Άλιενς: Η Επιστροφή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άλιενς: Η Επιστροφή
ΣκηνοθεσίαΤζέιμς Κάμερον
Παραγωγή20th Century Fox
ΣενάριοΤζέιμς Κάμερον
ΠρωταγωνιστέςΣιγκούρνι Γουίβερ
Κάρι Χεν
Μάικλ Μπιν
Λανς Χένρικσεν
Γουίλιαμ Χόουπ
Πολ Ράιζερ
Μπιλ Πάξτον
ΜουσικήΤζέιμς Χόρνερ
ΦωτογραφίαΆντριαν Μπίντλ[1]
ΜοντάζΡέι Λόβτζοϊ
ΣκηνογραφίαΠίτερ Λαμόντ
Εταιρεία παραγωγήςBrandywine Productions, 20th Century Fox και SLM Production Group
Διανομή20th Century Fox, InterCom, MOKÉP και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 16 Ιουλίου 1986
Country flag 15 Νοεμβρίου 1986
Διάρκεια137 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
ΠροηγείταιΆλιεν

Το Άλιενς: Η Επιστροφή (αγγλικά: Aliens) είναι αμερικανική κινηματογραφική ταινία περιπέτειας τρόμου και επιστημονικής φαντασίας του 1986, σε σκηνοθεσία και σενάριο Τζέιμς Κάμερον. Πρωταγωνιστούν οι Σιγκούρνι Γουίβερ, Κάρι Χεν, Μάικλ Μπιν, Λανς Χένρικσεν, Γουίλιαμ Χόουπ, Πολ Ράιζερ και Μπιλ Πάξτον. Αποτελεί συνέχεια της ταινίας Άλιεν: Ο Επιβάτης του Διαστήματος του 1979 και ακολουθεί την Έλεν Ρίπλεϊ καθώς επιστρέφει στον πλανήτη όπου το πλήρωμά της ήρθε αντιμέτωπο με το εχθρικό εξωγήινο πλάσμα.

Ο τόνος του Άλιενς ήταν περισσότερο δράσης και περιπέτειας σε αντίθεση με τα έντονα στοιχεία τρόμου της πρώτης ταινίας. Μετά την επιτυχία της ταινίας Ο Εξολοθρευτής (1984),[2] η 20th Century Fox έδωσε το πράσινο φως για το Άλιενς, με προϋπολογισμό 18 εκατομμυρίων δολαρίων.

Η ταινία αποδείχτηκε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, αποφέροντας 85,1 εκατομμύρια δολάρια στο αμερικανικό box office και 131 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως. Έλαβε επτά υποψηφιότητες για Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένου και Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της Γουίβερ, κερδίζοντας δύο στις κατηγορίες Μοντάζ Ηχητικών Εφέ και Οπτικά Εφέ.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Έλεν Ρίπλεϊ, η μοναδική που επέζησε από το πλήρωμα του Νοστρόμο, ξυπνά μετά από 57 χρόνια κρυογενετικού ύπνου, όταν μια ομάδα διάσωσης θα τη σώσει. Το καλωσόρισμα που δέχεται από τους ανθρώπους της "Εταιρίας" δεν είναι καθόλου θερμό καθώς δεν πιστεύουν την ύπαρξη εξωγήινων. Αδυνατώντας να τους πείσει, ανακαλύπτει ότι ο πλανήτης στον οποίο αντιμετώπισε τα εξωγήινα τέρατα, τώρα αποικείται. Όλα όμως θα αλλάξουν όταν η επικοινωνία με τους αποίκους του μακρινού πλανήτη θα διακοπεί. Τότε η εταιρία ζητά από τη Ρίπλεϊ να επιστρέψει στον πλανήτη LV-426 και να ερευνήσει την κατάσταση. Μαζί της θα έχει και μια ομάδα επίλεκτων πεζοναυτών. Για να απαλλαγεί από τους συνεχόμενους εφιάλτες της με το εξωγήινο τέρας, η Ρίπλεϊ δέχεται την αποστολή και προετοιμάζεται για μια τελική μάχη με τα τέρατα.

