Προοδευτική Πανσπουδαστική Συνδικαλιστική Παράταξη
Η Προοδευτική Πανσπουδαστική Συνδικαλιστική Παράταξη, περισσότερο γνωστή με το αρκτικόλεξο ΠΠΣΠ, ήταν μία φοιτητική παράταξη στην Ελλάδα.
Η ΠΠΣΠ ιδρύθηκε τον Μάιο του 1966[1], ενώ ασκούσε ιδιαίτερη επιρροή σε φοιτητές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.[1] Η παράταξη ήταν συνδεδεμένη με την Οργάνωση Μαρξιστών Λενινιστών Ελλάδας (ΟΜΛΕ)[2] και εξέδιδε την εφημερίδα Σπουδαστικός κόσμος.[1] Κατά τη διάρκεια της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το μέλος της ΠΠΣΠ Γρηγόρης Κολλιτσίδας συμμετείχε στη Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης του Πολυτεχνείου.[3]
Μετά την πτώση της Χούντας, η ΟΜΛΕ ίδρυσε την συνδικαλιστική παράταξη Προοδευτική Εργατική Συνδικαλιστική Παράταξη (ΠΕΣΠ) και την Προοδευτική Μαθητική Συνδικαλιστική Παράταξη (ΠΜΣΠ).[1][4] Αργότερα, η ΠΠΣΠ έγινε φοιτητική παράταξη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό).[5][6]
Τον Δεκέμβριο του 1979 η ΠΠΣΠ, σε συνεργασία με άλλες παρατάξεις όπως η Αντιφασιστική Αντιϊμπεριαλιστική Σπουδαστική Παράταξη Ελλάδας (ΑΑΣΠΕ) είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις φοιτητικές κινητοποιήσεις για την κατάργηση του νόμου 815. Οι παρατάξεις αυτές κατάφεραν να κερδίσουν τις περισσότερες ψήφους σε διάφορα Διοικητικά Συμβούλια Φοιτητών, τα οποία και αποφάσισαν την πραγματοποίηση καταλήψεων σε σχολές της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, των Ιωαννίνων, της Πάτρας και του Ρεθύμνου. Αργότερα, η κυβέρνηση προχώρησε στην απόσυρση του επίμαχου νόμου.[5]
Η ΠΠΣΠ συμμετείχε σε φοιτητικές εκλογές από το 1974 μέχρι το 1981, όπου και έλαβε ποσοστά 2,64% (1974), 4,3% (1975), 5,47% (1976), 4,8% (1977), 5,4% (1978), 5,6% (1979), 5,6% (1980) και 2,1% (1981).[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 ENET. Η αριστερή αντιπολίτευση σε ΕΔΑ και ΚΚΕ
- ↑ Kostis Kornetis (15 Νοεμβρίου 2013). Children of the Dictatorship: Student Resistance, Cultural Politics and the 'Long 1960s' in Greece. Berghahn Books. σελ. 136. ISBN 978-1-78238-001-6.
- ↑ Matrix24. Η Συντονιστική Επιτροπή του Πολυτεχνείου
- ↑ Milorad M. Drachkovitch· Lewis H. Gann (1976). Yearbook on International Communist Affairs. Hoover Institution Press. σελ. 168.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Papadogiannis, Nikolaos. Confronting “imperialism” and “loneliness”: Sexual and gender relations among young Communists in Greece, 1974–1981 Αρχειοθετήθηκε 2014-11-29 στο Wayback Machine.
- ↑ Heinz Timmermann (1979). Die Kommunistischen Parteien Südeuropas: Länderstudien u. Queranalysen. Nomos-Verlag-Ges. σελ. 267. ISBN 978-3-7890-0470-4.
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Progressive All-Student Unionist Camp της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τον Κομμουνισμό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
| ||||||||||||||||
- ↑ Αν και συνεχίζουν να υφίστανται θεωρητικά, τα σχήματα που σχετίζονται ή υποστηρίζονται από την νΚΑ έχουν ιδρύσει την Attack ενώ ήδη υπάρχουν πολλά σχήματα που συμμετέχουν στα ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ, οπότε πιθανόν η συνεργασία να έχει πάψει να υφίσταται de facto, και είτε α) τα σχήματα της Attack έχουν αποχωρήσει και τα εναπομείναντα σχήματα αποτελούν υποπαράταξη των ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ, είτε β) τα σχήματα υπάγονται de jure στα ΕΑΑΚ αλλά de facto είναι χωρισμένα στα δύο (ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ, Attack) ή και σε κάποια που δρουν αυτόνομα.
- ↑ Πιθανόν: δεν έχει διευκρινιστεί αν τα σχήματα που ίδρυσαν την Attack παραμένουν έστω και de jure στα ΕΑΑΚ ή αν έχουν αποχωρήσει.