Ιππόλυτος (τραγωδία)
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Ιππόλυτος Ἱππόλυτος | |
|---|---|
| Συγγραφέας | Ευριπίδης |
| Πρωτότυπος τίτλος | Ἱππόλυτος |
| Παγκόσμια πρώτη παράσταση | 428 π.Χ. |
| Τοποθεσία πρώτης παράστασης | Αρχαία Αθήνα |
| Ρόλοι | Ιππόλυτος, Φαίδρα, Θησέας, Αφροδίτη και Άρτεμις |
| Γλώσσα πρωτότυπου | αρχαία ελληνικά |
| Είδος | Τραγωδία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ιππόλυτος στεφανίας ή στεφανηφόρος είναι αρχαία τραγωδία που έγραψε ο Ευριπίδης και διδάχτηκε (παίχτηκε) το 428 π.Χ.. Το έργο αποτελείται από 1.466 στίχους. Η τετραλογία που τον περιελάμβανε ήταν μια από τις 5 τετραλογίες με τις οποίες ο Ευριπίδης κέρδισε τα πρωτεία, δηλαδή νίκη στους δραματικούς αγώνες. Δεύτερος κατετάχθη ο Ιόφων, γιος του Σοφοκλή, ενώ τρίτος βγήκε ο Ίων ο Χίος.
Ιππόλυτος Καλυπτόμενος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν από τη συγγραφή του Ιππόλυτου Στεφανηφόρου, ο Ευριπίδης έγραψε ακόμα ένα έργο για τον Ιππόλυτο, τον Ιππόλυτο Καλυπτόμενο, από το οποίο σώζονται αποσπάσματα. Σε αυτό, η Φαίδρα παρουσιαζόταν ακόλαστη και εξομολογούνταν η ίδια τον πόθο της στον Ιππόλυτο, ο οποίος κάλυψε το πρόσωπο του από ντροπή όταν το έμαθε (εξ ου και «Καλυπτόμενος»). Λέγεται πως ολόκληρο το στάδιο σείστηκε από τις αποδοκιμασίες του κοινού. Ακόμα και ο Σοφοκλής, ο οποίος σέβονταν τον νεότερο του συνεργάτη, έγραψε την τραγωδία Φαίδρα, έχοντας ως σκοπό να αντιταχθεί στην εκδοχή που ο Ευριπίδης προέβαλε.
Τα πρόσωπα του έργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το έργο αυτό φέρεται και με το όνομα Στεφανηφόρος από το στέφανο που προσφέρει στην Άρτεμη ο ήρωας. Αλλά η αφοσίωσή του αυτή προς τη θεά διεγείρει την Αφροδίτη που προκειμένου να επιφέρει τον όλεθρο του αγνού ήρωα «εμπνέει» τη μητριά αυτού σε ανόσιο έρωτα μ΄ αυτόν. Και η μεν μητριά Φαίδρα συγκαλύπτει το πάθος της ενώ η τροφός το αποκαλύπτει στον ήρωα και του προκαλεί δίκαια φρίκη.
Κατόπιν αυτού η Φαίδρα αισχυνόμενη απαγχονίζεται αφού προηγουμένως με σημείωμα διαβάλει τον νέο στον πατέρα του Θησέα ο οποίος στη συνέχεια με σκληρή κατάρα προκαλεί τον κύριο όλεθρο του ήρωα.
Με βάση αυτή την τραγωδία ο Ρωμαίος Σενέκας αλλά και ο Γάλλος Ρακίνας δημιούργησαν αντίστοιχα έργα με το όνομα Φαίδρα.
Απόσπασμα του έργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ,στ.1274-1282 [1]
| Απόσπασμα | Απόδοση |
|---|---|
| θέλγει δ’ Ἔρως, ᾧ μαινομένᾳ καρδίᾳ πτανὸς ἐφορμάσῃ |
Τα πάντα Έρως χρυσόφωτος |
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||||||||||||||||||
|