Ηθοποιοί και χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα στάδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενώ ολοκλήρωνε την ταινία Ο Εξολοθρευτής το 1983, ο Τζέιμς Κάμερον συζήτησε την πιθανότητα να ασχοληθεί με μια συνέχεια του Άλιεν: Ο Επιβάτης του Διαστήματος με παραγωγό τον Ντέιβιντ Γκίλερ.[3] Λάτρης της πρώτης ταινίας, ο Κάμερον ενδιαφερόταν να δημιουργήσει μια συνέχεια και μέσα σε τέσσερις μέρες έγραψε ένα 45σέλιδο προσχέδιο, αν και διοικητικές αλλαγές στη 20th Century Fox οδήγησαν την ταινία στο ράφι καθώς θεωρούσαν ότι το Άλιεν δεν έβγαλε αρκετά κέρδη ώστε να εγγυηθεί μία συνέχεια.[3] Εξαιτίας καθυστέρησης των γυρισμάτων του Εξολοθρευτή, ο Κάμερον μπόρεσε να γράψει το σενάριο του Άλιενς. Η Fox εντυπωσιάστηκε με τον αποτέλεσμα και είπε στον Κάμερον ότι αν Ο Εξολοθρευτής αποδειχτεί επιτυχημένος, θα μπορούσε να σκηνοθετήσει το Άλιενς.

Μετά την επιτυχία του Εξολοθρευτή, οι Κάμερον και Γκέιλ Αν Χερντ πήραν έγκριση να ασχοληθούν με τη σκηνοθεσία και την παραγωγή αντίστοιχα της συνέχειας του Άλιεν, προγραμματισμένη να κυκλοφορήσει μέσα στο 1986. Ο Κάμερον ήταν ενθουσιασμένος με την ευκαιρία να δημιουργήσει ένα νέο κόσμο και προτίμησε να μην ακολουθήσει την ίδια φόρμουλα με του Άλιεν αλλά να φτιάξει μια αξιόλογη συνέχεια δίνοντας περισσότερη έμφαση στο φόβο και λιγότερη στον τρόμο.[4] Η Σιγκούρνι Γουίβερ, που υποδύθηκε την Έλεν Ρίπλεϊ στην πρώτη ταινία, είχε αμφιβολίες για το πρότζεκτ αλλά μετά από συνάντησή της με τον Κάμερον εξέφρασε ενδιαφέρον να υποδυθεί ξανά το χαρακτήρα. Η Fox όμως, αρνήθηκε να υπογράψει συμβόλαιο με τη Γουίβερ λόγω διαφωνίας για την αμοιβή της και ζήτησε από τον Κάμερον να γράψει το σενάριο χωρίς το χαρακτήρα της Ρίπλεϊ.[5] Ο Κάμερον αρνήθηκε, ισχυριζόμενος ότι η Fox υπαινίχθηκε ότι η Γουίβερ είχε υπογράψει όταν ξεκίνησε να γράφει το σενάριο. Με την επιμονή του Κάμερον, η Fox υπέγραψε συμβόλαιο με τη Γουίβερ, η οποία έλαβε αμοιβή ύψους 1 εκατομμυρίου δολαρίων.[6] Η Γουίβερ ονόμασε το χαρακτήρα της "Ραμπολίνα", από τον Τζον Ράμπο της ομότιτλης σειράς ταινιών.[6]

Γυρίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζέιμς Κάμερον και η Γκέιλ Αν Χερντ

Το Άλιενς γυρίστηκε στα Pinewood Studios με προϋπολογισμό 18.000.000 δολάρια με την παραγωγή να διαρκεί 10 μήνες.[3] Η παραγωγή αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα με το συνεργείο και το καστ. Τα γυρίσματα ήταν προβληματικά εξαιτίας των διαφορών του βρετανικού συνεργείου και του Κάμερον. Ο Κάμερον, ο οποίος είναι γνωστός ως σκληρός και απαιτητικός σκηνοθέτης, ήταν δεσμευμένος με έναν χαμηλό προϋπολογισμό και με ορισμένη την ημερομηνία κυκλοφορίας της ταινίας, την οποία δεν μπορούσε να καθυστερήσει, και βρήκε δύσκολο να προσαρμοστεί στις εργασιακές συνήθειες του συνεργείου όπως τα συχνά διαλείμματα για τσάι, τα οποία καθυστερούσαν την παραγωγή. Το συνεργείο ήταν θαυμαστές του Ρίντλεϊ Σκοτ και αρκετοί πίστευαν ότι ο Κάμερον ήταν πολύ νέος και άπειρος για να σκηνοθετήσει μια ταινία όπως το Άλιενς, παρά τις προσπάθειες του Κάμερον να τους πείσει να δουν τον Εξολοθρευτή, ο οποίος ακόμα δεν είχε κυκλοφορήσει στο Ηνωμένο Βασίλειο.[7]

