας με πάνω από 300 βιβλία και φυλλάδια στο ενεργητικό της. Ως παιδαγωγός, η συνεισφορά της περιλάμβανε το γεγονός ότι ήταν ένας από τους ιδρυτές του Πανεπιστημίου Banaras Hindu. Επί 15 χρόνια, η Μπέσαντ υποστήριξε δημόσια στην Αγγλία τον αθεϊσμό και τον επιστημονικό υλισμό. Στόχος της ήταν η παροχή απασχόλησης, καλύτερων συνθηκών διαβίωσης και σωστής εκπαίδευσης για τους φτωχούς.[16]

Η Μπέσαντ αποτέλεσε σημαντική ομιλήτρια της National Secular Society καθώς και συγγραφέας και στενή φίλη του Τσαρλς Μπράντλο. Το 1877 οι δυο τους εκδιώχθηκαν ποινικά για την έκδοση ενός βιβλίου για τον Τσαρλς Νόουλτον, υπέρμαχου της καταπολέμησης των γεννήσεων. Το σκάνδαλο αυτό τούς έκανε διάσημους και το 1880 ο Μπράντλο εξελέγη βουλευτής στο Νορθάμπτον.

Στην συνέχεια, η Μπέσαντ συμμετείχε σε συνδικαλιστικές δράσεις, συμπεριλαμβανομένης της διαδήλωσης της Ματωμένης Κυριακής και της απεργίας των κοριτσιών των σπίρτων στο Λονδίνο το 1888. Υπήρξε κορυφαία ομιλήτρια τόσο στην Fabian Society όσο και στην μαρξιστική Σοσιαλδημοκρατική Ομοσπονδία. Εκλέχθηκε στο London School Board for Tower Hamlets, επικρατώντας στην ψηφοφορία, παρόλο που ελάχιστες γυναίκες είχαν το προσόντα να ψηφίσουν εκείνη την εποχή.[17]

Το 1890 η Μπέσαντ γνώρισε την Ελένα Μπλαβάτσκυ, με αποτέλεσμα να αυξηθεί το ενδιαφέρον της για την θεοσοφία και να μειωθεί το ενδιαφέρον της για τα κοσμικά θέματα. Στο πλαίσιο του έργου της που σχετιζόταν με την θεοσοφία, ταξίδεψε στην Ινδία. Το 1898 βοήθησε στην ίδρυση της Κεντρικής Ινδουιστικής Σχολής και το 1922 βοήθησε στην ίδρυση του Εθνικού Κολλεγιακού Συμβουλίου του Χαϊντεραμπάντ στην Βομβάη της Ινδίας. Το 1902 ίδρυσε την πρώτη υπερπόντια Στοά του Διεθνούς Τάγματος της Συν-Μασονίας, Le droit humain. Τα επόμενα χρόνια ίδρυσε στοές σε πολλά μέρη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Το 1907 έγινε πρόεδρος της Θεοσοφικής Εταιρείας, της οποίας η διεθνής έδρα βρισκόταν τότε στο Adyar του Madras.

Η Μπέσαντ ασχολήθηκε επίσης με την πολιτική στην Ινδία, συμμετέχοντας στο Κογκρέσο της Ινδίας. Όταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος το 1914, βοήθησε στην δημιουργία της Home League Rule για την εκστρατεία υπέρ της δημοκρατίας στην Ινδία και του καθεστώτος κυριαρχίας εντός της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Αυτό οδήγησε στην εκλογή της ως προέδρου του Ινδικού Κογκρέσου στα τέλη 1917. Στα τέλη της δεκαετίας 1920, η Μπέσαντ ταξίδεψε στις ΗΠΑ με τον προστατευόμενό της και υιοθετημένο γιο Τζίντου Κρισναμούρτι, για τον οποίο ο ίδια ισχυριζόταν ότι ήταν ο νέος Μεσσίας και η ενσάρκωση του Βούδα. Ο Κρισναμούρτι απέρριψε αυτούς τους ισχυρισμούς το 1929. Μετά τον πόλεμο, συνέχισε να αγωνίζεται για την ανεξαρτησία της Ινδίας και για τους σκοπούς της θεοσοφίας μέχρι τον θάνατό της, το 1933.[18][19]

