Λουκία Γεωργαντή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λουκία Γεωργαντή
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Λουκία Γεωργαντή (Ελληνικά)
Γέννηση1919[1]
Αθήνα[1]
Θάνατος2001
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[1]
ΣπουδέςΑκαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας[2]
Ιδιότηταγλύπτης
ΓονείςΝικόλαος Γεωργαντής και Ελένη Γεωργαντή Βοζίκη
Σημαντικά έργαΧριστόφορος Νέζερ, Κώστας Κοτζιάς, προτομή της Λέλας Καραγιάννη, Αθήνα, Τίμος Μωραϊτίνης, Γιαννούλης Χαλεπάς (προτομή), έφιππο άγαλμα του Καραϊσκάκη στον Πειραιά, Άγαλμα Τη Αγνώστω Εθελόντρια Αδελφή, Αθήνα, Μνημείο πεσόντων Αιγυπτιωτών Ελλήνων, Κηφισιά, Προτομή της Λέλας Καραγιάννη, Λίμνη, Προτομή του Γιάννη Μητρόπουλου, Γαλαξίδι, Προτομή του Κολοκοτρώνη, Μελιγού, Προτομή του Κολοκοτρώνη, Μοσχάτο, Προτομή του Νικόλαου Μάμα, Γαλαξίδι, Ανδριάντας του Κώστα Κρυστάλλη, Συρράκο και Προτομή του Βαγγέλη Κοροπούλη, Μάνδρα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Προτομή του Γιαννούλη Χαλεπά, Κυπριάδου - Αθήνα, 2008

Η Λουκία Γεωργαντή (Αθήνα 1919 – Αθήνα 2001) ήταν Ελληνίδα γλύπτρια, ζωγράφος και διακοσμήτρια. Ήταν κόρη του γλύπτη Νικόλαου Γεωργαντή (1883 – 1947). Κατά τα έτη 1935 – 1946 πήρε μαθήματα γλυπτικής από τον πατέρα της και στη συνέχεια σπούδασε στη Σχολή των Τεχνών (Scuola dei Arti) της Φλωρεντίας.

Η Γεωργαντή ασχολήθηκε και με τη δημιουργία των Μουσείων Ομοιωμάτων του Δήμου Αθηναίων και του Θεατρικού Μουσείου της Αθήνας. Ήταν φανατική συλλέκτρια πήλινων ομοιωμάτων σημαντικών προσωπικοτήτων της Ελλάδας. Για τον λόγο αυτό, είχε επονομαστεί «Μαντάμ Τισό» της ελληνικής γλυπτικής (Εφημ. Ελευθεροτυπία, 30. 7. 2002).

Είχε μετατρέψει την ιδιωτική κατοικία της επί των οδών Αναπαύσεως 20 και Τιμολέοντος 2 στη συνοικία του Μετς στην Αθήνα σε μουσείο. Εδώ στεγάζεται σήμερα το Μουσείο Γλυπτών και Ομοιωμάτων «ΛΟΥΚΙΑ ΓΕΩΡΓΑΝΤΗ», το οποίο ίδρυσε η Γεωργαντή το 1992 και το δώρησε το 2000 στο Δήμο Αθηναίων.

Είχε εκθέσει κατά καιρούς τα έργα της σε ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τον Πειραιά. Είχε λάβει επίσης μέρος σε ομαδικές παρουσιάσεις των έργων της στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η Γεωργαντή επικεντρώθηκε κυρίως με ανθρωπομορφική αντίληψη στη δημιουργία προτομών προσωπικοτήτων από το χώρο των γραμμάτων και της τέχνης, αλλά και άλλων μορφών της ελληνικής κοινωνίας. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται προτομές και ανδριάντες που έχουν τοποθετηθεί σε δημόσιους χώρους της Αθήνας, όπως:

Λέλα Καραγιάννη (1963), αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης, προτομή από μάρμαρο, που φιλοτεχνήθηκε δαπάναις του Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων, στον πεζόδρομο της οδού Τοσίτσα, Αθήνα. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 9 Ιουνίου 1963 από την πριγκίπισσα Ειρήνη, επι δημαρχίας Άγγελου Τσουκαλά.

Κώστας Κοτζιάς (1967), πρώην δήμαρχος Αθηναίων, ανδριάντας από ορείχαλκο στον πεζόδρομο Φωκίωνος Νέγρη, Αθήνα.

Προτομή του Τίμου Μωραϊτίνη στην πλατεία Ραλλούς Μάνου - Αθήνα

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1969), συγγραφέας, προτομή από μάρμαρο στην Πλατεία Παπαδιαμάντη, Κυπριάδου – Αθήνα. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν τον Ιούνιο 1969 από τον τότε Δήμαρχο Αθηναίων Δ. Ρίτσο.

Τίμος Μωραϊτίνης (1969), συγγραφέας, προτομή από μάρμαρο στην Πλατεία Ραλλούς Μάνου, Αθήνα.

Στρατής Μυριβήλης (1971), συγγραφέας, προτομή από μάρμαρο στην Πλατεία Παγκρατίου, Αθήνα.

Χριστόφορος Νέζερ (1972), ηθοποιός, προτομή από ορείχαλκο στην Πλατεία Νέζερ, λεωφ. Βασιλέως Αλεξάνδρου και Νηρηίδων, Αθήνα.

Γιαννούλης Χαλεπάς, γλύπτης, προτομή από μάρμαρο στην Πλατεία Παπαλουκά, Κυπριάδου – Αθήνα.

Στην Πλατεία του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου στην Αθήνα, λεωφ. Βασιλίσσης Σοφίας και Αγγ. Πυρρή, έχει τοποθετηθεί η προτομή από μάρμαρο «Στην άγνωστη εθελόντρια αδελφή» (1972).

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυπριάδου

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

• Στέλιος Λυδάκης: «Οι Έλληνες Γλύπτες – Η νεοελληνική γλυπτική: ιστορία – τυπολογία – λεξικό γλυπτών», τόμ. 5ος, σελ. 303, Εκδοτικός οίκος «ΜΕΛΙΣΣΑ», Αθήνα, 1981.

• Ζέττα Αντωνοπούλου: «Τα γλυπτά της Αθήνας: Υπαίθρια Γλυπτική 1834 – 2004», σελ. 125, 126, 128, 129, 130 & 131, α΄ έκδοση, Εκδόσεις «Ποταμός», Αθήνα, 2003.