Κάποια στιγμή, μέλη του συνεργείου κορόιδεψαν τη σύζυγο του Κάμερον, την παραγωγό Γκέιλ Αν Χερντ, ρωτώντας την ποιος είναι πραγματικά ο παραγωγός, καθώς θεωρούσαν ότι πήρε τη δουλειά επειδή ήταν παντρεμένη με το σκηνοθέτη. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε έξοδος του συνεργείου από το πλατό, όταν ο Κάμερον τσακώθηκε με έναν μη συνεργάσιμο κάμεραμαν, ο οποίος αρνήθηκε να φωτίσει τη σκηνή όπως ήθελε ο Κάμερον. Αφού ο κάμεραμαν απολύθηκε, η Χερντ κατάφερε να πείσει το συνεργείο να επιστρέψει για δουλειά.[7]

Box office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Άλιενς: Η επιστροφή έκανε άνοιγμα τριημέρου στην 1η θέση με 10 εκατομμύρια δολάρια.[8] Οι συνολικές εισπράξεις στο αμερικανικό box office έφτασαν τα 85,1 εκατομμύρια δολάρια ενώ στον υπόλοιπο κόσμο συγκέντρωσε 45,9 εκατομμύρια δολάρια.[8] Παγκοσμίως απέφερε 131 εκατομμύρια δολάρια.[8] Ανάμεσα στις υπόλοιπες ταινίες της σειράς, το Άλιενς καταλαμβάνει την 1η θέση στο αμερικανικό box office και την 3η θέση παγκοσμίως.[9]

Βραβεία & υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Άλιενς έλαβε 7 υποψηφιότητες για Όσκαρ και κέρδισε 2 στις κατηγορίες Μοντάζ Ηχητικών Εφέ και Οπτικά Εφέ. Η Σιγκούρνι Γουίβερ έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου και παρά το γεγονός ότι δεν κέρδισε η υποψηφιότητά της θεωρείται ορόσημο για μία ηθοποιό να αναγνωρίζεται για ταινία επιστημονικής φαντασίας/τρόμου, ένα είδος ταινιών το οποίο η Ακαδημία δεν έδειχνε μεγάλη αναγνώριση μέχρι τότε.[4][10]

Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα
Όσκαρ[11] Α' Γυναικείου Ρόλου Σιγκούρνι Γουίβερ Υποψηφιότητα
Μουσική Τζέιμς Χόρνερ Υποψηφιότητα
Καλλιτεχνική Διεύθυνση Πίτερ Λαμόντ και Κρίσπιαν Σάλις Υποψηφιότητα
Μοντάζ Ρέι Λόβτζοϊ Υποψηφιότητα
Ήχος Γκράχαμ Β. Χαρτστόουν, Νίκολας λε Μεσίριερ, Μάικλ Α, Κάρτερ και Ρόι Σάρμαν Υποψηφιότητα
Μοντάζ Ηχητικών Εφέ Ντον Σαρπ Νίκη
Οπτικά Εφέ Ρόμπερτ Σκότακ, Σταν Γουίνστον, Τζον Ρίτσαρντσον και Σούζαν Μπένσον Νίκη
Χρυσές Σφαίρες[12] Α' Γυναικείου Ρόλου Σιγκούρνι Γουίβερ Υποψηφιότητα
BAFTA[13] Σχεδιασμός Παραγωγής Πίτερ Λαμόντ Υποψηφιότητα
Μακιγιάζ Πίτερ Ρομπ-Κινγκ Υποψηφιότητα
Ήχος Ντον Σαρπ, Ρόι Σάρμαν και Γκράχαμ Β. Χαρτστόουν Υποψηφιότητα
Οπτικά Εφέ Ρόμπερτ Σκότακ, Σταν Γουίνστον, Τζον Ρίτσαρντσον και Σούζαν Μπένσον Νίκη

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. core.collectorz.com/movies/aliens-1986.
  2. John H. Richardson (Αύγουστος 1994). Premiere Magazine. σελίδες 44–54. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Schickel, Richard (28 Ιουλίου 1986). «Help! They're Back!». Time Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  4. 4,0 4,1 Aliens: Special Edition audio commentary. 
  5. 57 Years Later - Continuing the story. 
  6. 6,0 6,1 Corliss, Richard (28 Ιουλίου 1986). «The Years of Living Splendidly». Time Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  7. 7,0 7,1 This Time It's War. Pinewood Studios: Superior Firepower. 1985. 
  8. 8,0 8,1 8,2 «Άλιενς: Η Επιστροφή στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2012. 
  9. «Alien στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  10. Knight Ridder (21 Μαρτίου 2001). Career of living dangerously: Sigourney Weaver ready for next risk. New York Daily News. 
  11. «The 59th Academy Awards (1987) Nominees and Winners». oscars.org. 30 Μαρτίου 1987. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  12. «The 44th Annual Golden Globe Awards (1987)». goldenglobes.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  13. «BAFTA Awards». IMDb. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]