Άννα Καρίμα
| Άννα Καρίμα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1871 Μπερντιάνσκ |
| Θάνατος | 6 Μαρτίου 1949 Σόφια |
| Τόπος ταφής | Κεντρικό Νεκροταφείο της Σόφιας |
| Ψευδώνυμο | Анна Карима |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βουλγαρία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Βουλγαρικά[1] Ρωσικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[2] μεταφράστρια δημοσιογράφος άποψης σουφραζέτα επιμελήτρια[3] πεζογράφος[4] θεατρική συγγραφέας[4] δασκάλα[4] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γιάνκο Σακάζοφ |
| Τέκνα | Ιβάν Σακάζοφ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Άννα Καρίμα (1871-1949) ήταν Βουλγάρα συγγραφέας, μεταφράστρια, εκδότρια, δημοσιογράφος, σουφραζέτα και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών. Ήταν συνιδρύτρια της Βουλγαρικής Ένωσης Γυναικών και διετέλεσε πρόεδρός της από το 1901 έως το 1906.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν κόρη του εμπόρου σιταριού Τόντορ Βέλκοβ και εργαζόταν ως δασκάλα. Το 1888 παντρεύτηκε τον σοσιαλιστή Γιάνκο Σακάζωφ. Έκανε την πρώτη της εμφάνιση και έγινε γνωστή ως συγγραφέας το 1891. Το 1894 η οικογένεια μετακόμισε στη Σόφια, όπου η ίδια δραστηριοποιήθηκε στο πλαίσιο της κοινωνικής μεταρρύθμισης. Το 1897 ίδρυσε την εταιρεία «Συνείδηση» και άρχισε να κάνει εκστρατεία για την εκπαίδευση των γυναικών. Μια από τις εκστρατείες της ήταν να ιδρύσει τμήμα γυναικών στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας. Από το 1899 εξέδιδε την εφημερίδα «Γυναικεία Φωνή» μαζί με την Τζούλια Μαλίνοβα και το 1901 συνίδρυσαν την Βουλγαρική Ένωση Γυναικών, με την Καρίμα ως πρώτη πρόεδρό της. Η οργάνωση αυτή αποτελούσε ομπρέλα των 27 τοπικών γυναικείων οργανώσεων που είχαν ιδρυθεί στη Βουλγαρία από το 1878. Ιδρύθηκε ως απάντηση στους περιορισμούς των γυναικών στην εκπαίδευση και στην πρόσβαση στη τριτοβάθμια εκπαίδευση την δεκαετία του 1890 με στόχο την περαιτέρω πνευματική ανάπτυξη και συμμετοχή των γυναικών. Το 1906, η Καρίμα αποχώρησε από την Βουλγαρική Ένωση Γυναικών και ίδρυσε την αντίπαλη γυναικεία οργάνωση «Ίσα Δικαιώματα» (1908- 1921). Περιόδευσε στη χώρα δίνοντας διαλέξεις για την μεταρρύθμιση των δικαιωμάτων των γυναικών. Το 1918 άνοιξε το πρώτο κέντρο ημερήσιας φροντίδας για εργαζόμενες μητέρες στη Βουλγαρία. Εξορίστηκε για πολιτικούς λόγους από το 1921 έως το 1928.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2012718569. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 117570796. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020.
- ↑ WeChangEd. www
.wechanged .ugent .be /wechanged-database /. - ↑ 4,0 4,1 4,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2012718569. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2022.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Francisca de Haan, Krasimira Daskalova & Anna Loutfi: Biographical Dictionary of Women's Movements and Feminisms in Central, Easterna and South Eastern Europe, 19th and 20th centuries Central European University Press, 2006
- Blanca Rodriguez Ruiz & Ruth Rubio-Marín: The Struggle for Female Suffrage in Europe: Voting to Become Citizens 2012
|