Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μιναρές Κουτμπ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Text Add
Γραμμή 62: Γραμμή 62:
==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
{{commonscat|Qutb Minar}}
{{commonscat|Qutb Minar}}
<references />
<references />[http://monthlyrashifal.com/ Monthly Rashifal]

[[Κατηγορία:Κτίρια και κατασκευές στην Ινδία]]
[[Κατηγορία:Κτίρια και κατασκευές στην Ινδία]]
[[Κατηγορία:Ισλαμική αρχιτεκτονική]]
[[Κατηγορία:Ισλαμική αρχιτεκτονική]]

Έκδοση από την 10:49, 25 Σεπτεμβρίου 2020

Συντεταγμένες: 28°31′28″N 77°11′07″E / 28.524355°N 77.185248°E / 28.524355; 77.185248

Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO
Κουτμπ Μιναρές και τα Μνημεία, Δελχί
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.
Χάρτης
Χώρα μέλοςΙνδία
ΤύποςΠολιτιστικό
Κριτήριαiv
Ταυτότητα233
ΠεριοχήΑσία
Συντεταγμένες28°31′32.988″N 77°11′7.008″E / 28.52583000°N 77.18528000°E / 28.52583000; 77.18528000
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή1993 (17η συνεδρίαση)


Ο Μιναρές Κουτμπ γνωστός και ως Μινάρ Κουτμπ (Ουρντού: قطب مینار) είναι ένας μιναρές ύψους 72,5 μέτρων ο οποίος βρίσκεται στο Δελχί στην Ινδία. Ο μιναρές στην βάση έχει διάμετρο 14,32 μέτρα και στην κορυφή 2,75 μέτρα και μαζί με τα μνημεία που τον περιτριγυρίζουν βρίσκεται στον κατάλογο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Ο μιναρές ανοικοδομήθηκε το 1311 και έχει χαρακτηριστεί ως αριστούργημα Ινδοϊσλαμικής αρχιτεκτονικής.[1]

