Πουρνιά Ιωαννίνων
Συντεταγμένες: 40°07′33.12″N 20°50′44.74″E / 40.1258667°N 20.8457611°E
| Πουρνιά | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Ηπείρου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ιωαννίνων |
| Δήμος | Κόνιτσας |
| Δημοτική Ενότητα | Κόνιτσας |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Ιωαννίνων |
| Υψόμετρο | 900 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 37 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Σταρίτσιανη |
| Ταχ. κώδικας | 44008 |
| Τηλ. κωδικός | +30 26550 |
Η Πουρνιά είναι ορεινό χωριό στη περιοχή της Κόνιτσας του νομού Ιωαννίνων στην Ήπειρο σε υψόμετρο 900 μέτρα[1].
Γεωγραφία - Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Πουρνιά βρίσκεται στις βορειοδυτικές πλαγιές του όρους Σμόλικα στην κοιλάδα του Βουρκοπόταμου, παραπόταμου του Σαραντάπορου. Το χωριό είναι κτισμένο σε επικλινές έδαφος ανάμεσα σε δάση από δρυ και μαύρη πεύκη.[2] Απέχει 87 χλμ. Β. από τα Ιωάννινα και 25,5 χλμ. Β.-ΒΔ. από τη Κόνιτσα. Η παλιά ονομασία του χωριού είναι Σταρίτσιανη[3] και χαρακτηριστικά του είναι τα πλούσια νερά, οι ανακαινισμένες πέτρινες βρύσες, ο φωτισμός του και οι λιθόστρωτοι δρόμοι του.
Γεφύρι μαύρης Πέτρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην είσοδο του χωριού και σε απόσταση 3,5 χλμ. περίπου βρίσκεται το πέτρινο γεφύρι της "Μαύρης Πέτρας" ή "Σελλού" ή "Σελιού" χρονολογίας 1817 το οποίο έχει χαρακτηριστεί από το 2010 ως μνημείο και δείγμα της λαϊκής Ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής, αποτελεί τοπόσημο και σημείο αναφοράς για την περιοχή και τους κατοίκους της και ταυτόχρονα αποτελεί σημαντική ιστορική μαρτυρία για τον τρόπο επικοινωνίας και την κοινωνικοοικονομική οργάνωση της περιοχής.[4] Κύριο χαρακτηριστικό του είναι τα τεταρτοκυκλικά ανακουφιστικά τόξα του και μαζί με τον απότομο βράχο (ζωγραφισμένο με αγιογραφία του Παντοκράτορα) πάνω από το γεφύρι, την πέτρινη βρύση, τον ερειπωμένο νερόμυλο συνθέτουν ιδιαίτερο τοπίο.[5]
Στό σημείο τού γεφυριού τής Μαύρης Πέτρας ή Μαυροπέτρας, υπάρχουν δύο παραδοσιακά λιθόκτιστα γεφύρια.
Τό ένα είναι αυτό τής Μαύρης Πέτρας ή Μαυροπέτρας, πού είναι καί τό μεγαλύτερο καί τό άλλο είναι τό γεφύρι τού Σελλού (μικρότερο) , τό οποίο ανακηρύχθηκε Μνημείο τό 2010, από τήν Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων τού Υπουργείου Πολιτισμού.
Διοικητικά - πληθυσμιακά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως οικισμός αναφέρεται με το όνομα Σταρίτσιανη, μετά την ενσωμάτωση στην Ελλάδα, το 1919 με το ΦΕΚ 184Α - 19/08/1919 και ορίστηκε έδρα της ομώνυμης κοινότητας. Το 1928 μετονομάστηκε σε Πουρνιά.[6] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης αποτελεί τη τοπική κοινότητα Πουρνιάς που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Κόνιτσας του Δήμου Κόνιτσας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 35 κατοίκους.[7]
Οι απογραφές πραγματικού πληθυσμού (de facto) μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι:
| Απογραφή | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 367[8] | 355[9] | 107[10] | 125[11] | 124[12] | 71[13] | 12 |
Προσωπικότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βασίλης Έξαρχος (γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό) - από αυτόν πήρε το όνομα της η συνοικία των Εξαρχείων της Αθήνας.[14]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πουρνιά Αρχειοθετήθηκε 2020-09-28 στο Wayback Machine. από τον ιστότοπο https://epirusexplorer.com
- Εξάρχεια – Πουρνιά Κόνιτσας και μια όμορφη ιστορία από την εκπομπή Στα μικρόφωνα της ΕΡΑ
- Αποκατάσταση αγιογραφίας στην Πουρνιά Κόνιτσας από τον ιστότοπο https://www.e-konitsa.gr/
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 27, τομ.29.
- ↑ house, Wapp - development. «Η επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Κόνιτσας». www.konitsa.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ «Πανδέκτης: Staritsiani -- Pournia». pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ Nikos, Kapetanakos E. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ house, Wapp - development. «Η επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Κόνιτσας». www.konitsa.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10574 (σελ. 100 του pdf)
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 91 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 92 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 90 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 101 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 117 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 116 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.
- ↑ «Βασίλειος Έξαρχος: Ο παντοπώλης που έδωσε το όνομά του στα Εξάρχεια | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
| ||||||||||||||||||||
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |