Άλμπερτ Φερέρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άλμπερτ Φερέρ

Ο Φερέρ το 2008
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΆλμπερτ Φερέρ Λιόπις
Ημερ. γέννησης6 Ιουνίου 1970
Τόπος γέννησηςΒαρκελώνη, Ισπανία
Ύψος1,70 μ.
ΘέσηΑμυντικός
Ομάδες νέων
Μαρίστας ντε Ρούμπι
1983-1987Μπαρτσελόνα
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1987-1988Μπαρτσελόνα Γ32(0)
1988-1990Μπαρτσελόνα Β48(2)
1990Τενερίφη (δανεικός)17(0)
1990-1998Μπαρτσελόνα204(1)
1998-2003Τσέλσι76(0)
Σύνολο377(3)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1988Ισπανία Κ-187(1)
1988-1989Ισπανία Κ-193(0)
1989-1990Ισπανία Κ-205(0)
1990-1991Ισπανία Κ-212(0)
1991-1992Ισπανία Κ-236(0)
1991-1999Ισπανία36(0)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
2010-2011Φίτεσε
2014Κόρδοβα
2015Μαγιόρκα
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Αλμπέρτ Φερέρ Λιόπις (γεννημένος στις 6 Ιουνίου 1970) είναι Ισπανός συνταξιούχος ποδοσφαιριστής που έπαιζε ως δεξιός μπακ και ήταν επίσης προπονητής.

Έχοντας εκπροσωπήσει την Μπαρτσελόνα για σχεδόν μια δεκαετία, συνέχισε να εμφανίζεται στην Τσέλσι της Αγγλίας μέχρι την απόσυρσή του. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην πατρίδα του είχε το παρατσούκλι Chapi και εμφανίστηκε σε συνολικά 221 αγώνες Λα Λίγκα σε εννέα σεζόν. [1] [2]

Ένας Ισπανός διεθνής σε περισσότερες από 30 περιπτώσεις, ο Φερέρ εκπροσώπησε την Ισπανία σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο στο τελευταίο τουρνουά. Άρχισε να εργάζεται ως προπονητής το 2010, στη Φίτεσε.

Συλλογική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπαρτσελόνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στη Βαρκελώνη της Καταλονίας, ο Φερέρ ήταν ένας γρήγορος και σκληρός αμυντικός. [3] Ξεκίνησε την καριέρα του με την Μπαρτσελόνα B, στη συνέχεια υπηρέτησε ως δανεικός στην Τενερίφη τη σεζόν 1989–90, με την οποία έκανε το ντεμπούτο του στη Λα Λίγκα σε ηλικία 19 ετών [4] [5]

Ο Φερέρ επέστρεψε στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα το επόμενο καλοκαίρι και έγινε πρώτη επιλογή δεξιού μπακ, [5] παραμένοντας έτσι τα επόμενα οκτώ χρόνια και σκοράροντας μία φορά στο πρωτάθλημα. [6] Συχνά συνεργαζόταν με έναν άλλο απόφοιτο της ακαδημίας της Μπαρτσελόνα, τον Σέρχι Μπαρχουάν, στις αμυντικές πτέρυγες. [7]

Ο Φερέρ ήταν βασικό μέλος της διάσημης Dream Team και, κατά τη διάρκεια της θητείας του με τους Μπλαουγκράνα, κέρδισε πέντε πρωταθλήματα, ένα Ευρωπαϊκό Κύπελλο, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, δύο εγχώρια κύπελλα, τέσσερα Σούπερ Καπ και δύο Σούπερ Καπ. Καθώς η ολλανδική κυριαρχία στο Καμπ Νόου από πλευράς παικτών ήταν ακόμα σημαντική (ο σύλλογος είχε προπονητή τον Λουίς φαν Χάαλ), έφυγε τον Ιούνιο του 1998 μαζί με άλλους σπουδαίους παίχτες όπως ο Γκιγιέρμο Αμόρ. [8]

Τσέλσι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούνιο του 1998, ο Φερέρ υπέγραψε με την Τσέλσι έναντι 2,2 εκατομμυρίων λιρών. [9] Γρήγορα καθιερώθηκε στην ομάδα, βοηθώντας την να προκριθεί για το πρώτο της Τσάμπιονς Λιγκ στην πρώτη χρόνια του. Η νέα του ομάδα κέρδισε το Κύπελλο Αγγλίας την επόμενη χρονιά (αλλά ο Φερέρ έχασε τον τελικό λόγω τραυματισμού) [10] και έφτασε στους προημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ κατά τη διάρκεια του οποίου έπαιξε σε 14 από τα 16 παιχνίδια, [11] και σημείωσε το μοναδικό του γκολ σε μια νίκη 2–0 επί της Χέρτα Βερολίνου. [12]

Ένας συνδυασμός τραυματισμών [13] και η πολιτική συνεχών εναλλαγών στην ομάδα του προπονητή Τζιανλούκα Βιάλι μείωσε τις ευκαιρίες του Φερέρ τη σεζόν 2000–01, και έκανε μόνο 14 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα. Η Τσέλσι έφτασε σε άλλον ένα τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 2002 – τον οποίο και πάλι έχασε, αν και αυτή τη φορά δεν επιλέχτηκε, παρά το γεγονός ότι έπαιξε στον ημιτελικό εναντίον της Φούλαμ. [14] Χωρίς εύνοια και αντιμετωπίζοντας ισχυρό ανταγωνισμό από νεότερους συμπαίκτες του, έπαιξε μόλις επτά φορές στα δύο τελευταία του χρόνια και έφυγε τον Μάιο του 2003 με τη λήξη του συμβολαίου του, μετρώντας συνολικά 113 αγώνες για τους Λονδρέζους και αποσύρθηκε λίγο μετά στα 33 του χρόνια. [13]

Διεθνής καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φερέρ κέρδισε 36 συμμετοχές για την Ισπανία. [15] Το ντεμπούτο του έγινε στις 4 Σεπτεμβρίου 1991 σε μια φιλική νίκη επί της Ουρουγουάης στο Οβιέδο, [16] καθώς η La Roja τελικά δεν προκρίθηκε για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1992 .

Στη συνέχεια, ο Φερέρ ήταν βασικός στην εθνική ομάδα, ξεκινώντας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 [17] και παίζοντας μία φορά σε αυτό του 1998, στην ήττα της Ισπανίας με 3–2 στη φάση των ομίλων από τη Νιγηρία, [18] έχασε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996 και του 2000 λόγω τραυματισμού (με τον συμπαίκτη του στην Μπαρτσελόνα Σέρτζι στην άλλη πλευρά σε όλα αυτά τα τουρνουά). [19]

Το 1992, ο Φερέρ ήταν η πρώτη επιλογή για την Ολυμπιακή ομάδα που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, που διεξήχθησαν στη γενέτειρά του. [20] [21]

Προπονητική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη απόσυρσή του, ο Φερέρ εργάστηκε ως βοηθός σχολιαστή για πολλούς ισπανικούς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς. [22] Στα τέλη Οκτωβρίου 2010, ανακοινώθηκε ως νέος προπονητής της Φίτεσε στην Έρεντιβιζι, στο επιτελείο του ήταν επίσης ο συμπατριώτης του Άλμπερτ Καπέλας (πρώην προπονητής νέων στη Μπαρτσελόνα) και ο πρώην Ολλανδός τερματοφύλακας Στάνλεϊ Μέντσο, ο οποίος άφησε τη θέση του στην Κάμπουρ ώστε να ενταχθεί στους Ισπανούς. [23]

Ο Φερέρ οδήγησε την ομάδα στη 15η θέση, σε μικρή απόσταση από τον υποβιβασμό. Στη συνέχεια απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του και αντικαταστάθηκε από τον Τζον βαν ντερ Μπρομ. [24]

Στις 17 Φεβρουαρίου 2014, ο Φερέρ διορίστηκε στον σύλλογο της Σεγούντα Ντιβισιόν, Κόρδοβα ΚΦ. [25] Αφού τελείωσαν τη σεζόν στην έβδομη θέση, νίκησαν την Λας Πάλμας στον τελικό των πλέι οφ για να επιστρέψουν στην πρώτη κατηγορία για πρώτη φορά μετά από 42 χρόνια. [26] [27]

Ο Φερέρ απολύθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2014, καθώς η Κόρδοβα κατετάγη τελευταία με μόνο τέσσερις βαθμούς σε οκτώ αγώνες. [28] Στις 20 Ιουνίου του επόμενου έτους διορίστηκε προπονητής της Μαγιόρκα, υπογράφοντας μονοετές συμβόλαιο. [29] Μετά από τρεις νίκες σε 15 παιχνίδια της δεύτερης κατηγορίας, απολύθηκε στις 30 Νοεμβρίου. [30]

Στις 29 Αυγούστου 2017, ο Φερέρ επέστρεψε στη Μπαρτσελόνα ως προπονητής ομάδας θρύλων της. [31]

