Μαρία Φιόντοροβνα (Σοφία Δωροθέα της Βυρτεμβέργης)
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Σοφία Δωροθέα (γερμ. Sophie Dorothea, 25 Οκτωβρίου 1759 – 5 Νοεμβρίου 1828) από τον Οίκο της Βυρτεμβέργης ήταν κόρη του Δούκα της Βυρτεμβέργης και με τον γάμο της έγινε Αυτοκράτειρα της Ρωσίας, ως δεύτερη σύζυγος του αυτοκράτορα Παύλου. Για να παντρευτεί τον Τσάρο βαφτίστηκε Ορθόδοξη και έλαβε το όνομα Μαρία Φιόντοροβνα (ρωσ. Мария Фёдоровна).
Βιογραφικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]H Σοφία Μαρία Δωροθέα Αυγούστα Λουίζα γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1759 και ήταν το τρίτο παιδί και η μεγαλύτερη κόρη του Φρειδερίκου Β΄ Ευγένιου της Βυρτεμβέργης και της Φρειδερίκης των Χοεντσόλλερν, κόρης του Φρειδερίκου Γουλιέλμου του Βραδεμβούργου-Σβετ. Μεγάλωσε στο Μονμπελιάρ και έλαβε εξαιρετική εκπαίδευση για την εποχή της. Ήταν λάτρης των τεχνών και μιλούσε γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά και λατινικά.
Το 1773 η Σοφία Δωροθέα, όπως και άλλες Γερμανίδες πριγκίπισσες, προτάθηκε για νύφη του Παύλου, Διαδόχου της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, γιου της Αικατερίνης Β, τελικά όμως δεν επιλέχθηκε, επειδή ήταν μόνο 14 χρονών. Σύζυγος του Παύλου έγινε η Βιλελμίνη Λουίζα της Έσσης-Ντάρμστατ, ενώ η Σοφία Δωροθέα αρραβωνιάστηκε τον αδελφό της Βιλελμίνης Λουίζας, Λουδοβίκο Α΄. Όμως το 1776, μετά τον θάνατο της Βιλελμίνης Λουίζας, ο Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας πρότεινε ξανά για σύζυγο του Τσάρου τη Σοφία Δωροθέα και η Αικατερίνη Β΄ δέχθηκε. Ο αρραβώνας της Σοφίας Δωροθέας με τον Λουδοβίκο Α΄ διαλύθηκε, αφού ο τελευταίος αποζημιώθηκε και στις 26 Σεπτεμβρίου 1776 παντρεύτηκε τον Παύλο. Προηγουμένως είχε βαφτιστεί Ορθόδοξη και είχε λάβει το όνομα Μαρία Φιόντοροβνα. Ο Παύλος ήταν ευχαριστημένος με τη νέα του σύζυγο καθώς ήταν «υψηλή, καλλίγραμμη, έξυπνη, με ετοιμότητα πνεύματος», αλλά και η Μαρία αγαπούσε πολύ τον άνδρα της, παρά τον δύσκολο χαρακτήρα του. Η Αικατερίνη Β΄ αρχικά ήταν ενθουσιασμένη με τη νύφη της. Σύντομα, όμως, άρχισε να επικρατεί ένταση στις σχέσεις των δύο γυναικών.
Το Σεπτέμβριο του 1771 ο Παύλος και η Μαρία, χρησιμοποιώντας τα ονόματα Κόμης και Κόμισσα του Σεβερνύ και αφού έλαβαν την άδεια της Αικατερίνης Β΄, ξεκίνησαν ένα ταξίδι σε χώρες της Ευρώπης, που κράτησε 14 μήνες. Στη διάρκεια του ταξιδιού τους επισκέφτηκαν την Πολωνία, την Αυστρία, την Ιταλία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και τη Γερμανία. Στο Παρίσι, που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στο ζευγάρι, επισκέφτηκαν τον Λουδοβίκο ΙΣΤ΄ και τη Μαρία Αντουανέττα. Στην Αυστρία ο Ιωσήφ Β΄ συνέκρινε τη Μαρία με τον σύζυγό της, βρίσκοντας την ανώτερη.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Αικατερίνης Β΄, η Μαρία και ο Παύλος ζούσαν κυρίως στη Γκατσίνα. Η Μαρία διατηρούσε λογοτεχνικό σαλόνι και διοργάνωνε θεατρικά και μουσικά απογεύματα για την οικογένεια και τους φίλους της. Της άρεσε να διαβάζει βιβλία και να παίζει τσέμπαλο. Όμως, η στενή σχέση του Παύλου με μία από τις κυρίες επί των τιμών, την Εκατερίνα Νελίντοβα, προκάλεσε προβλήματα στον γάμο του με τη Μαρία. Μολονότι ο Παύλος ισχυριζόταν ότι η σχέση του ήταν μόνο πλατωνική, το γεγονός αυτό επηρέασε αρνητικά τις σχέσεις της Μαρίας με την Νελίντοβα για αρκετά χρόνια, αν και αργότερα οι δύο γυναίκες προσπάθησαν από κοινού να μετριάσουν τον νευρωτικό χαρακτήρα του Παύλου.
