Διασταύρωση Εύβοιας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°4′5.92″N 24°20′8.87″E / 38.0683111°N 24.3357972°E / 38.0683111; 24.3357972 Για συνώνυμο οικισμό στην Ελλάδα δείτε το λήμμα: Διασταύρωση Παλαιοκάστρου Χαλκιδικής

Διασταύρωση
Διασταύρωση is located in Greece
Διασταύρωση
Διασταύρωση
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΣτερεάς Ελλάδας
Περιφερειακή ΕνότηταΕυβοίας
ΔήμοςΚαρύστου
Δημοτική ΕνότηταΜαρμαρίου
Γεωγραφία
ΝομόςΕύβοιας
Υψόμετρο190
Πληθυσμός
Μόνιμος34
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας340 13
Τηλ. κωδικός22240

Η Διασταύρωση είναι ημιορεινός οικισμός στον δήμο Καρύστου της περιφερειακής ενότητας Εύβοιας[1]. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 30 μόνιμους κατοίκους[2].

Γενικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Διασταύρωση είναι κτισμένη σε υψόμετρο 190 μέτρα[3], στη νότια Εύβοια, σε απόσταση 17 χλμ. ΒΔ. από την Κάρυστο και μόλις 5 χλμ. ΒΑ. από το Μαρμάρι. Το όνομά του οφείλεται στο ότι είναι κτισμένη στη διασταύρωση των επαρχιακών δρόμων Χαλκίδας - Καρύστου και Μαρμαρίου - Αμυγδαλιάς. Ως ξεχωριστός οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1991 να απογράφεται στην τότε κοινότητα Μαρμαρίου[4], της επαρχίας Καρυστίας[5]. Αργότερα υπήχθη στον καποδιστριακό δήμο Μαρμαρίου, ενώ από το 2011, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης ανήκει στην τοπική κοινότητα Μαρμαρίου της δημοτικής ενότητας Μαρμαρίου που υπάγεται στον δήμο Καρύστου[2].

Απογραφές πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απογραφή 1991 2001 2011
Πληθυσμός 25[5][6] 47[6] 30[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 173, τομ. 21. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10653 (σελ. 179 του pdf)
  3. «Διασταύρωση ΕΥΒΟΙΑΣ, Δήμος ΚΑΡΥΣΤΟΥ | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2019. 
  4. «ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε.». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2019. 
  5. 5,0 5,1 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α΄ τόμος, σελ. 191.
  6. 6,0 6,1 «Απογραφές 1991 και 2001». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2006.