Προπονητικά στατιστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τελευταία ενημέρωση: 28 Νοεμβρίου 2015
Ομάδα Χώρα Από Μέχρι Στατιστικά
Π Ν Ι Η ΓΚΥ ΓΚΚ ΔΓΚ % Ν
Φίτεσε 27 Οκτωβρίου 2010 30 Ιουνίου 2011 &0000000000000025.00000025 &0000000000000008.0000008 &0000000000000006.0000006 &0000000000000011.00000011 &0000000000000035.00000035 &0000000000000042.00000042 -7 &0000000000000032.00000032,00
Κόρδοβα[32][33] 17 Φεβρουαρίου 2014 20 Οκτωβρίου 2014 &0000000000000028.00000028 &0000000000000008.0000008 &0000000000000013.00000013 &0000000000000007.0000007 &0000000000000026.00000026 &0000000000000027.00000027 -1 &0000000000000028.57000028,57
Μαγιόρκα[34] 20 Ιουνίου 2015 30 Νοεμβρίου 2015 &0000000000000016.00000016 &0000000000000003.0000003 &0000000000000006.0000006 &0000000000000007.0000007 &0000000000000009.0000009 &0000000000000016.00000016 -7 &0000000000000018.75000018,75
Σύνολο &0000000000000069.00000069 &0000000000000019.00000019 &0000000000000025.00000025 &0000000000000025.00000025 &0000000000000070.00000070 &0000000000000085.00000085 -15 &0000000000000027.54000027,54

