Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ψωφίς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17: Γραμμή 17:
Η Ψωφίδα καταλήφθηκε από τον Φίλιππο Ε΄το 217 π.χ. και έχασε την ανεξαρτησία της, αργότερα καταλήφθηκε από τους Ρωμαίους όπου της είχε δοθεί ημιαυτονομία και έκοβε νομίσματα . Καταστράφηκε από τον [[Αλάριχος|Αλάριχο]] το 398 και εγκαταλείφθηκε.
Η Ψωφίδα καταλήφθηκε από τον Φίλιππο Ε΄το 217 π.χ. και έχασε την ανεξαρτησία της, αργότερα καταλήφθηκε από τους Ρωμαίους όπου της είχε δοθεί ημιαυτονομία και έκοβε νομίσματα . Καταστράφηκε από τον [[Αλάριχος|Αλάριχο]] το 398 και εγκαταλείφθηκε.


Η αρχαία Ψωφίδα έχει ανασκαφή σε μεγάλο μέρος της ,έχουν βρεθεί τα τείχη της πόλης , λείψανα μεγαλοπρεπών κτηρίων, κίονες , ερείπια του θεάτρου, αγάλματα και πολλές επιγραφές.
Η αρχαία Ψωφίδα έχει ανασκαφή σε μεγάλο μέρος της ,έχουν βρεθεί τα τείχη της πόλης , λείψανα μεγαλοπρεπών κτηρίων, κίονες , ερείπια του θεάτρου, αγάλματα και πολλές επιγραφές.<ref>[http://66.102.9.104/search?q=cache:n2_C0z17REEJ:arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/archsites/xwroi/psof.htm+%CE%A8%CF%89%CF%86%CE%AF%CE%B4%CE%B1&hl=el&ct=clnk&cd=17&gl=gr arcadia.ceid.upatras.gr]</ref>


Ο αρχαιολογικός χώρος βρίσκετε δίπλα στο χωριό [[Τριπόταμα Αχαΐας|Τριπόταμα]] στα σύνορα των νομών Αχαΐας, [[Νομός Ηλείας|Ηλείας]], Αρκαδίας. Απέχει 90 χιλιόμετρα απο την [[Πάτρα]] , 70 από την [[Τρίπολη]] και 50 από τα [[Καλάβρυτα]].
Ο αρχαιολογικός χώρος βρίσκετε δίπλα στο χωριό [[Τριπόταμα Αχαΐας|Τριπόταμα]] στα σύνορα των νομών Αχαΐας, [[Νομός Ηλείας|Ηλείας]], Αρκαδίας. Απέχει 90 χιλιόμετρα απο την [[Πάτρα]] , 70 από την [[Τρίπολη]] και 50 από τα [[Καλάβρυτα]].

Έκδοση από την 10:06, 25 Νοεμβρίου 2007

Η Ψωφίδα ήταν αρχαία πόλη - κράτος της Αρκαδίας . Σήμερα διοικητικά βρίσκετε στον Νομός Αχαΐας.

Ιδρύθηκε απο Πελασγούς και ήταν από τις σημαντικότερες πόλεις κράτη της αρχαίας Αρκαδίας. Ιδρυτής και οικιστής της πόλης ήταν ο Ερύμανθος γιος του Αρίστα , απόγονος του Πελασγού και του Αρκάδα . Αργότερα έρχονται οι Αχαιοί με πρώτο βασιλιά τον Φυγέα γιο του Αλφειού και αδελφού του Φορονέα βασιλιά του Άργους , γαμβρός του ήταν ο Αγαπήνορας αρχηγός των Αρκάδων στον Τρωικό πόλεμο[1]. Ο Φυγέας αλλάζει το όνομα της πόλης σε Φυγία και επί εποχής του η πόλη γνώρισε την μεγαλύτερη ακμή της . Η Ψωφίδα έκοβε και δικά της νομίσματα ,χάλκινα και αργυρά, στην μία όψη είχαν τα αρχικά της πόλης , ΧΟ, και ένα βελανίδι, στην άλλη όψη είχαν τον Ερύμανθο , οικιστή της πόλης, ή την θεά Άρτεμις . Στην Ψωφίδα υπήρχαν , θέατρο, ναοί του Δία , της Ερυκίνης Αφροδίτης , του Ερύμανθου, ιερό του Αλκμέωνα, και πολλά δημόσια κτήρια.

