Μπλουά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 47°35′35″N 1°19′38″E / 47.59306°N 1.32722°E / 47.59306; 1.32722

Μπλουά
Ο Λίγηρας, η γέφυρα και ο Καθεδρικός του Αγίου Λουδοβίκου.

Σφραγίδα

Έμβλημα
Διοίκηση
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήδιαμέρισμα του Μπλουά, Καντόνιο του Μπλουά-4, καντόνιο του Μπλουά-5 και Λουάρ-ε-Σερ
 • Δήμαρχος του ΜπλουάMarc Gricourt (από 2020)
Ταχυδρομικός κώδικας41000[1]
Κωδικός Κοινότητας41018[2]
Πληθυσμός46.813 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση37,46 km²[4]
Υψόμετρο73 μέτρα
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Μπλουά
47°35′35″N 1°19′38″E
Ιστότοποςhttps://www.blois.fr/[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Σελίδα στο Linkedin

Το Μπλουά (γαλλικά: Blois) είναι πόλη της Γαλλίας, πρωτεύουσα του Γαλλικού διαμερίσματος Λουάρ-ε-Σερ (Loir-et-Cher), που βρίσκεται στις όχθες του Λίγηρα μεταξύ Ορλεάνης και Τουρ.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το διάσημο κάστρο της Μπλουά που κάποτε ήταν μία από τις κατοικίες του Λουδοβίκου ΙΒ΄ βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, ενώ μια λιθόκτιστη γέφυρα του 18ου αιώνα γεφυρώνει τον Λίγηρα. Καθώς η πόλη είναι χτισμένη σε δύο απόκρημνους λόφους είναι γεμάτη ελικοειδή απότομα δρομάκια τα οποία συχνά καταλήγουν σε μεγάλες σκάλες. Στα νότια της πόλης υπάρχει το Δάσος του Ρυσύ (Forêt de Russy), ένα μικρό τμήμα του πυκνού δάσους που κάποτε κάλυπτε την περιοχή.

Η πόλη αναφέρεται για πρώτη φορά τον 6ο αιώνα από τον Γρηγόριο Τουρώνη, ενώ έγινε κέντρο κομητείας τον 9ο αιώνα. Το 1171 η εβραϊκή κοινότητα της πόλης κατηγορήθηκε ψευδώς για ανθρωποθυσίες με αποτέλεσμα 31 (κατά άλλους 40) Εβραίοι να καταδικαστούν σε θάνατο δια πυράς. Η πόλη στην συνέχεια εξελίχθηκε απέκτησε πολλά προνόμια. Το 1429 έγινε η βάση των επιχειρήσεων της Ιωάννας της Λωρραίνης για την απελευθέρωση της Ορλεάνης. Μετά την λήξη της αιχμαλωσίας του στην Αγγλία, ο Κάρολος Α' της Ορλεάνης την έκανε τόπο διαμονής του (1440) και εκεί γεννήθηκε το 1462 ο γιος του και μετέπειτα βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος ΙΒ΄.

Η πόλη είχε σημαντικό αριθμό Καλβινιστών και κατά την περίοδο 1562 - 1567 ξέσπασαν αρκετές διαμάχες με τους Καθολικούς.

Από το 1617 ως το 1619 έζησε στο κάστρο της πόλη η Μαρία των Μεδίκων, σύζυγος του βασιλιά Ερρίκου Δ', όταν εξορίστηκε από την Γαλλική αυλή. Το κάστρο δόθηκε λίγο μετά από τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΓ' στον αδελφό του Γκαστόν, δούκα της Ορλεάνης, ο οποίος έμεινε εκεί ως τον θάνατό του, το 1660.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]