Ιστορία

Πρότυπο:Tall image Στο Αφγανιστάν, εμπνευσμένο από τον μιναρέ της μαρμελάδας και την επιθυμία να τον ξεπεράσει, ο πρώτος μουσουλμάνος ηγέτης, Qutubuddin Aibak, Δελχί Λόγω της φρενίτιδας της εξάπλωσης, , η ανακατασκευή του Qutub Minar ξεκίνησε το έτος [1193], αλλά βρήκε μόνο τη βάση του. Ο διάδοχός του [Iltutmish] το επέκτεινε σε τρεις ορόφους και το Fiberglass Tughlaq έκτισε τον πέμπτο και τελευταίο όροφο Ο πύργος είναι κατασκευασμένος από κόκκινο ψαμμίτη, ο οποίος έχει μια ωραία χάραξη των στίχων του Κορανίου και την ανθοφορία των λουλουδιών, τα οποία θραύονται από την άνθηση των αμπέλων, οι αραβικές λέξεις γίνονται στο Κοράνι . Το Qutub Minar είναι χτισμένο πάνω στα ερείπια του αρχαίου οχυρού του Λάρκοτ, της αρχαίας πόλης του Δελχί, της Dhillika.Dhillika ήταν η πρωτεύουσα των τελευταίων ινδουιστών βασιλιάδων του Tomar και του Chauhan. Το πραγματικό όνομα του Kutubaminar είναι ο Vishnu Pillar, ο οποίος δεν δημιουργήθηκε από τον Qutbuddin αλλά από έναν άλλο αστρονόμο Varahamihira του Navratan της Chandra Gupta Vikramaditya. Η πόλη που βρίσκεται κοντά στο Qutub Minar ονομάζεται Mehrauli. Είναι μια λέξη σανσκριτική που ονομάζεται Mihir-Aveli . Μπορεί να ειπωθεί για την πόλη αυτή ότι ο γνωστός αστρονόμος έμενε στο Mihir (ο οποίος βρισκόταν στο δικαστήριο της Vikramaditya) εδώ. Συνοδεύτηκε από τον βοηθό του, μαθηματικό και τεχνοκράτη. Χρησιμοποίησαν για να μελετήσουν τον αποκαλούμενο Qutub Tower forastronomicalcalulation . Αυτός ο πύργος, με ένα αεροπλάνο δύο θέσεων, δείχνει ένα λουλούδι με 24 λωτούς πέταλα. Τα πέταλά του μοιάζουν με ένα τοπίο ή ένα 24ωρο dial. Το κτίριο του λουλουδιού λωτού με είκοσι τέσσερα πέταλα είναι εντελώς ιδανική για τους Ινδουιστές. μέρος της Δυτικής Ασίας που δεν παράγεται εκεί. Υπήρχαν περίπτερα ή τρούλο κτίρια για 27 αστερισμούς ή αστερισμούς αφιερωμένοι στον ινδουιστικό ζωδιακό γύρω από αυτόν τον πύργο. Έφυγε μια περιγραφή του Qutubuddin, στην οποία έγραψε ότι hehaddestr έστειλε όλα αυτά τα περίπτερα ή τα τρούλο κτίρια, αλλά δεν έγραψε ότι είχε κάνει πύργο. Οι μουσουλμάνοι επιτιθέμενοι αφαιρούσαν το πέτρωμα ή το πέτρινο πανί των ινδουιστικών κτιρίων και έκαναν το επόμενο μέρος γραμμένο στα αραβικά αλλάζοντας το πρόσωπο ή το πρόσωπο του είδωλου . Οι λεπτομέρειες που γράφτηκαν στη Σανσκριτική για τους πυλώνες και τους τοίχους πολλών συμπλεγμάτων μπορούν ακόμα να διαβαστούν. Η είσοδος του πύργου είναι στα βόρεια, όχι στα δυτικά, ενώ η σημασία της Δύσης είναι στην ισλαμική θεολογία και παράδοση. . Στη γραφή Brahmi γράφεται στη Σανσκριτική ότι η στήλη του Βισνού έγινε στο λόφο του Βισναπούδα Τζιρι, το οποίο δεν βρέθηκε με τον ίδιο τρόπο όπως μια στυλοβάτη σιδερένιου στύλου. Από την περιγραφή αυτή είναι σαφές ότι το άγαλμα του Βισνού που βρίσκεται στο το κέντρο του πύργου καταστράφηκε από τον Μοχάμεντ Γκόρι και τον σκλάβο του Qutbuddin. Ο πυλώνας κατασκευάστηκε προς τιμήν των νίκων στα ανατολικά και δυτικά του βασιλιά των Ινδουιστών. Υπήρχαν επτά όροφοι στην πύλη που έδειξε εβδομάδα, Τώρα υπάρχουν μόνο πέντε ορόφους στον πύργο. Ο πύργος της Σίσις έπεσε και ανεγέρθηκε στα κοντινά χωριά. Στον έβδομο όροφο υπάρχει ένα άγαλμα του Μπράχμα, το οποίο είναι το τετράπλευρο πρόσωπο, το οποίο είχε βέβαια τα χέρια του Βεδάσιν πριν από τη δημιουργία του κόσμου. το άγαλμα του Μπράχμα υπήρχε μια λευκή μαρμάρινη ομπρέλα ή ομπρέλα στην οποία χτίστηκε η ώρα του χρυσού. Οι τρεις πρώτοι όροφοι αυτού του πύργου καταστράφηκαν από γλυπτά μουσουλμάνοι που είχαν το μίσος της θέσης του Μπράχμα. Οι μουσουλμάνοι εισβολείς άλλαξαν το άγαλμα του Βισνούα στο κάτω μέρος του κρεβάτι, που στηρίζεται στο κρεβάτι. Η σιδερένια κολόνα ονομαζόταν τη σημαία Garuda ή την πύλη του αετού. Θεωρήθηκε ως ο στύλος της σφύρας του ναού του Vishnu. Τα τετράγωνα των 27 αστερισμών σε μια κατεύθυνση είχαν ένα κλειστό μέρος. Η περιφέρεια του πύργου γίνεται ακριβώς δίνοντας 24 στροφές και ενδιάμεσες διαδρομές ο κύκλος, το σχήμα του κύκλου και το σχήμα του τριγώνου εναλλάξ ποικίλλει. Αυτό υποδηλώνει ότι ο 24ος ψηφίο είχε κοινωνική σημασία και δόθηκε σημασία στα κτίρια. Υπάρχουν 27 ψεκασμοί ή τρύπες για το φως που εισέρχεται. Αν πρόκειται για ένα περίπτερο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο πύργος ήταν ο αστρονομικός πυλώνας παρατήρησης.[2]

