Nevermore

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Nevermore
Οι Nevermore ζωντανά το 2007
Πληροφορίες
Προέλευση ΗΠΑ
Μουσικά είδηProgressive Metal, Thrash Metal, Power Metal, Speed Metal
Παρουσία1991 - 2011
Δισκογραφική εταιρείαCentury Media
Πρώην μέληΤζεφ Λούμις
Γουόρελ Ντέιν
Βαν Γουίλιαμς
Τζιμ Σέπαρντ
Μαρκ Άρινγκτον
Πατ Ο'Μπράιεν
Στιβ Σμιθ
Τιμ Κάλβερτ
Ιστότοπος
http://www.nevermore.tv

Οι Nevermore είναι ένα αμερικάνικο συγκρότημα από το Σιάτλ των Ηνωμένων Πολιτειών, που ιδρύθηκε το 1991. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται ως progressive metal, καθώς συνδύαζαν πολλά είδη όπως το heavy metal, το thrash metal, το neo-classical metal, το power metal, ακουστικές με ηλεκτρικές κιθάρες και ποικιλία φωνητικών. Ο ήχος παρουσιάζει επίσης στοιχεία death metal, όπως τα χαμηλά κουρδίσματα. Για να περιγραφεί καλύτερα η πολυπλοκότητα της μουσικής των Nevermore, έχουν χρησιμοποιηθεί όροι όπως "τεχνικό thrash metal" ή "μελωδικό thrash metal".

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1991-1999[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Nevermore ιδρύθηκαν από τον τραγουδιστή Γουόρελ Ντέιν και τον μπασίστα Τζιμ Σέπαρντ, μέλη του συγκροτήματος Sanctuary, το οποίο διέλυσαν όταν η δισκογραφική της εταιρεία ζήτησε να ακολουθήσει μια πιο εμπορική κατεύθυνση, επηρεασμένη από grunge συγκροτήματα, όπως οι Nirvana και οι Pearl Jam. Αργότερα εντάχθηκε ο κιθαρίστας Τζεφ Λούμις, ο οποίος το 1989 συμμετείχε σε δοκιμαστικά για σόλο κιθαρίστας του thrash metal συγκροτήματος Megadeth, ενώ τα τύμπανα ανέλαβε ο Μαρκ Άρινγκτον.

Ο Γουόρελ Ντέιν το 2005

Το αρχικό ντέμο του συγκροτήματος με τίτλο "Utopia" ηχογραφήθηκε το 1992 και κέντρισε το ενδιαφέρον του παραγωγού Νιλ Κέρνον, ο οποίος τους πρότεινε να συνεργαστούν για τον πρώτο τους δίσκο, τον οποίο ηχογράφησαν το 1994. Το 1995 κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος τους με τίτλο "Nevermore" και το συγκρότημα ξεκίνησε να περιοδεύει.[1] Ο δίσκος τράβηξε την προσοχή των κριτικών και του κοινού, έτσι το συγκρότημα περιόδευσε στην Ευρώπη με το power metal σχήμα Blind Guardian συμμετέχοντας και στο "Dynamo Festival" μπροστά σε 100.000 θεατές,[2] ενώ στην Αμερική περιόδευσαν με το death metal συγκρότημα Death. Αργότερα ο κιθαρίστας Πατ Ο'Μπράιεν ανέλαβε τη ρυθμική κιθάρα των Nevermore και ο Βαν Γουίλιαμς τα τύμπανα. Το 1996 κυκλοφόρησαν το δεύτερο στούντιο άλμπουμ τους, "The Politics of Ecstasy".[3] Σύντομα όμως, ο Πατ Ο'Μπράιεν αποχώρησε για να γίνει κιθαρίστας των Cannibal Corpse.[4]
Ο κιθαρίστας Τιμ Κάλβερτ εντάχθηκε στο συγκρότημα και περιόδευσαν μαζί με τους Iced Earth,[5] ενώ το 1998 πραγματοποίησαν περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με τους Flotsam and Jetsam και στην Ευρώπη με τους Overkill.
Τον Ιανουάριο του 1999 κυκλοφόρησαν το τρίτο άλμπουμ τους, "Dreaming Neon Black".[6] Οι στίχοι δεν μιλούν τόσο για πολιτικά ζητήματα και αποκτούν ένα πιο προσωπικό ύφος του στιχουργού Γουόρελ Ντέιν. Ο δίσκος μιλάει για έναν άντρα ο οποίος παρανόησε μετά το θάνατο της γυναίκας που αγαπούσε. Τα συναισθήματα που περιγράφονται στους στίχους αποτελούν βιώματα του ίδιου του Ντέιν. Στην περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, οι Nevermore έπαιζαν support σε συγκροτήματα όπως οι Opeth, οι Mercyful Fate και οι Iced Earth.[7] Ο Τιμ Κάλβερτ, μετά το τέλος της περιοδείας, αποχώρησε από το συγκρότημα.

