Άλυπος (γλύπτης)
| Άλυπος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5ος αιώνας π.Χ. Σικυώνα |
| Θάνατος | 4ος αιώνας π.Χ. |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γλύπτης |
| Αξιοσημείωτο έργο | Symmachos statue at Olympia[1] Neolaidas statue at Olympia[1] Archedamos statue at Olympia[1] Euthymenes statue at Olympia[2] |
Ο Άλυπος (5ος/4ος αιώνας π.Χ.) ήταν γλύπτης με καταγωγή από τη Σικυώνα. Υπήρξε μαθητής του Ναυκύδη, και ανήκε στην δεύτερη γενεά γλυπτών μετά τον Πολύκλειτο.[3] Δημιούργησε μια σειρά γλυπτών με επινίκιες παραστάσεις, τα οποία βρισκόταν στον ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς και στον ναό του Δία στην Ολυμπία.[4][5]
Τα γλυπτά που βρίσκονταν στους Δελφούς, ήταν ανάθημα του Σπαρτιάτη στρατηγού Λυσάνδρου μετά την νικηφόρα για τους Σπαρτιάτες έκβασης της ναυμαχίας στους Αιγός Ποταμούς. Ο ιστορικός του 2ου αιώνα μ.Χ. Παυσανίας αναφέρει πως τα αναπαριστόμενα πρόσωπα ήταν αυτά των ναυάρχων Θεόπομπου του Μύνδιου, Κλεομήδη του Σάμιου, Αριστοκλή και Καρύστου από την Εύβοια, Αυτόνομου του Ερετριέα, Αριστόφαντου του Κορίνθιου, Απολλόδωρου του Τροιζήνιου, Δίωνα του Επιδαύριου και άλλων.[6] Οι βάσεις των αγαλμάτων του Αυτόνομου, Απολλόδωρου, και Θεόπομπου ανακαλύφθηκαν κατά την διάρκεια ανασκαφών στους Δελφούς.[7] Τα χαρακτηριστικά των γλυπτών δείχνουν πως ακολουθούσαν την τεχνοτροπία του Πολύκλειτου.[8]
Τα γλυπτά της Ολυμπίας αποτελούνταν από 4 ανδριάντες. Οι 3 από αυτούς βρισκόταν στα δεξιά του ναού της Ήρας, και αποτελούνταν από το άγαλμα του ολυμπιονίκη παλαιστή Σύμμαχου του Ηλείου, τον ανδριάντα του ολυμπιονίκη δρομέα παίδων Νεολαΐδα του Φενεάτη, και το γλυπτό του Αρχίδαμου του Ηλείου στην πάλη παίδων.[3] Το 4ο άγαλμα ήταν του Ευθυμένη του Μαινάλιου ο οποίος ήταν ολυμπιονίκης της πάλης παίδων.[9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Παυσανίας: (αρχαία ελληνικά) Ελλάδος περιήγησις.
- ↑ Παυσανίας: (αρχαία ελληνικά) Ελλάδος περιήγησις.
- ↑ 3,0 3,1 Παυσανίας. «Ἐλλάδος περιήγησης». perseus.tufts.edu. σελ. 6.1.3.
- ↑ Sillig, Julius· Elder, Pliny (01-01-1836). Dictionary of the Artists of Antiquity: Architects, Carvers, Engravers, Modellers, Painters, Sculptors, Statuaries, and Workers in Bronze, Gold, Ivory, and Silver, with Three Chronological Tables, by Julius Sillig, Tr. from TheLatin Original by the Rev. H. W. Williams; to which are Added C. Plinii Secundi Naturalis Historiae Libri XXXIV-XXXVI. C. 8 i.e.1-5. With Four Indexes and a Preface, by E. H. Barker. Black and Armstrong. σελ. 12.
- ↑ «Άλυπος - Ygeiaonline.gr». http://www.ygeiaonline.gr/component/k2/item/5930-alypos. Ανακτήθηκε στις 2017-01-30.
- ↑ Παυσανίας. «Ἐλλάδος περιήγησης». perseus.tufts.edu. σελ. 10.9.10.
- ↑ Dorothea Arnold: Die Polykletnachfolge. Untersuchungen zur Kunst von Argos und Sikyon zwischen Polyklet und Lysipp (= Jahrbuch des Deutschen Archäologischen Instituts, Ergänzungheft 25). De Gruyter, Berlin 1969, σελ. 38.
- ↑ Eberhard Paul, Werner Müller: Alypos. In: Künstlerlexikon der Antike, σελ. 28.
- ↑ Παυσανίας. «Ἐλλάδος περιήγησης». perseus.tufts.edu. σελ. 6.8.5.