Τέμενος Κουβάτ αλ-Ισλάμ

Δίπλα στο μιναρέ βρίσκεται και το ισλαμικό τέμενος Κουβάτ αλ-Ισλάμ το οποίο μεταφράζεται ως “η δύναμη του ισλάμ” το οποίο άρχισε να ανεγείρεται την δεκαετία 1190.[3]

Είναι το πρώτο ισλαμικό τέμενος στο Δελχί μετά την κατάκτηση των μουσουλμάνων κατακτητών. Στην θέση του τεμένους στο παρελθόν υπήρχαν ερείπια ινδουιστικού ναού. Οι κίονες του τεμένους αποτελούν αγάλματα τα οποίο προέρχονται από αρχαίους ινδουϊστικούς ναούς. Συγκεκριμένα καταστράφηκαν 27 αρχαίοι ινδουιστικοί και Τζαϊνιστικοί κάτι το οποίο αναφέρει ο Σουλτάνος Κουτμπ αλ-Ντίν Αϊμπάκ σε επιγραφή στην κύρια είσοδο του τεμένους [4].[3]

Το τέμενος Κουβάτ αλ-Ισλάμ ("η δύναμη του ισλάμ") το 1210-1229 τριπλασιάστηκε σε μέγεθος και ο μιναρές Κουτμπ βρισκόταν μέσα στην περίβολο. Την εποχή της βασιλείας του Άλα αλ-Ντιν Χαλτζί (1296-1316), ένα αιώνα αργότερα το τέμενος τριπλασιάστηκε για άλλη μια φορά. Το νέο γιγάντιο τέμενος είχε διαστάσεις 228x135 μέτρα και έτσι ξεκίνησε η κατασκευή νέου μιναρέ (Άλα αλ-Ντιν Χαλτζί μιναρέ) ο οποίος είχε βάση διπλή από αυτή του μιναρέ Κουτμπ και προοριζόταν να έχει διπλάσιο ύψος (των 145 μέτρων). Το έργο δεν ολοκληρώθηκε και σήμερα βορείως του μιναρέ σώζονται μόνο τα ερείπια της βάσης.[3]

Μνημεία γύρω από το τον Μιναρέ Κουτμπ.
Τέμενος Κουβάτ αλ-Ισλάμ.
Τέμενος Κουβάτ αλ-Ισλάμ.
Τέμενος Κουβάτ αλ-Ισλάμ - κίονες με αγάλματα από αρχαίους ινδουιστικούς ναούς.
Τέμενος Κουβάτ αλ-Ισλάμ - κίονες με αγάλματα από αρχαίους ινδουιστικούς ναούς.
Ανατολική είσοδος τεμένους Κουβάτ αλ-Ισλάμ.
Ανατολική είσοδος τεμένους Κουβάτ αλ-Ισλάμ.
Είσοδος "Αλάι Νταρβάζα".
Είσοδος Αλάι Νταρβάζα (1305) - αριστερά φαίνεται η βάση του μιναρέ Κουτμπ.
Ερείπια Άλα αλ-Ντιν Χαλτζί Μιναρέ.
Ερείπια Άλα αλ-Ντιν Χαλτζί Μιναρέ (στα σχέδια ήταν να χτιστεί με διπλάσιο ύψος από μιναρέ Κουτμπ) + Μιναρές Κουτμπ στο βάθος.

Η πύλη Αλάι Νταρβάζα ανοικοδομήθηκε το 1305 κατά την βασιλεία του Σουλτάνου Άλα αλ-Ντιν Χαλτζί κατά το σχέδιο επέκτασης του Τεμένους. Ο Σουλτάνος δεν κατάφερε να ολοκληρώσει όλα τα σχέδια επέκτασης πέρα από την πύλη αυτή και τον μεντρεσέ (ισλαμικό ιεροσπουδαστήριο) ανατολικά του τεμένους.[5]

Παραπομπές

  1. «Qutb Minar and its Monuments, Delhi». UNESCO. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2012. 
  2. «Ποιος ολοκλήρωσε την κατασκευή του Qutub Μήνας». Webdunia. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2009. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Τζόναθαν Μπλουμ, Σήλα Μπλερ (1999). Ισλαμικές Τέχνες. Καστανιώτης. σελίδες 146–153. ISBN 960-03-2654-1. 
  4. «Qutub Minar». india.gov.in - National Portal of India. 20 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2012. 
  5. Sam Miller (2012). Blue Guide India. Somerset Books Company. σελ. 85. ISBN 978-1-905131-53-2. 

Monthly Rashifal