Ρούσσα Έβρου
Συντεταγμένες: 41°17′57″N 26°1′8″E / 41.29917°N 26.01889°E
| Ρούσσα | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης |
| Περιφερειακή Ενότητα | Έβρου |
| Δήμος | Σουφλίου |
| Δημοτική Ενότητα | Ορφέα |
| Δημοτική Κοινότητα | Μικρού Δερείου |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Έβρου |
| Υψόμετρο | 440 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 680 05 |
| Τηλ. κωδικός | 25540 |
Η Ρούσσα είναι ημιορεινό χωριό της περιφερειακής ενότητας Έβρου σε υψόμετρο 370 μέτρων[1]
Γεωγραφία - Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ρούσσα βρίσκεται κοντά στα σύνορα με τη Βουλγαρία και τα δυτικά όρια με την περιφερειακή ενότητα Κομοτηνής, σε απόσταση 42 χλμ. Δ.-ΒΔ. από το Σουφλί και 107 χλμ. Β.-ΒΑ. (μέσω Σουφλίου) από την Αλεξανδρούπολη. Είναι κτισμένο βορειοδυτικά του Ερυθροπόταμου, ανάμεσα στο Γονικό (Δ.-ΝΔ.), Μέγα Δέρειο (Ν.), Μικρό Δέρειο (Α.-ΒΑ.) και Οι κάτοικοί του είναι Κιζιλμπάσηδες, μια αλεβίτικη αίρεση Μπεκτασήδων και ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία (καλλιέργεια καπνού και πιο συγκεκριμένα της αρωματικής ποικιλίας «μπασμάς»)[2].
Στην περιοχή Ύψωμα Χίλια έχουν βρεθεί προϊστορικές βραχογραφίες "εγχάρακτα σχέδια ανθρώπινων μορφών, ερπετών, πουλιών και άλλων συμβόλων με γαγική και αποτροπαϊκή σημασία"[3]. Σε κοντινή περιοχή Ιντζέ-κιόη "Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως συλημένους τάφους κατασκευασμένους από πλάκες σχιστόλιθου. Ο μεγαλύτερος από αυτούς περιβάλλεται από κυκλικό κρηπίδωμα, οικοδομήθηκε με πέντε μεγάλες πλάκες και φέρει το χαρακτηριστικό πλευρικό άνοιγμα των ντόλμεν. Πρόκειται για μεγαλιθικούς τάφους-Dolmens που επισημάνθηκαν για πρώτη φορά το 1971 και χρονολογούνται από το 900 π .Χ. (Kόκκα N. 2007:198)[4]. Στα νοτιοδυτικά και σε απόσταση 2,5 χλμ. βρίσκεται το σημαντικό θρησκευτικό αξιοθέατο Τεκές Σεγίτ Αλή Σουλτάν ή Τεκές του Κιζίλ Ντελή[5]. Πρόκειται για οθωμανικό Αλεβήτικο τεκέ, δηλαδή σημείο συνάθροισης δερβίσηδων (συγκεκριμένα του τάγματος των Μπεκτασήδων), ο οποίος έχει ανακαινιστεί και ημιλειτουργεί μέχρι και σήμερα. Θεωρείται από τους παλαιότερους διατηρημένους τεκέδες στο χώρο των Βαλκανίων[6].
Διοικητικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1924, μετά την απελευθέρωση, στο ΦΕΚ 194Α-14/08/1924 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Μικρού Δερείου[7]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης μαζί με το Μικρό Δέρειο, Γέρικο, Γονικό, Μέγα Δέρειο, Πετρόλοφος και Σιδηροχώρι αποτελούν την τοπική κοινότητα Μικρού Δερείου που ανήκει στη δημοτική ενότητα Ορφέα του δήμου Σουφλίου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 346 κατοίκους[8].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 99, τομ. 30.
- ↑ «Πομακοχώρια». Eco ThraKi. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ «Θρακικός Ηλεκτρονικός Θησαυρός - Ιστορία». www.xanthi.ilsp.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Στα πομακοχώρια του νομού Έβρου, Οι βραχογραφίες της Ρούσσας». Ορεινογραφίες. 26 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2019.
- ↑ «Λατρευτικός Κύκλος - Εκκλησίες - Μοναστήρια». Εθνολογικό Μουσείο Θράκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2012.
- ↑ Heath W. Lowry σελ. 22
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10491 (σελ. 17 του pdf)
| ||||||||||||||