Σύνοδος της Χαλκηδόνας
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Σύνοδος της Χαλκηδόνας Δ΄ Οικουμενική | |
|---|---|
 | |
| Ημερομηνία | 451 μ.Χ. |
| Αποδεκτή από | Ρωμαιοκαθολικούς, Παλαιοκαθολικούς, Ανατολικούς Ορθόδοξους, Αγγλικανούς, Λουθηρανούς |
| Προηγούμενη σύνοδος | Πρώτη Σύνοδος της Εφέσου |
| Επόμενη σύνοδος | Β΄ Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης |
| Συγκλήθηκε από | Αυτοκράτορας Μαρκιανός |
| Προέδρευσε | Ανατόλιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως |
| Συμμετοχή | περί τους 520 |
| Θέματα συζήτησης | καταδίκη των αποφάσεων της «Ληστρικής Συνόδου» (449), τα φερόμενα αδικήματα του Διοσκόρου Αλεξανδρείας, απόδοση του Χριστολογικού δόγματος, πολλές διαφωνίες σχετικά με επισκόπους και επισκοπές |
| Χρονολογική λίστα Οικουμενικών συνόδων | |
Η Δ΄ Οικουμενική σύνοδος συνεκλήθη στην Χαλκηδόνα το 451 από το αυτοκρατορικό ζεύγος Μαρκιανού και Πουλχερίας. Σε αυτήν συζητήθηκε και ήρθη μια διαφωνία, που κράτησε για μια εκατονταετία περίπου, σχετικά με την απόδοση του Χριστολογικού δόγματος: η Αλεξανδρινή, μέχρι τότε, μονοφυσιτική σχολή και από την άλλη η δεύτερη μεγάλη θεολογική σχολή, η Αντιοχειανή, με την δυοφυσιτική ορολογία. Ο αριθμός των μελών που υπέγραψε τις αποφάσεις της Συνόδου υπερέβη τους 600 επισκόπους, γεγονός που την καθιστά την πολυπληθέστερη από όλες τις προηγούμενες Οικουμενικές Συνόδους. Στις πρώτες συνεδρίες της λειτούργησε ως ανώτερο συνοδικό δικαστήριο με κύριους κατηγορουμένους τον επίσκοπο Αλεξανδρείας Διόσκορο και άλλους πρωταγωνιστές της Ληστρικής συνόδου της Εφέσου. Με την διευθέτηση του ζητήματος αυτού, οι επόμενες συνεδρίες είχαν ως θέμα τα ζητήματα πίστεως.
Η σύνοδος αποφάσισε ότι σωστότερη ορολογία του δόγματος είναι η δυοφυσιτική εις Χριστόν εν δύο φύσεσι μετά την ένωση χωρίς να αναιρεί την Εφεσιανή φόρμουλα μια φύση του Θεού Λόγου σεσαρκωμένη του 431, όπως διαμορφώθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας Κύριλλο. Με την απόφαση της Χαλκηδόνας πολλές εκκλησίες αποσχίστηκαν λόγω του ότι θεώρησαν το δόγμα ως Νεστοριανικό. Αυτές είναι γνωστές ως Προχαλκηδόνιες Εκκλησίες.
Αναπαράσταση των κυρίων δογμάτων του Χριστιανισμού.[1][2] Δεν αποτελεί εξαντλητική αναπαράσταση.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Religion Flow Chart: Christianity». Faiths and Freedoms: Religious Diversity in New York City. Macaulay Honors College at CUNY. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2015.
- ↑ «Branches of Chrisitianity». Waupun, WI: Waupun Area School District. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2015.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αθανασίου Αντωνάκης Η διδασκαλία της εν Χαλκηδόνι Δ΄ Οικουμενικής συνόδου Και ο αντιχαλκηδονισμός, Αρχαίος και σύγχρονος, Διδακτορική διατριβή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), Σχολή Θεολογική, Τμήμα Θεολογίας, 2005
- Παπαδόπουλος Στυλιανός, Η Δ' οικουμενική σύνοδος (451), Το οικοδόμημα της Χριστολογίας, περιοδικό Θεολογία, τόμος ΟΖ', τεύχος 2, Αθήνα 2006, σελ. 449-472.
- Φειδάς Βλάσιος (2015), Ομ. Καθηγητής ΕΚΠΑ, Εκκλησιαστική Ιστορία Α', Τετάρτη έκδοση, Αυτοέκδοση, σελ. 638-656, ISBN 9789609639057.