Σεργκέι Κορολιόφ

Σεργκέι Κορολιόβ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Сергей Павлович Королёв (Ρωσικά)
Προφορά
Γέννηση	30  Δεκεμβρίου 1906ιουλ. / 12  Ιανουαρίου 1907γρηγ. Ζιτόμιρ
Θάνατος	14  Ιανουαρίου 1966 Μόσχα
Αιτία θανάτου	καρκίνος και νεόπλασμα
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Νεκρόπολη Τείχους του Κρεμλίνου
Κατοικία	Οδησσός Νίζιν Μόσχα Lyadov Street (1944–1946)
Εθνικότητα	Ουκρανοί
Χώρα πολιτογράφησης	Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρωσικά
Σπουδές	Πολυτεχνικό Ινστιτούτο της Ουκρανίας (1924–1926) Κρατικό τεχνικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας - Μπάουμαν (από 1926)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	military flight engineer μηχανικός σχεδιασμού διδάσκων πανεπιστημίου στρατιωτικός επιστήμονας μηχανικός φυσικός
Εργοδότης	ΡΚΚ Ενέργεια (από 1946) Group for the Study of Reactive Motion Reactive Scientific Research Institute (από 1933) Nordhausen (Institut)
Αξιοσημείωτο έργο	R-7
Επηρεάστηκε από	Κονσταντίν Τσιολκόφσκι Sergei Utochkin Φρίντριχ Τσάντερ
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Οικογένεια
Σύζυγος	Kseniia Vintsentini
Τέκνα	Natalii︠a︡ Koroleva
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	συνταγματάρχης και στρατιώτης/Κόκκινος Στρατός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	διευθυντής (από 1946, TsNIIMash)
Βραβεύσεις	τάγμα του Λένιν (20  Απριλίου 1956) τάγμα του Παράσημου της Τιμής (16  Σεπτεμβρίου 1945) βραβείο Λένιν (1957) μετάλλιο για την αξία της εργασίας μετάλλιο "Για ηρωική εργασία στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945" (6  Ιουνίου 1945) Χρυσό Μετάλλιο του Σφυροδρέπανου (20  Απριλίου 1956) τάγμα του Λένιν (29  Δεκεμβρίου 1956) τάγμα του Λένιν (9  Φεβρουαρίου 1957) Χρυσό Μετάλλιο του Σφυροδρέπανου (17  Ιουνίου 1961) μετάλλιο για την 800η επέτειο της Μόσχας (12  Μαρτίου 1949) International Space Hall of Fame (1976) Ήρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα

Ο Σεργκέι Πάβλοβιτς Κορολιόφ (ρωσική γλώσσα Сергей Павлович Королёв, ουκρανικά: Корольов Сергій Павлович‎‎; ΔΦΑ: [sʲɪrˈgʲej ˈpavɫəvʲɪt͡ɕ kɐrɐˈlʲɵf] γνωστός και με τη λανθασμένη προφορά Κορόλεφ, 12 Ιανουαρίου 1907 - 14 Ιανουαρίου 1966) ήταν Σοβιετικός επιστήμονας, ο οποίος υπήρξε ο μεγάλος αρχιτέκτονας των διαστημικών επιτευγμάτων της Σοβιετικής Ένωσης κατά τον Ψυχρό Πόλεμο.

Βιογραφία

Ο Σεργκέι Κορολιόφ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη Ζιτόμιρ, στη Βόρειο-Δυτική Ουκρανία, στις 12 Ιανουαρίου 1907. Κατά το διάστημα του Μεσοπολέμου συμμετείχε σε ερασιτεχνικές ομάδες που εφάρμοζαν κάμερες σε πυραύλους και τους εκτόξευαν ψηλά πάνω από την ατμόσφαιρα και κινηματογραφούσαν τη Γη από ύψος περίπου 20 μιλίων. Στα τέλη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου εξορίστηκε σε γκούλαγκ με την κατηγορία της προδοσίας που στην πραγματικότητα δεν διέπραξε. Πέρασε εκεί έξι χρόνια, όταν ο ίδιος ο Στάλιν έδωσε διαταγή για την αποφυλάκισή του. Δουλειά του ήταν να αποκρυπτογραφήσει για τους Ρώσους την τεχνολογία των γερμανικών πολεμικών πυραύλων, των λεγόμενων V2. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου υπήρξε ο αρχισχεδιαστής των Σοβιετικών. Η ταυτότητά του παρέμεινε κρατικό μυστικό μέχρι τον θάνατό του στις 14 Ιανουαρίου 1966 από καρδιακή προσβολή.

Έργο

Γραμματόσημο της ΕΣΣΔ (1969) προς τιμήν του

Ο Σεργκέι Κορολιόφ ήταν ο άνθρωπος πίσω από τα βασικά διαστημικά επιτεύγματα των Σοβιετικών στις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Συμμετείχε στην ομάδα που κατασκεύασε και προετοίμασε για εκτόξευση τον Σπούτνικ 1, τον πρώτο τεχνητό δορυφόρο, που σηματοδότησε την έναρξη της διαστημικής εποχής. Ήταν υπεύθυνος για τις προετοιμασίες της εκτόξευσης του Γιούρι Γκαγκάριν του πρώτου ανθρώπου στο διάστημα, και για το πρόγραμμα Βοσχόντ, που χάρισε στη Σοβιετική Ένωση την πρωτιά και στον διαστημικό περίπατο από τον Αλεξέι Λεόνοφ, όπως και τις πρωτιές για διμελές και τριμελές πλήρωμα στο διάστημα. Ανέπτυξε επίσης τον πύραυλο Ν1, για τις αποστολές των Σοβιετικών στη Σελήνη. Όλα του τα επιτεύγματα γιορτάζονται ακόμα στη Ρωσία. Τα δικής του σχεδίασης σκάφη R7 και Σογιούζ χρησιμοποιούνται ακόμα, σαράντα χρόνια μετά την πρώτη τους πτήση.