Νιμπορειό Εύβοιας
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 38°7′21.0″N 24°12′56.2″E / 38.122500°N 24.215611°E
 | |
| Διοίκηση | |
|---|---|
| Χώρα | Ελλάδα |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Εύβοιας |
| Δήμος | Καρύστου, Δημοτική Κοινότητα Στύρων Ευβοίας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα |
| Νομός | Ευβοίας |
| Υψόμετρο | 33 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 37 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 34015 |
| Τηλ. κωδικός | 2223 |
Το Νιμπορειό αποτελεί έναν σχετικά μικρό κόλπο και οικισμό στη Νότια Εύβοια,[1] ανάμεσα στα Στύρα και το Μαρμάρι, απέναντι από το Μαραθώνα. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Καλλικράτης ανήκει στον Δήμο Καρύστου, ενώ με το πρόγραμμα Καποδίστριας ανήκε στον Δήμο Στυραίων.[2] Κατά την απογραφή του 2011 αριθμούσε 50 κατοίκους.[3] Περιβάλλεται από λόφους και στην περιοχή βρίσκονται χαράδρες. Στα βόρεια υπάρχει μη ενεργό λατομείο και επίσης στην περιοχή βρίσκονται εξωκλήσια, όπως του Προφήτη Ηλία, του Αγίου Προκόπη και του Αγίου Ιωάννη.
Η ονομασία του Νιμποριού έχει να κάνει με το γεγονός ότι χρησιμοποιούνταν σαν επίνειο των ορεινών οικισμών της ευρύτερης περιοχής (Νέο εμπόριο δηλαδή ή λιμάνι για τους Βυζαντινούς).
Αρχαιότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι ιστορικοί αναφέρουν ότι το εμπόριο οστράκων πορφύρας και εκλεκτής ποιότητας λευκοπράσινου μαρμάρου ανθούσε στην αρχαιότητα. Η στρατηγική θέση του Νιμποριού στο Ν. Ευβοϊκό, σε μικρή απόσταση από το Β.Α τμήμα της Αττικής και η γειτνίασή του με τα Στύρα, που ήταν ήδη γνωστά από την εποχή του Ομήρου, πρέπει να έχουν επιδράσει και στην ιστορική του πορεία. Αρχαιολογικές ανασκαφές δεν έχουν γίνει, αλλά στον παλιό δρόμο (μονοπάτι) που οδηγούσε στην παραλία, έχουν βρεθεί αρχαίοι τάφοι. Λίγο πιο πάνω σε ένα λόφο, υπάρχει και ένα «δρακόσπιτο», που είναι μια κατασκευή από ογκόλιθους, που κατά κάποιους ιστορικούς, μπορεί να ήταν αφιέρωμα στο μυθικό ήρωα Ηρακλή, προστάτη των λατόμων.
Νεότεροι χρόνοι μέχρι και την δεκαετία του '60[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στους νεότερους χρόνους το Νιμποριό ήταν μια αγροκτηνοτροφική φτωχή περιοχή, με ελάχιστους κατοίκους, δίχως μόνιμες κατοικίες, εκτός από το παραθαλάσσιο σπίτι της οικογένειας Ζάππα, ηλικίας σήμερα 110 ετών και μερικά πέτρινα κτίσματα για τις ανάγκες αυτών που καλλιεργούσαν τα λίγα περιβόλια και τους ελάχιστους ψαράδες. Άλλωστε η πρόσβαση ήταν πολύ προβληματική. Ένα μονοπάτι οδηγούσε από τα Κάψαλα, μέχρι την παραλία, περνώντας ανάμεσα σε πικροδάφνες και μυρτιές.
Όσο περνούσε ο καιρός κάτι άρχισε να αλλάζει στην περιοχή. Χαράχτηκε ένας υποτυπώδης χωματόδρομος που οδηγούσε από τα Κάψαλα στους λόφους του Νιμποριού. Έτσι, οι επισκέπτες της περιοχής αυξήθηκαν.
Από τη δεκαετία του '70[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με τα χρόνια οι επισκέπτες του Νιμποριού άρχισαν να ενδιαφέρονται για την βελτίωση των συνθηκών διαμονής τους. Τότε, περί το 1970, εκδηλώθηκε επιπόλαια και το επιχειρηματικό ενδιαφέρον για δημιουργία ξενοδοχείου. Τα πρώτα σπίτια χτίστηκαν σχεδόν πρόχειρα. Στη δεκαετία του '80 και ιδιαίτερα του '90 η οικοδόμηση έγινε πιο έκδηλη, αλλά και οι ελλείψεις σε βασική υποδομή το ίδιο. Προσωρινές και αναγκαίες λύσεις ήταν, για παράδειγμα, οι γεννήτριες, οι λάμπες αερίου και πετρελαίου και οι επιφανειακοί σωλήνες που έφερναν νερό στα σπίτια από τις πηγές των λόφων. Ο κεντρικός δρόμος πάντα δύσβατος και οι εσωτερικοί υποτυπώδεις, συντηρούμενοι από τους Οικιστές. Τότε εκδηλώθηκε έντονη δραστηριότητα από τον Πολιτιστικό - Εξωραϊστικό Σύλλογο που είχε ήδη δημιουργηθεί. Ο Σύλλογος με σημαντικές προσπάθειες και με την οικονομική συνδρομή των μελών του, έβαλε τις βάσεις και πέτυχε τη σύνδεση του Νιμποριού με τα δίκτυα της ΔΕΗ και του ΟΤΕ, έκανε γεώτρηση και δημιούργησε το υπάρχον τοπικό δίκτυο ύδρευσης, που σήμερα διαχειρίζεται ο Δήμος Καρύστου, έκανε βελτιώσεις στον κεντρικό κυρίως δρόμο, σε συνεργασία με τον Δήμο και φρόντισε για την συστηματική αποκομιδή των απορριμμάτων.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 45. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 218.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023.
- ↑ ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10654 (σελ. 180 του pdf)
| |||||||||||||||||
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |