Κίλικας
| Κίλικας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κίλιξ (Ελληνικά) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Κιλικία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Θάσος Θήβη |
| Γονείς | Αγήνορας του Ποσειδώνα[1] και Τηλέφασσα[1] |
| Αδέλφια | Κάδμος[1][2] Ευρώπη[1] Φοίνιξ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς της ελληνικής μυθολογίας |
Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Κίλιξ ήταν πρίγκιπας από τη Φοινίκη, γιος του Αγήνορα και της Τηλέφασσας, αδελφός του Κάδμου του Φοίνικος και της Ευρώπης.[3][4] Η κόρη του ήταν η Θήβη, σύζυγος του Κορύβα, του γιου του Ιασίωνα και της Κυβέλης.[5] Σύμφωνα με πολλές πηγές αδελφός του Κίλικα ήταν και ο Θάσος που συμμετείχε και ο ίδιος στην αναζήτηση της Ευρώπης, άλλες πηγές λένε ότι ήταν ανεψιός του ή γιος του Ποσειδώνα), τελικά εγκαταστάθηκε στην ομώνυμη νήσο Θάσος που πήρε το όνομα του. Μετά την απαγωγή της Ευρώπης από τον Δία ο Αγήνωρ έστειλε τους γιους του να αναζητήσουν την αδελφή τους με εντολή να μην επιστρέψουν χωρίς αυτή, η αναζήτηση ήταν ανεπιτυχής. Ο Κίλιξ εγκαταστάθηκε στη Μικρά Ασία και έδωσε το όνομα του στην περιοχή που έμεινε γνωστή ως Κιλικία.[3][4][6] Ο Θάσος συνέχισε το ταξίδι του με τον Κάδμο μέχρι που εγκαταστάθηκε και ο ίδιος στο νησί που πήρε το όνομα του.[3]
Η ίδρυση της Κιλικίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο συγγραφέας του 19ου αιώνα Ναθάνιελ Χόθορν περιγράφει τον Κίλικα ολότελα εξαντλημένο να δηλώνει αδυναμία να συνεχίσει την αναζήτηση. Σε κάποιο σημείο της συζήτησης με τα αδέλφια του ρωτάει αν "ζούμε στην πραγματικότητα ή σε ένα όνειρο", επιπλέον λέει ότι δεν θυμάται ούτε τη μορφή της Ευρώπης και αμφιβάλλει ακόμα και αν υπήρξε. Όταν έφτασαν στην Κιλικία είπε στη μητέρα του Τηλέφασσα και τα αδέλφια του που τον συνόδευσαν ότι ήθελε να μείνει εκεί, τους ζήτησε να μείνουν μαζί του. Τα αδέλφια του το αρνήθηκαν αλλά τον βοήθησαν να οικοδομήσει την κατοικία του, ένα μικρό μαρμάρινο ανάκτορο, παρέμεινε σε αυτό με έναν μεγάλο αριθμό οικιστών από τη Φοινίκη. Οι προηγούμενοι κάτοικοι της Κιλικίας έμαθαν ότι ο Κίλικας ήταν γιος ενός μεγάλου βασιλιά από την Ανατολή και αποφάσισαν να τον ανακηρύξουν και δικό τους βασιλιά. Ο Κίλικας εμφανίστηκε στο μπαλκόνι με τον μακρύ κόκκινο βασιλικό μανδύα και ένα στεφάνι γεμάτο κοσμήματα, ζήτησε από τους υπηκόους του να στείλουν πρέσβεις σε όλα τα βασίλεια του κόσμου για να αναζητήσουν την Ευρώπη. Στα τέλη της ζωής του όπως περιγράφει ο Χόθορν ο Κίλικας υπέφερε από τύψεις επειδή αδιαφόρησε για την αδελφή του και διέκοψε την αναζήτηση της όπως έκαναν η μητέρα και τα αδέλφια του.
Η Κιλικία που αρχικά περιοριζόταν στα ανάκτορα του Κίλικα μεγάλωσε ταχύτατα και εξελίχθηκε σε ολόκληρη επαρχεία, βρισκόταν στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία στο νοτιοανατολικό άκρο της Μικράς Ασίας. Η περιοχή ήταν δύσβατη, το έδαφος ήταν πετρώδες και τραχύ, νότια βρεχόταν από τη Μεσόγειο, στα βόρεια και τα ανατολικά βρίσκονταν οι μεγάλοι ορεινοί όγκοι. Η πρωτεύουσα της ήταν η Ταρσός που γεννήθηκε ο Απόστολος Παύλος, ήταν από τις πρώτες περιοχές που έφτασε ο Χριστιανισμός και ίδρυσε πολλές εκκλησίες. Υπάρχουν πολλές αναφορές στις Πράξεις των Αποστόλων για την Κιλικία, στις Πράξεις 15:41 αναφέρεται ότι ο Απόστολος Παύλος "πέρασε από τη Συρία και την Κιλικία για να ευλογήσει τις χριστιανικές εκκλησίες". Ο Μάρτιν Νίλσον στο βιβλίο του "Μυκηναϊκές καταγωγές της Ελληνικής μυθολογίας" εξετάζει την περιοχή από αρχαιολογική άποψη και όχι από μυθολογική, τονίζει ότι δεν βρέθηκαν αρχαιολογικά ευρήματα αλλά καταγράφει την επίσκεψη του αρχαιολόγου Ίναρ Γκιέρσταντ στην περιοχή.[7] Ο Νίλσον γράφει "δεν είχαν βρεθεί δυστυχώς Μυκηναϊκά ευρήματα στην περιοχή αλλά ο Ίναρ Γκιέρσταντ που την επισκέφτηκε πρόσφατα δήλωσε ότι βρήκε". Ο Ίναρ Γκιέρσταντ είχε επισκεφτεί την Κιλικία (1932) και βρήκε πραγματικά Μυκηναϊκά ευρήματα αλλά από τότε έχουν περάσει πολλά χρόνια, οι ανασκαφές συνεχίστηκαν και τα ευρήματα πιθανότατα είναι σήμερα περισσότερα.
Γενεαλογικό δένδρο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
- Apollodorus, The Library with an English Translation by Sir James George Frazer, F.B.A., F.R.S. in 2 Volumes, Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1921.
- Diodorus Siculus, The Library of History translated by Charles Henry Oldfather. Twelve volumes. Loeb Classical Library. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press; London: William Heinemann, Ltd. 1989. Vol. 3. Books 4.59–8.
- Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica. Vol 1-2. Immanel Bekker. Ludwig Dindorf. Friedrich Vogel. in aedibus B. G. Teubneri. Leipzig. 1888-1890.
- Gaius Julius Hyginus, Fabulae from The Myths of Hyginus translated and edited by Mary Grant. University of Kansas Publications in Humanistic Studies.
- Herodotus, The Histories with an English translation by A. D. Godley. Cambridge. Harvard University Press. 1920.