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπαρτσελόνα

Τσέλσι

Ισπανία

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Torres, Diego (11 November 1999). «La vieja defensa de Cruyff» (στα es). El País. https://elpais.com/diario/1999/11/11/deportes/942274811_850215.html. Ανακτήθηκε στις 15 March 2020. 
  2. Casado, Edu (16 July 2013). «Qué fue de… 'Chapi' Ferrer» (στα es). 20 minutos. https://blogs.20minutos.es/quefuede/2013/07/16/que-fue-de-chapi-ferrer/. Ανακτήθηκε στις 15 March 2020. 
  3. «Albert Ferrer». BBC Sport. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2009. 
  4. Merino, Paco (19 February 2014). «'Chapi' Ferrer, el obrero que más brillaba» (στα es). El Diario. https://cordopolis.eldiario.es/blogopolis/el-cuarto-de-las-botas/chapi-ferrer-obrero-brillaba_1_7159064.html. Ανακτήθηκε στις 24 March 2023. 
  5. 5,0 5,1 «¿Qué fue de Albert Ferrer?» (στα es). Marca. 27 September 2017. https://www.marca.com/futbol/2017/09/27/59cb8811e5fdea7d1a8b45bc.html. Ανακτήθηκε στις 24 March 2023. 
  6. Astruells, Andrés (1 June 1992). «El Barça golea sin pasillo» (στα es). Mundo Deportivo. http://hemeroteca.mundodeportivo.com/preview/1992/06/01/pagina-2/1247677/pdf.html. Ανακτήθηκε στις 13 April 2020. 
  7. «El 'Dream Team' de Cruyff» (στα es). La Vanguardia. 1 November 2006. http://www.lavanguardia.com/deportes/futbol/20061101/51288639378/el-dream-team-de-cruyff.html. Ανακτήθηκε στις 15 March 2020. 
  8. «Ferrer, víctima del sistema de Van Gaal, se muestra dispuesto a escuchar cualquier oferta» (στα es). El Mundo. 24 May 1998. http://www.elmundo.es/elmundo/1998/mayo/24/deportes/ferrer.html. Ανακτήθηκε στις 14 January 2016. 
  9. Besa, Ramón (9 June 1998). «Ferrer llega a un acuerdo con el Chelsea por 600 millones» (στα es). El País. https://elpais.com/diario/1998/06/10/deportes/897429613_850215.html. Ανακτήθηκε στις 13 April 2020. 
  10. «Ferrer agonises over Euro 2000 chances». BBC Sport. 18 Μαΐου 2000. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020. 
  11. Hayes, Garry (6 Μαρτίου 2014). «Drogba, Zola, Gullit and Chelsea's 25 greatest foreign imports». Bleacher Report. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  12. Moore, Glenn (3 November 1999). «Chelsea's big night is spoiled by Sutton». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 December 2009. https://web.archive.org/web/20091203132443/http://www.independent.co.uk/sport/football-champions-league--chelseas-big-night-is-spoiled-by-sutton-1123414.html. Ανακτήθηκε στις 6 November 2009. 
  13. 13,0 13,1 «Ferrer set to retire». BBC Sport. 8 Μαΐου 2003. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2009. 
  14. Brodkin, Jon (15 April 2002). «Terry bundles the Blues to Cardiff». The Guardian. https://www.theguardian.com/football/2002/apr/15/match.sport12. Ανακτήθηκε στις 10 April 2020. 
  15. Naranjo, José Carlos (15 June 2018). «El once más catalán de la selección española» (στα es). El Español. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-03-24. https://web.archive.org/web/20230324183507/https://cronicaglobal.elespanol.com/deportes/once-futbolistas-catalanes-seleccion-espanola_148970_102.html. Ανακτήθηκε στις 24 March 2023. 
  16. Ortiz, Fabián (5 September 1991). «Tiempo de llorar, tiempo de soñar» (στα es). Mundo Deportivo. http://hemeroteca.mundodeportivo.com/preview/1991/09/05/pagina-7/1245811/pdf.html. Ανακτήθηκε στις 20 March 2014. 
  17. Jiménez, Mayca (10 November 2017). «¿Qué fue de los jugadores de la Selección en el Mundial del 94?» (στα es). Diario AS. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-03-24. https://web.archive.org/web/20230324182206/https://as.com/futbol/2017/11/10/mas_futbol/1510327385_917738.html. Ανακτήθηκε στις 24 March 2023. 
  18. Segurola, Santiago (14 June 1998). «Desplome de España» (στα es). El País. https://elpais.com/diario/1998/06/14/deportes/897775241_850215.html. Ανακτήθηκε στις 24 March 2023. 
  19. «Camacho blow for Ferrer». BBC Sport. 15 Μαΐου 2000. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2009. 
  20. «El triunfo en el fútbol, broche de oro para España en Barcelona 92» [Football win, icing on the cake for Spain in Barcelona 92] (στα Ισπανικά). Dame Un Silbidito. Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2017. 
  21. «La Roja de 1992, nuestra medalla de oro Olímpica» [1992's La Roja, our Olympic gold medal] (στα Ισπανικά). Antena 3. 3 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2017. 
  22. «La Sexta ficha a Salinas, Kiko, Chapi Ferrer y Maceda» [La Sexta signs Salinas, Kiko, Chapi Ferrer and Maceda] (στα Ισπανικά). Info Periodistas. 29 Αυγούστου 2006. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2018. 
  23. «Oud-Barcelonaspeler Ferrer opvolger trainer Bos» (στα nl). De Telegraaf. 27 October 2010. http://www.telegraaf.nl/telesport/voetbal/vitesse/8042665/__Oud-Baraspeler_Ferrer_volgt_Bos_op__.html?p=2,2Oud-Barcelonaspeler. Ανακτήθηκε στις 30 June 2011. 
  24. «Vitesse en Ferrer gaan uit elkaar» [Vitesse and Ferrer part company] (στα Ολλανδικά). SBV Vitesse. 22 Ιουνίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2011. 
  25. «Albert Ferrer nuevo entrenador del Córdoba C.F.» [Albert Ferrer new Córdoba C.F. manager] (στα Ισπανικά). Córdoba CF. 17 Φεβρουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2014. 
  26. «Las Palmas-Cordoba La Liga play-off ends with pitch invasion». Goal. 23 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2014. 
  27. «Los héroes del ascenso» (στα es). ABC. 23 June 2014. https://sevilla.abc.es/andalucia/cordoba/20140623/sevp-heroes-ascenso-20140623.html. Ανακτήθηκε στις 17 September 2018. 
  28. Chesters, Heath (20 Οκτωβρίου 2014). «Córdoba CF sack Albert Ferrer as manager». Inside Spanish Football. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2014. 
  29. «Chapi Ferrer presentado como entrenador del Mallorca» [Chapi Ferrer presented as manager of Mallorca] (στα Ισπανικά). RCD Mallorca. 20 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2015. 
  30. «El Real Mallorca destituye a Albert ´Chapi´ Ferrer como entrenador» (στα es). Diario de Mallorca. 30 November 2015. http://www.diariodemallorca.es/rcd-mallorca/2015/11/30/mallorca-destituye-albert-ferrer-entrenado/1075032.html. Ανακτήθηκε στις 14 March 2016. 
  31. «Albert Ferrer to coach Barça Legends». FC Barcelona. 29 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2018. 
  32. «Ferrer: Albert Ferrer Llopis». BDFutbol. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2016. 
  33. «Ferrer: Albert Ferrer Llopis». BDFutbol. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2016. 
  34. «Ferrer: Albert Ferrer Llopis». BDFutbol. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2016. 
  35. Morenilla, Juan (25 February 2007). «Supervivientes de oro» (στα es). El País. http://www.elpais.com/articulo/deportes/Supervivientes/oro/elpepidep/20070225elpepidep_5/Tes/. Ανακτήθηκε στις 24 May 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]