Σύμφωνα με την μυθολογία στην περιοχή της Ψωφίδας ο Ηρακλής σκότωσε τον Ερυμάνθιο Κάπρο και ερχόμενος για την άθλο του φέρνει μαζί του την Ψωφίδα κόρη του βασιλιά Έρυκα της Σικελίας . Παιδιά του Ηρακλή και της Ψωφίδας ήταν οι Πρόμαχος και Εχέφρονας που όταν μεγάλωσαν έγιναν βασιλιάδες της Ψωφίδας.

Το όνομα της πόλης προέρχεται ή από τον Ψώφις απόγονου του Ερύμανθου ή από την Ψωφίδα κόρη του Έρυκα που παντρεύτηκε ο Ηρακλής.

Η Ψωφίδα δεν συμμετείχε στον Τρωικό πόλεμο,αλλά συμμετείχε στους Μεσσηνιακούς πολέμους αλλά και στον Πελοποννησιακό πόλεμο. Διατηρούσε συμμαχία με τα γειτονικά κράτη - πόλεις του Κλείτωρ και Θέλπουσα αλλά είχε καλές σχέσεις με όλες τις Αρκαδικές πόλεις, διατηρούσε καλές σχέσεις με τα Ηλειακά κράτη που συνόρευε .Ήταν μέλος της Αχαϊκής Συμπολιτείας

Απο την Ψωφίδα ήσαντε οι Ζάκυνθος , οικιστής της Ζακύνθου και ο Δάρδανος οικιστής της Δάρδανου στην Μικρά Ασία. Ο Αλκέμων που σύμφωνα με την μυθολογία ήταν μητροκτόνος και εξαγνίστηκε στα νερά του ερύμανθου ποταμού. [2]

Η Ψωφίδα καταλήφθηκε από τον Φίλιππο Ε΄το 217 π.χ. και έχασε την ανεξαρτησία της, αργότερα καταλήφθηκε από τους Ρωμαίους όπου της είχε δοθεί ημιαυτονομία και έκοβε νομίσματα . Καταστράφηκε από τον Αλάριχο το 398 και εγκαταλείφθηκε.

Η αρχαία Ψωφίδα έχει ανασκαφή σε μεγάλο μέρος της ,έχουν βρεθεί τα τείχη της πόλης , λείψανα μεγαλοπρεπών κτηρίων, κίονες , ερείπια του θεάτρου, αγάλματα και πολλές επιγραφές.[3]

Ο αρχαιολογικός χώρος βρίσκετε δίπλα στο χωριό Τριπόταμα στα σύνορα των νομών Αχαΐας, Ηλείας, Αρκαδίας. Απέχει 90 χιλιόμετρα απο την Πάτρα , 70 από την Τρίπολη και 50 από τα Καλάβρυτα.