Στις 17 Νοέμβριου 1796 η Αικατερίνη Β΄ πέθανε και στο θρόνο ανέβηκε ο Παύλος, ο οποίος έμεινε τσάρος για 4 χρόνια, 4 μήνες και 4 ημέρες, μέχρι τη δολοφονία του στις 12 Μαρτίου 1801. Το διάστημα που αυτός άσκησε την εξουσία, η Μαρία είχε μεγάλη επίδραση επάνω του και αναμίχθηκε, αρχικά λίγο και σταδιακά εντονότερα στην πολιτική. Μετά τη δολοφονία του στο θρόνο ανέβηκε ο πρώτος γιος τους, Αλέξανδρος, και η Μαρία προσπάθησε να επηρεάσει και αυτόν στην άσκηση της πολιτικής, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Κράτησε πολύ αρνητική στάση απέναντι στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη και αρνήθηκε να του δώσει ως σύζυγο την κόρη της Αικατερίνη και αργότερα την Άννα.
Είχε καλό γούστο και διακόσμησε και επίπλωσε τα παλάτια στη Γκάτσινα και στο Τσάρσκογιε Σελό, καθώς και τα Χειμερινά Ανάκτορα και το Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη. Στήριξε πολύ τις τέχνες και ίδρυσε τα πρώτα σχολεία για γυναίκες, καθώς και φιλανθρωπικές οργανώσεις. Το 1807 ίδρυσε το πρώτο σχολείο για κωφούς στη Ρωσία.
Πέθανε στις 5 Νοεμβρίου 1828 σε ηλικία 69 ετών. Μετά τον θάνατό της ο δεύτερος γιος της, Νικόλαος Α΄, σύμφωνα με την τελευταία επιθυμία της, έκαψε το ημερολόγιό της στο οποίο κατέγραφε με λεπτομέρειες τη ζωή της.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε το 1776 τον Παύλο της Ρωσίας και είχε δέκα τέκνα:
- Αλέξανδρος Α΄ (1777 - 1825), Αυτοκράτορας της Ρωσίας.
- Κωνσταντίνος (1779 - 1831), Μέγας Δούκας της Ρωσίας.
- Αλεξάνδρα (1783 - 1801), παντρεύτηκε τον Ιωσήφ, Αρχιδούκα της Αυστρίας και Παλατινό Κόμη της Ουγγαρίας.
- Ελένη (1784 - 1803), παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο Λουδοβίκο του Μεκλεμβούργου-Σβερίν.
- Μαρία (1786 - 1859), παντρεύτηκε τον Κάρολο Φρειδερίκο της Σαξονίας-Βαϊμάρης-Άιζεναχ.
- Αικατερίνη (1788 - 1819), παντρεύτηκε πρώτα τον Γεώργιο του Ολδεμβούργου, και μετά τον Γουλιέλμο Α΄ της Βυρτεμβέργης.
- Όλγα (1792 - 1795).
- Άννα (1795 - 1865), παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο Β΄ των Κάτω Χωρών.
- Νικόλαος Α΄ (1796 - 1855), Αυτοκράτορας της Ρωσίας.
- Μιχαήλ (1798 - 1849), Μέγας Δούκας της Ρωσίας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 9798942. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10194.htm#i101937. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00116643. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Мария Феодоровна» (Ρωσικά)
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ «Павел I» (Ρωσικά)
- ↑ p10194.htm#i101937. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Nicolai von Gretsch: «Александр I» (Ρωσικά)
- ↑ Sergei Semyonovich Trubachov: «Александра Павловна» (Ρωσικά)
- ↑ «Александра Павловна» (Ρωσικά)
- ↑ Andrey Krayevsky: «Александра Павловна» (Ρωσικά)
- ↑ «Екатерина Павловна» (Ρωσικά)
- ↑ Sergei Semyonovich Trubachov: «Анна Павловна» (Ρωσικά)