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πέρα από το να είναι μια παραγωγική συγγραφέας, η Μπέσαντ έδωσε 66 διαλέξεις μέσα σε έναν χρόνο. Συμμετείχε επίσης σε δημόσια debate.[20]
Λίστα έργων σε διαδικτυακές βιβλιοθήκες Annie Besant (Besant, Annie, 1847-1933) | The Online Books Page
Λίστα έργων σε ανοιχτές βιβλιοθήκες Annie Wood Besant

Indian National Movement

    • The Commonweal (a weekly dealing on Indian national issues)[22]
    • New India (a daily newspaper which was a powerful mouthpiece for 15 years advocating Home Rule and revolutionizing Indian journalism)[22]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11891773x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Annie-Besant. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 WeChangEd. www.wechanged.ugent.be/wechanged-database/.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11891773x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ CONOR.SI. 30121827.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Virginia Blain, Isobel Grundy, Patricia Clements: «The Feminist Companion to Literature in English» (Αγγλικά) 1990. σελ. 89.
  9. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 30735.
  11. ↑ Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  12. ↑ en.dharmapedia.net/wiki/The_Ancient_Wisdom.
  13. ↑ www.kickstarter.com/projects/sacredbones/thought-forms.
  14. ↑ «Subba Row Medal». Theosophy World resource centre.
  15. ↑ «De padvinderij in Britsch-indië». Het Vaderland. 7  Ιανουαρίου 1933.
  16. ↑ «Besant, Annie | Theosophy World». www.theosophy.world. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2022. 
  17. ↑ Anne Taylor, 'Besant, Annie (1847–1933)', Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004; online edn, Jan 2008
  18. ↑ «"The Project Gutenberg eBook of Annie Besant, An Autobiography». www.gutenberg.org. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2022. 
  19. ↑ Annie Besant: an Autobiography (Unwin, 1908), 81.
  20. ↑ Mark Bevir, The Making of British Socialism (Princeton University, 2011 ), 202.
  21. ↑ The Political Status of Women (1874) was Besant's first public lecture. Carol Hanbery MacKay, Creative Negativity: Four Victorian Exemplars of the Female Quest (Stanford University, 2001), 116–117.
  22. ↑ 22,0 22,1 «ANNIE BESANT (1847–1933) | TS Adyar». www.ts-adyar.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2019. 

Περαιτέρω μελέτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Briggs, Julia. A Woman of Passion: The Life of E. Nesbit. New Amsterdam Books, 2000, 68, 81–82, 92–96, 135–139
  • Chandrasekhar, S. A Dirty, Filthy Book: The Writing of Charles Knowlton and Annie Besant on Reproductive Physiology and Birth Control and an Account of the Bradlaugh-Besant Trial. University of California Berkeley 1981
  • Grover, Verinder and Ranjana Arora (eds.) Annie Besant: Great Women of Modern India – 1: Published by Deep of Deep Publications, New Delhi, India, 1993
  • Kumar, Raj Rameshwari Devi and Romila Pruthi. Annie Besant: Founder of Home Rule Movement, Pointer Publishers, 2003 (ISBN 81-7132-321-9)
  • Kumar, Raj, Annie Besant's Rise to Power in Indian Politics, 1914–1917. Concept Publishing, 1981
  • Manvell, Roger. The trial of Annie Besant and Charles Bradlaugh. Elek, London 1976
  • Nethercot, Arthur H. The first five lives of Annie Besant Hart-Davis: London, 1961
  • Nethercot, Arthur H. The last four lives of Annie Besant Hart-Davis: London (also University of Chicago Press 1963) (ISBN 0-226-57317-6)
  • Taylor, Anne. Annie Besant: A Biography, Oxford University Press, 1991 (also US edition 1992) (ISBN 0-19-211796-3)
  • Uglow, Jennifer S., Maggy Hendry, The Northeastern Dictionary of Women's Biography. Northeastern University, 1999

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άννι_Μπέσαντ&oldid=10530031"