2000-2011[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Nevermore συνέχισαν, προσλαμβάνοντας προσωρινούς κιθαρίστες για να τους βοηθάνε στις περιοδείες. Μεταξύ αυτών ήταν ο Κούραν Μέρφι, που αργότερα πήγε στους Annihilator και ο Κρις Μπρόντερικ που έγινε κιθαρίστας των Megadeth.[8] Το 2000, τα τέσσερα μόνιμα μέλη του συγκροτήματος ηχογράφησαν και κυκλοφόρησαν το "Dead Heart In A Dead World", τον καλύτερο και πιο επιτυχημένο εμπορικά μέχρι τότε δίσκο τους, αφού κατάφερε να φτάσει στο # 57 στη Γερμανία.[9] Ορισμένες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκροτήματος, όπως τα "Narcosynthesis", "Heart Collector", "The River Dragon Has Come" και το "Believe In Nothing", το μόνο σινγκλ που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα. Στο δίσκο αυτό εντοπίζεται για πρώτη φορά η χρήση εφτάχορδης κιθάρας, σήμα κατατεθέν του κιθαρίστα Τζεφ Λούμις. Κατά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, οι Nevermore εμφανιζόταν μαζί με τους Fates Warning και τους Planet X, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2001 περιόδευσαν μαζί με τους Savatage.
Το 2003, το συγκρότημα κυκλοφορεί το "Enemies of Reality".[10] Λόγω μάλιστα της μέτριας παραγωγής του Κέλι Γκρέι, το 2005 επανακυκλοφόρησε, αφού επαναμιξαρίστηκε. Το άλμπουμ μπήκε στα τσαρτ της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Ιταλίας. Στην περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, τη θέση του δεύτερου κιθαρίστα πήρε ο Στιβ Σμιθ, ο οποίος αργότερα έγινε μόνιμο μέλος των Nevermore τον Απρίλιο του 2004. Κατά τις ευρωπαϊκές τους εμφανίσεις έπαιζαν μαζί με τους Arch Enemy, ενώ στην Αμερική εμφανιζόταν μαζί με τους Children of Bodom και τους Dimmu Borgir.

Ο Τζεφ Λούμις το 2007

Το 2006, κυκλοφόρησε το "This Godless Endeavor", που ξεπέρασε σε πωλήσεις και το "Dead Heart In A Dead World".[11] Στα πλαίσια της προώθησης του δίσκου, οι Nevermore συμμετείχαν στην "Gigantour" του τραγουδιστή των Megadeth, Ντέιβ Μαστέιν, με συγκροτήματα όπως οι ίδιοι οι Megadeth, οι Anthrax, οι Dream Theater, οι The Dillinger Escape Plan και οι Fear Factory[12].
Από το 2006, ξεκίνησε μια περίοδος γεμάτη προβλήματα για το συγκρότημα. Ο μπασίστας Τζιμ Σέπαρντ παρουσίασε επιπλοκές από εντερίτιδα, ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε για 15 χρόνια. Ο κιθαρίστας Στιβ Σμιθ διαγνώστηκε με μια ασθένεια των νεφρών, ενώ ο τραγουδιστής Γουόρελ Ντέιν ασθενούσε συχνά λόγω του διαβήτη απ' τον οποίο έπασχε. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η ακύρωση της συναυλίας στο Μπόχουμ της Γερμανίας στις 12 Σεπτεμβρίου του 2006, η οποία ήταν προγραμματισμένη να βιντεοσκοπηθεί.[13] Τελικά, η συναυλία πραγματοποιήθηκε στις 11 Οκτωβρίου και συμπεριλήφθηκε στο DVD-ντοκιμαντέρ της περιοδείας του συγκροτήματος το 2008, με τίτλο "The Year of the Voyager".[14] Την ίδια χρονιά, οι Τζεφ Λούμις[15] και Γουόρελ Ντέιν[16] κυκλοφορούν τους σόλο δίσκους τους. Εν τω μεταξύ, το 2007 ο κιθαρίστας Στιβ Σμιθ είχε αποχωρήσει από το συγκρότημα.[17]
Οι Nevermore εμφανίστηκαν στο φεστιβάλ "Wacken Open Air" του 2009 μαζί με ονόματα όπως οι Motörhead, Dragonforce και Hammerfall.[18] Πέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία του "This Godless Endeavor" κυκλοφόρησαν το "The Obsidian Conspiracy", το οποίο κυκλοφόρησε στις 31 Μαΐου 2010.[19] Το άλμπουμ έλαβε καλές κριτικές, ενώ έχει χαρακτηριστεί ηχητικά κοντινό στο "Dead Heart In A Dead World". Ο ίδιος ο Τζεφ Λούμις έχει χαρακτηρίσει τα τραγούδια του δίσκου πιο εμπορικά σε σχέση με το παρελθόν τους.[20]
Οι Nevermore περιόδευσαν στη Βόρεια Αμερική μαζί με τους Warbringer, Hatesphere και Blackguard, αλλά τον Απρίλιο του 2011 ακύρωσαν την προγραμματισμένη περιοδεία τους μαζί με τους Symphony X.[21] Αργότερα, τον ίδιο μήνα, οι Λούμις και Γουίλιαμς ανακοίνωσαν την αποχώρηση τους από το συγκρότημα για προσωπικούς λόγους και το συγκρότημα ακύρωσε την επερχόμενη αυστραλιανή περιοδεία.[22][23] Μετά την επανένωση των Sanctuary, ο Ντέιν ανακοίνωσε ότι οι Nevermore δεν έχουν διαλυθεί αλλά ότι ο ίδιος επικεντρώνεται στους Sanctuary.[24] Παρ' όλα αυτά, το συγκρότημα σταμάτησε τη δραστηριότητα του, αν και τα μέλη του δηλώνουν ότι υπάρχει η πιθανότητα επανένωσης του συγκροτήματος.[25]

Μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τελευταία σύνθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώην Μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μαρκ Άρινγκτον (τύμπανα)
  • Πατ Ο'Μπράιεν (κιθάρα)
  • Τιμ Κάλβερτ (κιθάρα)
  • Στιβ Σμιθ (κιθάρα)

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στούντιο ηχογραφήσεις
Έτος Άλμπουμ Η.Π.Α.

[26]
Γερμανία

[27]
Ολλανδία

[28]
1995 Nevermore - - -
1996 The Politics of Ecstasy - - -
1999 Dreaming Neon Black - 80 -
2000 Dead Heart In A Dead World - 57 -
2003 Enemies of Reality - 34 87
2005 This Godless Endeavor - 26 73
2010 The Obsidian Conspiracy 132 13 69
Ζωντανές ηχογραφήσεις
Συλλογές
EP

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Nevermore - Nevermore | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  2. Dynamo Open Air 1995 at Vliegbasis Welschap
  3. Nevermore - The Politics of Ecstasy | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  4. «Pat O'Brien - B.C. Rich Guitars». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2014. 
  5. «Nevermore / Iced Earth - Metal-Elf's Homepage». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2014. 
  6. Nevermore - Dreaming Neon Black | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  7. Mercyful Fate & Nevermore - metalupdate.com
  8. Nevermore: Chris Broderick & Jeff Loomis Guitar Solo Duel - Youtube
  9. Nevermore - Dead Heart In A Dead World | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  10. Nevermore - Enemies of Reality | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  11. Nevermore - This Godless Endeavor | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  12. www.gigantour.com
  13. NEVERMORE Explains Bochum Concert Cancellation; Rescheduled Date Announced
  14. 01 Nevermore Bochum Germany 11 10 2006 - YouTube
  15. Jeff Loomis - Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives
  16. Warrel Dane - Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives
  17. Guitarist STEVE SMYTH Parts Ways With NEVERMORE
  18. Nevermore at Wacken Open Air 2009 - Setlist.fm
  19. Nevermore - The Obsidian Conspiracy | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  20. «Nevermore's Jeff Loomis Discusses 'The Obsidian Conspiracy'». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2014. 
  21. NEVERMORE Cancels North American Tour Dates
  22. «Jeff Loomis and Van Williams Leave NEVERMORE». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2014. 
  23. «Nevermore cancel Australian tour dates». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2014. 
  24. Singer WARREL DANE Says NEVERMORE 'Is Not Dead', Focuses On SANCTUARY
  25. JEFF LOOMIS Doesn't Rule Out NEVERMORE Reunion
  26. Αμερικάνικα τσαρτ
  27. Γερμανικά τσαρτ[νεκρός σύνδεσμος]
  28. Ολλανδικά τσαρτ

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]