Αναφορές

  1. "[2] Ἀγαπήνωρ δὲ ὁ Ἀγκαίου τοῦ Λυκούργου μετὰ Ἔχεμον βασιλεύσας ἐς Τροίαν ἡγήσατο Ἀρκάσιν. Ἰλίου δὲ ἁλούσης ὁ τοῖς Ἕλλησι κατὰ τὸν πλοῦν τὸν οἴκαδε ἐπιγενόμενος χειμὼν Ἀγαπήνορα καὶ τὸ Ἀρκάδων ναυτικὸν κατήνεγκεν ἐς Κύπρον, κ ..."Παυσανία Αρκαδικά
  2. "XXIV. Ψωφῖδος δὲ οἱ μέν φασιν οἰκιστὴν γενέσθαι Ψώφιδα τὸν Ἄρρωνος τοῦ Ἐρυμάνθου τοῦ Ἀρίστα τοῦ Παρθάονος τοῦ Περιφήτου τοῦ Νυκτίμου: τοῖς δέ ἐστιν εἰρημένα θυγατέρα Ψωφῖδα εἶναι Ξάνθου τοῦ Ἐρυμάνθου τοῦ Ἀρκάδος. τάδε μὲν οὖν οὕτω κατὰ τὴν Ἀρκάδων ἐς τοὺς βασιλέας ἔχει μνήμην: [2] ὁ δὲ ἀληθέστατος τῶν λόγων ἐστὶν Ἔρυκος τοῦ ἐν Σικανίᾳ δυναστεύσαντος παῖδα εἶναι τὴν Ψωφῖδα, ᾗ ἐς τὸν οἶκον οὐκ ἠξίου, καταλείπει δὲ ἔχουσαν ἐν τῇ γαστρὶ παρὰ Λυκόρτᾳ, ξένῳ μὲν ὄντι αὐτοῦ, παροικοῦντι δὲ ἐν πόλει Φηγίᾳ, πρὸ δὲ τοῦ Φηγέως τῆς βασιλείας Ἐρυμάνθῳ καλουμένῃ: ἐπιτραφέντες δὲ αὐτόθι Ἐχέφρων καὶ Πρόμαχος Ἡρακλέους τε ὄντες καὶ τῆς γυναικὸς τῆς Σικανῆς μετέθεντο τῇ Φηγίᾳ τὸ ὄνομα Ψωφῖδα ἀπὸ τῆς μητρός. [3] ἔστι δὲ καὶ Ζακυνθίων τῇ ἀκροπόλει Ψωφὶς ὄνομα, ὅτι ναυσὶν ἐς τὴν νῆσον ἐπεραιώθη πρῶτος καὶ ἐγένετο οἰκιστὴς ἀνὴρ Ψωφίδιος, Ζάκυνθος [τε] ὁ Δαρδάνου. Σειρῶν μὲν δὴ σταδίοις ἐστὶν ἀπωτέρω τριάκοντα ἡ Ψωφίς: παρὰ δὲ αὐτὴν ὅ τε Ἀροάνιος ποταμὸς καὶ ὀλίγον ἀπωτέρω τῆς πόλεως Ἐρύμανθος ῥέουσιν. [4] ἔχει δὲ τὰς πηγὰς ὁ Ἐρύμανθος ἐν ὄρει Λαμπείᾳ, τὸ δὲ ὄρος τοῦτο ἱερὸν εἶναι Πανὸς λέγεται: εἴη δ' ἂν τοῦ ὄρους τοῦ Ἐρυμάνθου μοῖρα ἡ Λάμπεια. ἐποίησε δὲ Ὅμηρος ὡς ἐν Ταϋγέτῳ τε καὶ Ἐρυμάνθῳ Θηρευτὴς Οὖν τῆς Λαμπείας ὁ Ἐρύμανθος, καὶ Ἀρκαδίαν διεξελθὼν ἐν δεξιᾷ μὲν τὸ ὄρος ἔχων τὴν Φολόην, ἐν ἀριστερᾷ δὲ πάλιν Θέλπουσαν χώραν, κάτεισιν ἐς τὸν Ἀλφειόν. [5] λέγεται δὲ ὡς Ἡρακλῆς κατὰ πρόσταγμα Εὐρυσθέως παρὰ τῷ Ἐρυμάνθῳ θηράσειεν ὗν μεγέθει καὶ ἀλκῇ τοὺς ἄλλους ὑπερηρκότα. Κυμαῖοι δὲ οἱ ἐν Ὀπικοῖς συὸς ὀδόντας ἀνακειμένους παρὰ σφίσιν ἐν Ἀπόλλωνος ἱερῷ λόγῳ μὲν λέγουσιν ὡς οἱ ὀδόντες ὑὸς