Άννα Μπίκοντ
| Άννα Μπίκοντ | |
|---|---|
_(cropped).jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 17 Ιουλίου 1954 Βαρσοβία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά |
| Σπουδές | Faculty of Psychology, University of Warsaw |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος συγγραφέας |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας Gazeta Wyborcza |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Piotr Bikont |
| Τέκνα | Maniucha Bikont |
| Γονείς | Wilhelmina Skulska |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ευρωπαϊκό Βραβείο Βιβλίου (2011) Λογοτεχνικό Βραβείο της Πόλης της Βαρσοβίας Ιππότης του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (2011)[1] Αξιωματικός του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (2014)[2] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Άννα Μπίκοντ (πολωνικά: Anna Bikont) (17 Ιουλίου 1954) είναι Πολωνή δημοσιογράφος για την εφημερίδα Gazeta Wyborcza στη Βαρσοβία[3] και συγγραφέας πολλών βιβλίων, συμπεριλαμβανομένου του My z Jedwabnego (2004) σχετικά με τη σφαγή του Γιεντβάμπνε του 1941, το οποίο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά ως The Crime and the Silence: Confronting the Massacre of Jews in Wartime Jedwabne (2015). Η γαλλική έκδοση, Le crime et le silent, κέρδισε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Βιβλίου το 2011.[4]
Πρώιμη ζωή και εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μπίκοντ γεννήθηκε σε μια πολωνοεβραϊκή οικογένεια[5] στη Βαρσοβία, από τη δημοσιογράφο Βιλχελμίνα Σκούλσκα και τον Καθολικό Πολωνό συγγραφέα, Άντζεϊ Κρουτσκόφσκι. Έχει μια αδερφή, τη Μαρία Κρουτσκόφσκα. Η Μπίκοντ πήρε μεταπτυχιακό στην ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας.
Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μπίκοντ εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας μέχρι το 1988. Μεταξύ 1982 και 1989 ήταν υπόγεια ακτιβίστρια του συνδικάτου της Αλληλεγγύης. Ήταν συνιδρύτρια και συντάκτρια του εβδομαδιαίου Tygodnik Mazowsze, της μεγαλύτερης υπόγειας έκδοσης της Πολωνίας.[6] Το 1989 έγινε μία από τους ιδρυτές της Gazeta Wyborcza, της πρώτης νομικής εφημερίδας που εκδόθηκε εκτός του ελέγχου της κομμουνιστικής κυβέρνησης. Ανεξαρτητοποιήθηκε από την Αλληλεγγύη το 1990. Συνέχισε να εργάζεται για την εφημερίδα ως ανώτερη δημοσιογράφος.[7]
Σε ανταπόκριση στην ιστορία του Γιαν Τ. Γκρος για τη σφαγή του Γιεντβάμπνε, Neighbors: The Destruction of the Jewish Community in Jedwabne, Poland (2001), η πολωνική κυβέρνηση ανέθεσε έρευνα με επικεφαλής τον εισαγγελέα Ραντόσουαφ Ιγκνάτιεφ για το Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης (ΙΕΜ). Η Μπίκοντ ξεκίνησε τη δική της δημοσιογραφική έρευνα, παίρνοντας συνέντευξη από πολλούς ανθρώπους στο Γιεντβάμπνε, συμπεριλαμβανομένων των απογόνων επιζώντων και ατόμων που ζούσαν στην πόλη όταν δημοσιεύθηκε το βιβλίο του Γκρος.[4] Επέκτεινε το έργο της στο μη μυθιστοριογραφικό βιβλίο My z Jedwabnego (2004, «Γιεντβάμπνε: Πεδίο μάχης της μνήμης»). Δημοσιεύθηκε στα γαλλικά με τον τίτλο Le crime et le silent (2011) και κέρδισε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Βιβλίου.[8] Το βιβλίο εκδόθηκε στα αγγλικά το 2015 ως The Crime and the Silence: Confronting the Massacre of Jews in Wartime Jedwabne.
Ο συγγραφέας Τζούλιαν Μπαρνς, ένας από τους κριτές του Ευρωπαϊκού Βραβείου Βιβλίου 2011, περιγράφει την ιστορία της ως «περισσότερο από ένα βιβλίο μνήμης. Είναι επίσης ένα βιβλίο για τη λησμονιά, για τη μόλυνση της μνήμης, για τη σύγκρουση μεταξύ της εύκολης, βολικής αλήθειας και της αμήχανης, πιο δύσκολης αλήθειας. Είναι ένα έργο που αναπτύσσεται από τον δημοσιογραφικό του τρόπο και ξεκινά από την ισχυρή γραφή της απαραίτητης ιστορίας».[4]
Ο σύζυγός της, ο δημοσιογράφος και σκηνοθέτης Πιότρ Μπίκοντ (1955-2017), πέθανε σε τροχαίο ατύχημα το 2017.[9]
Επιλεγμένα βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 2018 - Βραβείο Ρίσαρντ Καπουστσίνσκι για λογοτεχνική δημοσιογραφία (Sendlerowa: W ukryciu)
- 2015 - Βραβείο Επιτροπήε Εβραϊκών Βιβλίων στην κατηγορία του Ολοκαυτώματος για το The Crime and the Silence: Confronting the Massacre of Jews in Wartime Jedwabne[10]
- 2011 - Ευρωπαϊκό Βραβείο Βιβλίου για το Le Crime et le Silence («My z Jedwabnego»).
- 2005 - Βιβλίο καλύτερης ιστορίας της χρονιάς, βραβευμένο από το εβδομαδιαίο περιοδικό Polityka, για το «My z Jedwabnego».
- 2005 - υποψηφιότητα για το Βραβείο Νίκε, το πολωνικό ισοδύναμο του Βραβείου Μπούκερ, για το «My z Jedwabnego».
- 2001 - Βραβείο Grand Press - το πιο διάσημο δημοσιογραφικό βραβείο στην Πολωνία, για άρθρα σχετικά με το έγκλημα στο Γιεντβάμπνε, που εκδόθηκε από την Gazeta Wyborcza.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ "Anna Bikont". Macmillan Publishers.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Μπαρνς, Τζούλιαν (19 Νοεμβρίου 2015). "Even Worse than We Thought". New York Review of Books.
- ↑ Μπέγκλεϊ, Λουίς (2015-11-04). «‘The Crime and the Silence,’ by Anna Bikont» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2015/11/08/books/review/the-crime-and-the-silence-by-anna-bikont.html. Ανακτήθηκε στις 2020-04-28.
- ↑ Πεν, Σάνα (2005). Solidarity's Secret: The Women who Defeated Communism. The University of Michigan Press.
- ↑ "Anna Bikont", στο Reporterzy bez fikcji. Rozmowy z polskimi reporterami της Αγκνιέσκα Βουιτσίνσκα, Seria: Poza serią, Βαρσοβία: Czaarne, 2011
- ↑ Μπαρνς, Τζούλιαν (16 Δεκεμβρίου 2011). "Judging the European Book prize for 2011". The Guardian.
- ↑ Μπρίουα, Εντίτα (27 Ιουνίου 2017). «Piotr Bikont nie żyje. Dziennikarz i krytyk kulinarny miał 62 lata». Gazeta Wyborcza (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ «Past Winners». Jewish Book Council (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2020.
|