Νότια Δοβρουτσά
Συντεταγμένες: 43°50′34.714″N 27°32′20.476″E / 43.84297611°N 27.53902111°E
| Νότια Δοβρουτσά | |
|---|---|
  Νότια Δοβρουτσά | |
| Χώρα | Βουλγαρία |
Η Νότια Δοβρουτσά (βουλγαρικά: Южна Добруджа, Yuzhna Dobrudzha ή απλά Добруджа, Dobrudzha, ρουμανικά: Dobrogea de Sud, Cadrilater ή Dobrogea Nouă) είναι περιοχή της βορειοανατολικής Βουλγαρίας, η οποία περιλαμβάνει τις επαρχίες Ντόμπριτς και Σιλίστρα, μέρος της ιστορικής περιοχής της Δοβρουτσάς. Έχει έκταση 7.566 χλμ² και πληθυσμό 358.000 κατοίκους. Ήταν μέρος της Ρουμανίας de jure από το 1913 έως το 1918 (de facto από το 1913 έως το 1916) και ξανά από το 1919 έως το 1940.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην αρχή της σύγχρονης εποχής, η Νότια Δοβρουτσά είχε έναν μικτό πληθυσμό Βουλγάρων και Τούρκων με αρκετές μικρότερες μειονότητες, συμπεριλαμβανομένων των Γκαγκαούζων, των Τάταρων της Κριμαίας και των Ρουμάνων. Το 1910, από τους 282.007 κατοίκους της Νότιας Δοβρουτσάς, οι 134.355 (47,6%) ήταν Βούλγαροι, οι 106.568 (37,8%) Τούρκοι, οι 12.192 (4,3%) Ρομά, οι 11.718 (4,1%) Τάταροι και οι 2.484 Ρουμάνοι.
Η Νότια Δοβρουτσά ήταν μέρος του αυτόνομου Πριγκιπάτου της Βουλγαρίας από το 1878 και μέρος του ανεξάρτητου βουλγαρικού κράτους από το 1908 μέχρι την ήττα της Βουλγαρίας στον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο, όταν η περιοχή παραχωρήθηκε στη Ρουμανία βάσει της Συνθήκης του Βουκουρεστίου (1913).
Το 1914, η Ρουμανία ζήτησε από όλους τους ιδιοκτήτες γης να αποδείξουν την περιουσία τους και να παραδώσουν στο ρουμανικό κράτος το ένα τρίτο της γης που διεκδίκησαν ή να πληρώσουν το ισόποσο της αξίας της. Αυτό ήταν παρόμοιο με τις αγροτικές μεταρρυθμίσεις στη Ρουμανία που έγιναν τον προηγούμενο αιώνα, κατά τις οποίες οι γαιοκτήμονες έπρεπε να παραδώσουν τα δύο τρίτα της γης τους, η οποία στη συνέχεια παραδόθηκε στους αγρότες.[1] Στη Νότια Δοβρουτσά, πολλοί από τους αγρότες που έλαβαν τη γη ήταν έποικοι, συμπεριλαμβανομένων δεκάδων χιλιάδων Αρμάνων από τη Μακεδονία, καθώς και Βλαχομογλενίτων από το ίδιο μέρος και Ρουμάνων από τη Βλαχία, γεγονός που οδήγησε σε ισχυρισμούς ότι οι μεταρρυθμίσεις είχαν εθνικιστικό σκοπό.[1][2]
Στις 7 Σεπτεμβρίου 1940, η Νότια Δοβρουτσά αποκαταστάθηκε στη Βουλγαρία βάσει της Συνθήκης της Κραϊόβα. Μετά τη συνθήκη ακολούθησε υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών: περίπου 110.000 Ρουμάνοι (σχεδόν το 95% των οποίων εγκαταστάθηκαν εκεί μετά το 1913), Αρμάνοι και Βλαχομογλενίτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Νότια Δοβρούτσα, ενώ 77.000 Βούλγαροι έπρεπε να εγκαταλείψουν τη Βόρεια Δοβρούτσα. Μόνο μερικές εκατοντάδες Ρουμάνοι και Αρμάνοι έχουν απομείνει πλέον στην περιοχή.[2][3][4][5]
Δημογραφική ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Εθνότητα | 1910 | 1930[6] | 2001[7] | 2011[8] |
|---|---|---|---|---|
| Όλες | 282.007 | 378.344 | 357.217 | 283.395 3 |
| Βούλγαροι | 134.355 (47,6%) | 143.209 (37,9%) | 248.382 (69,5%) | 192.698 (68%) |
| Τούρκοι | 106.568 (37,8%) | 129.025 (34,1%) | 76.992 (21,6%) | 72.963 (25,75%) |
| Ρομά | 12.192 (4,3%) | 7.615 (2%) | 25.127 (7%) | 12.163 (4,29%) |
| Τάταροι | 11.718 (4,2%) | 6.546 (1,7%) | 4.515 (1,3%) | 808 (0,29%) |
| Ρουμάνοι | 6.348 (2,3%) 2 | 77.728 (20,5%) | 591 (0,2%) 2 | 947 (0,33%) |
Διοικητικές διαιρέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεταξύ 1913 και 1940, κατά τη διάρκεια της ρουμανικής κυριαρχίας, η περιοχή κάλυπτε δύο επαρχίες: τη Ντουρόστορ και την Καλιάκρα. Σήμερα, η επικράτεια της Νότιας Δοβρουτσάς σχηματίζει τις επαρχίες Σιλίστρα και Ντόμπριτς.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Theodore I. Geshkoff. Balkan Union: A Road to Peace in Southeastern Europe, Columbia University Press, 1940, σελ. 57
- ↑ 2,0 2,1 Τιρκομνίκου, Εμίλ (2014). «Historical aspects regarding the Megleno-Romanian groups in Greece, the FY Republic of Macedonia, Turkey and Romania». Memoria Ethnologica 14 (52–53): 12–29. https://www.memoria-ethnologica.ro/wp-content/uploads/me_vol_52_53/pdf/me_52_53_p_012_029_emil_tircomnicu.pdf.
- ↑ „Problema Cadrilaterului - diferendum teritorial şi repere imagologice (1913-1940)”, Τζόρτζε Ουγκουρεάνου
- ↑ Ντελίταντ, Ντένις (2006). Hitler's forgotten ally: Ion Antonescu and his regime, Romania 1940-1944. Palgrave Macmillan. σελίδες 1–376. ISBN 9781403993410.
- ↑ Costea, Maria (2009). «Aplicarea tratatului româno-bulgar de la Craiova (1940)» (στα ρουμανικά). Anuarul Institutului de Cercetări Socio-Umane "Gheorghe Șincai" al Academiei Române (12): 267–275. http://ceeol.com/search/article-detail?id=257706.
- ↑ Calculated from results of the 1930 census per county, taken from Μανουίλα, Σαμπίν (1939). La Population de la Dobroudja (στα Γαλλικά). Βουκουρέστι: Institut Central de Statistique.
- ↑ Calculated from the results of the 2001 Bulgarian census for the administrative regions of Dobrich and Silistra, from «Население към 01.03.2001 г. по области и етническа група» (στα Βουλγαρικά). Националния статистически институт. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2007.
- ↑ Calculated from the results of the 2011 Bulgarian census for the administrative regions of Dobrich and Silistra, from «Население по етническа група и майчин език» (στα Βουλγαρικά). Националния статистически институт. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2015.