εἶεν τοῦ Ἐρυμανθίου, τῷ λόγῳ δὲ αὐτῶν οὐδὲ ἐπ' ὀλίγον μέτεστι τοῦ εἰκότος. [6] Ψωφιδίοις δὲ ἐν τῇ πόλει τοῦτο μὲν Ἀφροδίτης ἱερὸν Ἐρυκίνης ἐστὶν ἐπίκλησιν--[ἧς] ἐρείπια ἐφ' ἡμῶν ἐλείπετο αὐτοῦ μόνα, ἐλέγοντο δὲ οἱ Ψωφῖδος αὐτὸ ἱδρύσασθαι παῖδες, καὶ [ἐν] τῷ λόγῳ τὸ εἰκὸς πρόσεστι: ἔστι γὰρ καὶ ἐν Σικελίᾳ τῆς Ἐρυκίνης ἱερὸν ἐν τῇ χώρᾳ τῇ Ἔρυκος, ἁγιώτατόν τε ἐκ παλαιοτάτου καὶ οὐκ ἀποδέον πλούτῳ τοῦ ἱεροῦ τοῦ ἐν Πάφῳ-- [7] Προμάχου δὲ καὶ Ἐχέφρονος τῶν Ψωφῖδος οὐκ ἐπιφανῆ κατ' ἐμὲ ἔτι ἦν τὰ ἡρῷα. τέθαπται δὲ καὶ Ἀλκμαίων ἐν Ψωφῖδι ὁ Ἀμφιαράου, καί οἱ τὸ μνῆμά ἐστιν οἴκημα οὔτε μεγέθει οὔτε ἄλλως κεκοσμημένον: περὶ δὲ αὐτὸ κυπάρισσοι πεφύκασιν ἐς τοσοῦτον ὕψος ἀνήκουσαι, ὥστε καὶ τὸ ὄρος τὸ πρὸς τῇ Ψωφῖδι κατεσκιάζετο ὑπ' αὐτῶν. ταύτας οὐκ ἐθέλουσιν ἐκκόπτειν ἱερὰς τοῦ Ἀλκμαίωνος νομίζοντες: καλοῦνται δὲ ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων παρθένοι. [8] ὁ δὲ Ἀλκμαίων ἡνίκα τὴν μητέρα ἀποκτείνας ἔφυγεν ἐξ Ἄργους, τότε ἐς τὴν Ψωφῖδα ἐλθών, Φηγίαν ἔτι ἀπὸ τοῦ Φηγέως ὀνομαζομένην, συνῴκησεν Ἀλφεσιβοίᾳ τῇ Φηγέως θυγατρὶ καὶ αὐτῇ δῶρα ὡς τὸ εἰκὸς καὶ ἄλλα καὶ τὸν ὅρμον δίδωσιν. ὡς δὲ οἰκοῦντι αὐτῷ παρὰ τοῖς Ἀρκάσιν οὐδὲν ἐγίνετο ἡ νόσος ῥᾴων, κατέφυγεν ἐπὶ τὸ μαντεῖον τὸ ἐν Δελφοῖς, καὶ αὐτὸν ἡ Πυθία διδάσκει τὸν Ἐριφύλης ἀλάστορα ἐς ταύτην οἱ μόνην χώραν οὐ συνακολουθήσειν, ἥτις ἐστὶ νεωτάτη καὶ ἡ θάλασσα τοῦ μητρῴου μιάσματος ἀνέφηνεν ὕστερον αὐτήν. [9] καὶ ὁ μὲν ἐξευρὼν τοῦ Ἀχελῴου τὴν πρόσχωσιν ἐνταῦθα ᾤκησε, καὶ γυναῖκα ἔσχε Καλλιρόην τοῦ Ἀχελῴου θυγατέρα λόγῳ τῷ Ἀκαρνάνων, καί οἱ παῖδες Ἀκαρνάν τε καὶ Ἀμφότερος ἐγένοντο: ἀπὸ δὲ τοῦ Ἀκαρνᾶνος τοῖς ἐν τῇ ἠπείρῳ ταύτῃ τὸ ὄνομα τὸ νῦν γενέσθαι λέγουσι τὰ πρὸ τούτου Κούρησι καλουμένοις. ἐς ἐπιθυμίας δὲ ἀνοήτους πολλοὶ μὲν ἄνδρες, γυναῖκες δὲ ἔτι πλέον ἐξοκέλλουσιν. [10] ἐπεθύμησεν ἡ Καλλιρόη τῆς Ἐριφύλης οἱ γενέσθαι τὸν ὅρμον καὶ δι' αὐτὸ ἐς τὴν Φηγίαν τὸν Ἀλκμαίωνα ἔστειλεν ἄκοντα, καὶ αὐτὸν ὑπὸ Φηγέως τῶν παίδων Τημένου καὶ Ἀξίονος δολοφονηθέντα ἐπέλαβεν ἡ τελευτή. τοῦ Φηγέως δὲ οἱ παῖδες τῷ Ἀπόλλωνι ἀναθεῖναι τῷ ἐν Δελφοῖς λέγονται τὸν ὅρμον. καὶ ἐπὶ τούτων βασιλευόντων ἐν Φηγίᾳ τότε ἔτι καλουμένῃ τῇ πόλει [Φηγίᾳ] στρατεῦσαί φασιν Ἕλληνας ἐς Τροίαν: σφᾶς δὲ οἱ Ψωφίδιοι τοῦ στόλου φασὶν οὐ μετασχεῖν, ὅτι αὐτῶν τοῖς βασιλεῦσιν οἱ Ἀργείων ἀπηχθάνοντο ἡγεμόνες, κατὰ γένος τε τῷ Ἀλκμαίωνι οἱ πολλοὶ προσήκοντες καὶ τῆς ἐπιστρατείας αὐτῷ κοινωνήσαντες ἐς Θήβας. [11] τὰς δὲ Ἐχινάδας νήσους ὑπὸ τοῦ Ἀχελῴου μὴ σφᾶς ἤπειρον ἄχρι ἡμῶν ἀπειργάσθαι γέγονε δὴ αἰτία τὸ Αἰτωλῶν ἔθνος, γεγόνασι δὲ αὐτοί τε ἀνάστατοι καὶ ἡ γῆ σφισι πᾶσα ἠρήμωται: ταῖς Ἐχινάσιν οὖν ἅτε ἀσπόρου μενούσης τῆς Αἰτωλίας οὐχ ὁμοίως ὁ Ἀχελῷος ἐπάγει τὴν ἰλύν. μαρτύριον δέ μοι τοῦ λόγου: ὁ γὰρ Μαίανδρος διὰ τῆς Φρυγῶν καὶ Καρῶν ἀρουμένης ὅσα ἔτη ῥέων τὴν μεταξὺ Πριήνης καὶ Μιλήτου θάλασσαν ἐν οὐ πολλῷ χρόνῳ πεποίηκεν ἤπειρον. [12] Ψωφιδίοις δὲ καὶ παρὰ τῷ Ἐρυμάνθῳ ναός ἐστιν Ἐρυμάνθου καὶ ἄγαλμα. ποιεῖται δὲ πλὴν τοῦ Αἰγυπτίου Νείλου ποταμοῖς τοῖς ἄλλοις λίθου λευκοῦ τὰ ἀγάλματα: τῷ Νείλῳ δέ, ἅτε διὰ τῆς Αἰθιόπων κατιόντι ἐς θάλασσαν, μέλανος λίθου τὰ ἀγάλματα ἐργάζεσθαι νομίζουσιν. [13] ὃν δὲ ἤκουσα ἐν Ψωφῖδι ἐπὶ Ἀγλαῷ λόγον ἀνδρὶ Ψωφιδίῳ κατὰ Κροῖσον τὸν Λυδὸν ὄντι ἡλικίαν, ὡς ὁ Ἀγλαὸς τὸν χρόνον τοῦ βίου πάντα γένοιτο εὐδαίμων, οὔ με ἔπειθεν ὁ λόγος. ἀλλὰ ἀνθρώπων μὲν τῶν ἐφ' ἑαυτοῦ κακὰ ἄν τις ἐλάσσονα ἀναδέξαιτο, καθὰ καὶ ναῦς ἧσσον ἂν χειμασθείη νεὼς ἄλλης: [14] ἄνδρα δὲ συμφορῶν ἀεὶ στάντα ἐκτὸς ἢ τὰ πάντα οὐρίῳ ναῦν χρησαμένην πνεύματι οὐκ ἔστιν ὅπως δυνησόμεθα ἐξευρεῖν, ἐπεὶ καὶ Ὅμηρος κατακείμενον παρὰ τῷ Διὶ ἀγαθῶν πίθον, τὸν δὲ ἕτερον κακῶν ἐποίησεν, ὑπὸ τοῦ ἐν Δελφοῖς θεοῦ δεδιδαγμένος, ὃς αὐτόν ποτε Ὅμηρον κακοδαίμονά τε προσεῖπε καὶ ὄλβιον ὡς φύντα ἐπὶ ἀμφοτέροις ὁμοίως."Παυσανία Αρκαδικά
  3. arcadia.ceid.upatras.gr